Λευκή
και μαύρη μαγεία
Ακραίες αποκρυφιστικές
τεχνικές στο φως της Ορθοδοξίας
Κείμενο από το έντυπο
«Ορθοδοξία και αίρεσις» της
Ιεράς Μητροπόλεως Μαντινείας και Κυνουρίας,
τεύχ. 62, Μάϊ. - Ιουν. 2009
Ακραίες αποκρυφιστικές
τεχνικές στο φως της Ορθοδοξίας
Κείμενο από το έντυπο
«Ορθοδοξία και αίρεσις» της
Ιεράς Μητροπόλεως Μαντινείας και Κυνουρίας,
τεύχ. 62, Μάϊ. - Ιουν. 2009
Η μαγεία στον κόσμο της επιστήμης
Σε παλαιότερα τεύχη του εντύπου μας είχαμε αναφερθεί γενικά στο φαινόμενο του αποκρυφισμού και στις διάφορες μορφές του. Αποκρυφισμός είναι η πίστη σε απόκρυφες (=δαιμονικές) δυνάμεις και η χρήση απόκρυφων (=δαιμονικών) τεχνικών για την επαφή και προσέγγιση με αυτές τις δυνάμεις. Στις πιο ακραίες μορφές του ανήκουν και οι τεχνικές της λευκής και μαύρης μαγείας, με ευρύτατη εξάπλωση στην εποχή μας, παρά το γεγονός, ότι θεωρείται εποχή της τεχνολογίας και της επιστήμης. Λόγω ακριβώς της μεγάλης εξάπλωσης αυτών των τεχνικών, θεωρήσαμε σκόπιμο να αφιερώσουμε το τεύχος αυτό στο συγκεκριμένο πρόβλημα, απαντώντας σε ερωτήματα, όπως: Υπάρχουν μάγια στην εποχή μας; Τι δύναμη έχουν τα μάγια και μέχρι που εκτείνεται η επίδρασή τους; Υπάρχει καλή μαγεία εκτός από κακή; Σε τι διαφέρει η λευκή από τη μαύρη μαγεία; Τι συνέπειες έχει η ενασχόληση με τη μαγεία; Πως αντιμετωπίζει το φαινόμενο η Εκκλησία μας;
Προκαταβολικά οφείλουμε να διευκρινίσουμε ότι, έναντι του φαινομένου, εμφανίζονται συνήθως (ακόμη και μεταξύ ανθρώπων της Εκκλησίας) δυο ακραίες, εντελώς εσφαλμένες και διαμετρικά αντίθετες μεταξύ τους τοποθετήσεις. Η πρώτη δεν αποδέχεται καν την ύπαρξη της μαγείας. Θεωρεί πως ό,τι εμφανίζεται ως μαγεία αποτελεί είτε απάτη (κάποιοι εξαπατούν και εκμεταλλεύονται συνανθρώπους τους μέσω τέτοιων «τεχνασμάτων»), είτε τύχη (δυσάρεστα περιστατικά η μορφές κακού, που εμφανίζονται ως αποτελέσματα μαγείας, θεωρούνται απλώς ως προϊόντα τύχης η εκλαμβάνονται ως συμπτώσεις). Κατά τη δεύτερη άποψη, αντίθετα, κάθε κακό με φυσική συνήθως αιτία, εκλαμβάνεται ως αποτέλεσμα μαγείας, με συνέπεια να προκαλείται αδικαιολόγητος φόβος η ακόμη και πανικός μεταξύ των ανθρώπων. Τι ακριβώς είναι, όμως, η μαγεία;
Ύπαρξη και ουσία της μαγείας
Η ύπαρξη της μαγείας επιβεβαιώνεται από πραγματικά και ιστορικά δεδομένα. Το φαινόμενο είναι διαχρονικό και πανανθρώπινο, είναι φαινόμενο που υπήρχε προ του Χριστού και συναντάται σε κάθε κοινωνία. Όλες σχεδόν οι πρωτόγονες θρησκείες έχουν έντονα μαγικό χαρακτήρα. Στην αρχαία Ελλάδα η θέση του μάγου (μάντη) ήταν ιδιαίτερα τιμητική. Το ίδιο συνέβαινε και σε άλλους λαούς της αρχαιότητας. Η Καινή Διαθήκη αναφέρεται σε περιπτώσεις μάγων της εποχής, όπως ο Σίμων (Πράξ. 8,9-24), ο Ελύμας (Πράξ. 13,8), η «μαντευομένη» των Φιλίππων (Πράξ. 16, 16) κ.α.
Η Παλαιά Διαθήκη μαρτυρεί σαφώς για την ευρεία διάδοση του φαινομένου (Εξοδ. 7, 10-12). Στον Μεσαίωνα είχε προσλάβει τεράστιες διαστάσεις στην Ευρώπη και αλλού. Ακόμη και σήμερα σε πρωτόγονες φυλές της Αφρικής ο μάγος του χωριού συγκεντρώνει στο πρόσωπό του όλες τις εξουσίες: είναι ο «ιερεύς», ο «πρόεδρος», ο «ιατρός», ο «δικαστής», ο άνθρωπος στον οποίο καταφεύγουν οι πάντες για τη «λύση» όλων των προβλημάτων τους.
Ο μάγος αυτός ενδέχεται να είναι και ένα μικρό παιδί! Στην εποχή μας οι διαστάσεις της μαγείας μεταξύ των πολιτισμένων λαών πιστοποιούνται από την πληθώρα αναφορών για μάγους, μέντιουμ, μελλοντολόγους, αστρολόγους κ.λ.π. σε περιοδικά, εφημερίδες και μέσα ενημερώσεως (τηλεόραση), από τη συνεχώς αυξανόμενη εκδοτική παραγωγή αποκρυφιστικών βιβλίων, που έχει κατακλύσει την εκδοτική αγορά, και ιδιαίτερα από την ευρύτατη χρήση σύγχρονων ηλεκτρονικών μέσων, όπως το διαδίκτυο (internet). Πρόκειται για ολόκληρο κύκλωμα αποκρυφισμού, που διακινεί τεράστια χρηματικά ποσά από εκμετάλλευση συνανθρώπων μας.
Στον εξωχριστιανικό χώρο η μαγεία αποτελεί συνήθως προσπάθεια του ανθρώπου να ελέγξει άγνωστες (απόκρυφες) η «θεϊκές» δυνάμεις, θέτοντάς τες στην υπηρεσία του. Οι αγνοούντες τη χριστιανική πίστη δεν αντιλαμβάνονται, προφανώς, ότι αυτές οι απόκρυφες η «θεϊκές» δυνάμεις δεν είναι τίποτε άλλο παρά δαιμονικές δυνάμεις.
Στον Ορθόδοξο χώρο η ύπαρξη της μαγείας συνδέεται άρρηκτα με την πραγματική ύπαρξη του διαβόλου: αν υπάρχει ο διάβολος, υπάρχει και μαγεία (αφού η μαγεία είναι ένα από τα κατ' εξοχήν «έργα» του διαβόλου). Όπως είναι γνωστό, η Ορθόδοξη Παράδοση δέχεται, ότι ο διάβολος υπάρχει πραγματικά. Δεν είναι μια αφηρημένη έννοια η εικόνα η προσωποποίηση του κακού. Είναι συγκεκριμένη ύπαρξη, η μάλλον πολλές συγκεκριμένες υπάρξεις, αφού υπάρχουν πολλά δαιμόνια («λεγεώνες» δαιμονίων). Ο διάβολος είναι δημιούργημα του Θεού με αγγελική φύση, που εξέπεσε, όμως, από την κατάσταση της δόξης, στην οποία τον έθεσε ο Θεός, κάνοντας κακή χρήση της ελευθερίας του, και έγινε άγγελος σκοτεινός και εργάτης του κακού. Η πτώση του Εωσφόρου (του πρώτου των Αγγέλων) συμπαρέσυρε ολόκληρο τάγμα στην ίδια κατάσταση, με αποτέλεσμα ένα πλήθος Αγγέλων να μεταβληθεί σε δαίμονες.
Ο διάβολος εμφανίζεται αμέσως μετά τη δημιουργία του ανθρώπου και τον συμπαρασύρει στην πτώση. Η πτώση του ανθρώπου είναι αποτέλεσμα της «απάτης του όφεως», λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας, γι' αυτό μετά απ' αυτήν ο διάβολος κυριάρχησε στον κόσμο (Ιω. 12, 31, Εφεσ. 6,12), υποδουλώνοντας όχι μόνο ολόκληρη την ανθρωπότητα, αλλά και την άλογη κτίση (Ρωμ. 8, 20-22).
Η κυριαρχία του διαβόλου επέφερε τη γενική επικράτηση των δαιμονικών «έργων», όπως η αμαρτία, οι δαιμονικές τεχνικές της μαγείας, της μαντείας και του αποκρυφισμού γενικά, η ίδια η λατρεία του διαβόλου (σατανισμός) και πολλά άλλα, μέσω των οποίων ο διάβολος καταδυναστεύει τον κόσμο.
Πως, όμως, καταδυναστεύει ο διάβολος; Ποια δύναμη έχουν τα δαιμονικά «έργα»; Μπορούν οι δαιμονικές τεχνικές (η μαγεία) να προξενήσουν κακό;
Κατά την Ορθόδοξη Παράδοση ο διάβολος δεν έχει μόνο πραγματική ύπαρξη, αλλά και πραγματική δύναμη. Η δύναμή του υπερβαίνει κατά πολύ την ανθρώπινη. Μπορεί να προκαλέσει καταστροφές, μπορεί να προκαλέσει ασθένειες, μπορεί να προκαλέσει ακόμη και τον θάνατο, όπως βλέπουμε στο βιβλίο του Ιώβ (κεφ. 1 και 2). Βέβαια, η δύναμη αυτή δεν είναι ανεξέλεγκτη. Έχει όρια και περιορισμούς και δρα, όσο της επιτρέπει ο Θεός(Ιώβ, 1,12 και 2,6)· γιατί, παρά τη γενική κυριαρχία του διαβόλου στον κόσμο, έσχατος κυρίαρχος παραμένει ο Θεός.
Η δύναμη του διαβόλου, όπως εκδηλώνεται μέσω των δαιμονικών τεχνικών (μαγεία, αποκρυφισμός), μπορεί να επηρεάσει άμεσα όσους του παραχωρούν δικαιώματα με τις προσωπικές τους αμαρτίες και δεν είναι κατοχυρωμένοι με τη Χάρη του Θεού. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να υποτιμούμε τη δύναμη της μαγείας. Ο άγιος Κυπριανός ήταν μάγος πριν γίνει Χριστιανός. Ασκούσε συστηματικά τη μαγεία και η άσκησή της είχε στην περίπτωσή του ορατά αποτελέσματα! Δεν αποκλείονται, βέβαια, και οι περιπτώσεις απάτης: κάποιοι δηλ. προσποιούνται τον μάγο, χωρίς να έχουν πραγματική σχέση με τη μαγεία, με σκοπό την οικονομική εκμετάλλευση των αφελών. Απαιτείται, λοιπόν, διάκριση, γιατί ό,τι εμφανίζεται ως μαγεία δεν είναι πάντοτε μαγεία.
Είδη μαγείας υπάρχουν πολλά. Στο Ευχολόγιο της Εκκλησίας αναφέρονται η φαρμακεία, η ειδωλολατρία, η αστρομαντεία, η αστρολογία, η νεκρομαντεία, η ορνεοσκοπία....
Σ' αυτά μπορεί να προστεθούν και κάποιες φαινομενικά ακίνδυνες τεχνικές, όπως το «ξεμάτιασμα» (με διάφορες μεθόδους και όχι με την «Ευχή επί βασκανίαν», που διαβάζεται από Ιερείς), το «ρίξιμο των χαρτιών», η «μελέτη του καφέ», η χρησιμοποίηση «φυλακτών», όπως χάντρες «για το μάτι», αντικείμενα που φέρνουν «γούρι» κ.α.
Κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών είναι η δαιμονική προέλευση και ότι απ' αυτά επιτελείται το κακό (μόνο το κακό), που είναι το κατ' εξοχήν έργο του διαβόλου. Συνήθως η μαγεία διακρίνεται σε λευκή και μαύρη. Κάποιοι πιστεύουν ότι κακή είναι μόνο η μαύρη, ενώ η λευκή είναι καλή μαγεία (γίνεται «για καλό»). Άλλοι πιστεύουν ότι η μαύρη μαγεία επικαλείται κακά πνεύματα, ενώ η λευκή επικαλείται καλά πνεύματα και άλλοι πιστεύουν ότι η μαύρη μαγεία «δένει», ενώ η λευκή «λύνει» τα μάγια. Όμως, όπως ήδη αναφέραμε, η μαγεία (τόσο η μαύρη, όσο και η λευκή) έχει δαιμονική προέλευση και σχετίζεται μόνο με το κακό. Δεν υπάρχει, λοιπόν καλή μαγεία, ούτε μαγεία που «λύνει» τα μάγια. Η μαγεία γίνεται πάντα για κακό.
Η μόνη διαφορά μεταξύ λευκής και μαύρης μαγείας είναι ότι στη μαύρη το κακό φαίνεται, ενώ στη λευκή το κακό κρύβεται, εμφανίζεται δηλ. με το προσωπείο του καλού. Πρόκειται για πολύ γνωστή τακτική του διαβόλου: «αυτός γαρ ο σατανάς μετασχηματίζεται εις άγγελον φωτός», λέει η Αγία Γραφή (Β' Κορ. 11,14).
Κατά τον ίδιο τρόπο, τα όργανά του, οι μάγοι, «μετασχηματίζονται ως διάκονοι δικαιοσύνης» (Β' Κορ. 11,15): λένε ότι «λύνουν» μάγια και ότι κάνουν «το καλό». Η δαιμονική απάτη, που κρύβεται κάτω από Ορθόδοξο χριστιανικό προσωπείο, φθάνει κάποιες φορές σε σημείο, ώστε πολλοί μάγοι να έχουν τον χώρό τους γεμάτο με ιερές εικόνες και άλλα χριστιανικά σύμβολα η να δίνουν ακόμη και «πνευματικές συμβουλές» («Για να λυθεί το πρόβλημά σου, πρέπει να κάνεις τόσα Ευχέλαια, τόσες Λειτουργίες, να κοινωνήσεις τόσες φορές!» κ.λ.π).
Υπάρχουν αγαθά πνεύματα στον «απόκρυφο» κόσμο;
Η Ορθόδοξη Παράδοση κάνει λόγο για αόρατο και όχι για απόκρυφο κόσμο και απόκρυφες δυνάμεις. Στον κόσμο αυτό, εκτός από τον Θεό (τον Δημιουργό του αόρατου κόσμου), υπάρχουν μόνο οι Άγγελοι, οι δαίμονες και οι ψυχές των ανθρώπων (των κεκοιμημένων). Τίποτε άλλο απ' αυτά δεν υπάρχει.
Και οι μόνες δυνάμεις (ενέργειες), που υπάρχουν γενικά στον κόσμο, είναι οι θεϊκές, οι δαιμονικές και οι φυσικές δυνάμεις. Ο τρόπος επικοινωνίας με τους Αγγέλους είναι γνωστός: γίνεται με την προσευχή, με την ταπείνωση, με την άσκηση, με τον εκκλησιαστικό βίο, με τη μυστηριακή ζωή. Η επικοινωνία με τους Αγγέλους (με τους Αγίους, με τον Θεό) δεν έχει εξαναγκαστικό χαρακτήρα, δηλ. δεν εξαναγκάζουμε τους Αγγέλους να επικοινωνήσουν μαζί μας με κάποιες τεχνικές, όπως συμβαίνει στον χώρο της μαγείας (όπου ισχύει η αρχή της συναλλαγής: «do ut des», «δος μου για να σου δώσω»).
Ούτε υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ειδικό «χάρισμα» να επικοινωνούν με τα πνεύματα. Για όλους ισχύουν οι ίδιες ακριβώς προϋποθέσεις. Πέρα από τον τρόπο που περιγράψαμε, κάθε άλλη μορφή επικοινωνίας με αόρατες η «απόκρυφες» δυνάμεις η με πνεύματα (πονηρά η «αγαθά») είναι επικοινωνία με δαιμονικά πνεύματα και με δαιμονικές δυνάμεις!
Συνέπειες και επιπτώσεις της μαγείας
Για να κατανοήσουμε τις συνέπειες και επιπτώσεις της μαγείας, πρέπει να γνωρίζουμε, ότι ισχύει ως γενική και απαράβατη αρχή ότι «τίποτε καλό δεν προέρχεται εκ του διαβόλου».
Η υμνολογία της Εκκλησίας μας τονίζει χαρακτηριστικά ότι ο διάβολος είναι για μας ο «εχθρός» και ο «ανθρωποκτόνος» (αυτός που θέλει τον θάνατό μας). Ο «εχθρός» ποτέ δεν θέλει το καλό. Πολλές φορές προσποιείται τον φίλο, για να τον εμπιστευθούμε και να μας εξοντώσει. Ό,τι «καλό», προέρχεται ενδεχομένως από τη μαγεία, αποτελεί μέθοδο απάτης για να ακολουθήσει μεγαλύτερο κακό. Όπως έχει χαρακτηριστικά ειπωθεί, «ο διάβολος ίσως δανείζει, αλλά ουδέποτε χαρίζει». Ό,τι δίνει, το ξαναπαίρνει, και το ξαναπαίρνει με πολύ υψηλό τόκο! Μόνο ο Θεός χαρίζει. Μόνο ο Θεός παρέχει «δωρεάν» (χωρίς να απαιτεί ανταπόδοση η επιστροφή). Μόνο από τον Θεό προέρχεται «παν δώρημα τέλειον» (κάθε πλήρες και ολοκληρωμένο δώρο). Μόνο ο Θεός δίνει τα δώρα Του «εις πλησμονήν» (μέχρι που να χορτάσει πλήρως ο άνθρωπος).
Το κακό, που προέρχεται από τη μαγεία, είναι η δυστυχία του ανθρώπου στην παρούσα ζωή (φυσικός κίνδυνος), με διάφορες μορφές κακού, ασθένειες, ατυχήματα, διαζύγια, έριδες, διαμάχες, καταστροφές κ.α., και η αιώνια κόλαση στη μέλλουσα ζωή (πνευματικός κίνδυνος). Φυσικούς κινδύνους διατρέχουν όλοι οι άνθρωποι γενικά. Τους κατ' εξοχήν κινδύνους, δηλ. τους πνευματικούς, διατρέχουν επιπλέον α) όσοι εξασκούν τη μαγεία και β) όσοι καταφεύγουν σε μάγους για βοήθεια και συμβουλές. Ας δούμε τις δύο αυτές περιπτώσεις, που συνιστούν έκπτωση από την χριστιανική πίστη με άμεσες επιπτώσεις στη σωτηρία.
Στο άγιο Βάπτισμα έχουμε δώσει φρικτές υποσχέσεις ενώπιον του Θεού ότι «αποτασσόμεθα τω σατανά και πάσι τοις έργοις αυτού και πάση τη λατρεία αυτού και πάσι τοις αγγέλοις αυτού και πάση τη πομπή αυτού». Υποσχεθήκαμε δηλ. ότι αρνούμεθα όλα, όσα έχουν σχέση με τον σατανά (τα πάντα) και ότι δεν θέλουμε να έχουμε καμμία σχέση μαζί του. Δεν έχει σημασία, αν τις υποσχέσεις αυτές, τις έδωσε για μας ο Ανάδοχος (ο Νουνός μας), σημασία έχει ότι οι υποσχέσεις αυτές συνδέονται με τη χριστιανική μας ιδιότητα: όσο τις τηρούμε, συνεχίζουμε να είμαστε Χριστιανοί, και αν τις αθετήσουμε, παύουμε να είμαστε Χριστιανοί. Η επιστροφή, λοιπόν, στα δαιμονικά «έργα» αποτελεί άρνηση του Χριστού και αθέτηση του αγίου Βαπτίσματος.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας θεωρούν την κατάσταση όσων καταφεύγουν σε μάγους για βοήθεια όμοια με αυτή των «πεπτωκότων» της εποχής των διωγμών, όσων δηλ. αρνήθηκαν τον Χριστό και θυσίασαν στα είδωλα! Χειρότερη είναι, οπωσδήποτε, η κατάσταση όσων εξασκούν τη μαγεία: «τις δε κοινωνία φωτί προς σκότος; τις δε συμφώνησις Χριστώ προς Βελίαλ» (Β' Κορ. 6,14: τι σχέση μπορεί να έχει το φως με το σκοτάδι, ο Χριστός με τον διάβολο;). Λέει χαρακηριστικά ο άγ. Γρηγόριος Νύσσης ότι όσοι καταφεύγουν σε μάγους, πιεζόμενοι από κάποια «ανυπόφορον ανάγκην», πρέπει να αντιμετωπίζονται με μεγαλύτερη επιείκεια, δηλ. όπως, όσοι αρνήθηκαν τον Χριστό μετά από βασανιστήρια («δια βασάνων»).
Όσοι, όμως, καταφεύγουν σε μάγους από περιφρόνηση (αμφιβάλλοντας ότι ο Χριστός είναι Θεός και ότι μπορεί να τους απελευθερώσει από κάθε κάκωση και συμφορά) πρέπει να αντιμετωπίζονται όπως όσοι αρνήθηκαν τον Χριστό με τη θέλησή τους, δηλ., αν μετανοήσουν, να μην κοινωνούν σε όλη τους τη ζωή, παρά μόνο, όταν πλησιάζει ο θάνατος, και να μην προσεύχονται στην Εκκλησία μαζί με τους άλλους Χριστιανούς, αλλά μόνοι τους στο σπίτι (Πηδάλιον, έκδ. Αστήρ, 1982, σ. 275).
Το ίδιο αυστηροί είναι και οι κανόνες της Εκκλησίας. Ο ξα' της Πενθέκτης Οικ. Συνόδου επιβάλλει έξι χρόνια αποχής από τη Θ. Κοινωνία σε όσους καταφεύγουν σε μάγους η εξασκούν απλές μορφές μαντείας....
Ο λβ' του αγ. Ιωάννου του Νηστευτού περιορίζει το επιτίμιο σε τρία χρόνια, προσθέτωντας, όμως, μετάνοιες και αυστηρή νηστεία (ξηροφαγία) για κάθε μέρα.
Ο οβ' του Μ. Βασιλείου κανονίζει το ίδιο αμάρτημα όμοια με το αμάρτημα του φόνου. Οι ιεροί κανόνες χρησιμοποιούν μια χαρακτηριστική έκφραση για όσους καταφεύγουν σε μάγους: «οι μάντεσιν εαυτούς εκδιδόντες», δηλ. αυτοί που παραδίδουν τον εαυτό τους (την ψυχή και το σώμά τους) στους μάντεις (Πηδάλιον, σ. 272).
Η αντιμετώπιση του φαινομένου
Η δύναμη του διαβόλου, όπως είδαμε, είναι μεγάλη, όμως πολύ μεγαλύτερη είναι η δύναμη του Χριστού. Η δαιμονική δύναμη δεν αντιμετωπίζεται με ανθρώπινες δυνάμεις.
Όταν μετά την πτώση ο διάβολος και τα δαιμονικά «έργα» κυριάρχησαν στον κόσμο, ο άνθρωπος δεν μπορούσε να κάνει τίποτε για τη σωτηρία του. Όμως ο Θεός, που είναι αγάπη κατά την Αγ. Γραφή (Α' Ιω, 4,8), δεν ήθελε να βλέπει «τυραννούμενον υπό του διαβόλου το γένος των ανθρώπων». Αποφάσισε, λοιπόν, να έλθει ο Ίδιος στον κόσμο και να γίνει άνθρωπος, για να διαλύσει τα δαιμονικά «έργα»: «εις τούτο εφανερώθη ο υιος του ανθρώπου, ίνα λύση τα έργα του διαβόλου» (Α' Ιω. 3,8).
Με την Ανάστασή Του ο Χριστός «έδησε τον ισχυρόν» (Ματθ. 12,29) και «κατήργησε τον διάβολον» (Εβρ. 2,14). Για τον Χριστό, ο πρώην ισχυρός, είναι τώρα δεμένος και η δύναμη του έχει ήδη καταργηθεί!
Το ίδιο ισχύει και για όσους είναι μαζί με τον Χριστό, για τους πραγματικούς Χριστιανούς. Σ' αυτούς δεν έχει εξουσία ο διάβολος η οι ενέργειές του και η μαγεία δεν έχει καμμία επίδραση.
Αντίθετα, για όσους δεν είναι μαζί με τον Χριστό ισχύει ό,τι ίσχυε πριν έλθει ο Χριστός στον κόσμο. Ας δούμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Ο άγ. Κυπριανός ήταν μάγος και η αγία Ιουστίνα ήταν μια νεαρή Χριστιανή. Πίστευε στον Χριστό, κοινωνούσε τακτικά και αγωνιζόταν, όσο μπορούσε, εναντίον της αμαρτίας.
Ο Κυπριανός εφάρμοσε όλα τα τεχνάσματα της μαγικής «τέχνης» εναντίον της, επικαλέσθηκε τα πιο ισχυρά δαιμόνια. Όμως, στην Αγία δεν είχαν καμιά επίδραση, ενώ σ' όλους τους άλλους είχαν! Κατάλαβε τότε ότι υπάρχει μια δύναμη πολύ πιο ισχυρή απ' αυτήν που γνώριζε ως τότε, η δύναμη του Χριστού. Αποφάσισε, λοιπόν, να γίνει Χριστιανός! Και έγινε όχι μόνο Χριστιανός, αλλά και Άγιος, με το χάρισμα να εκδιώκει τα πονηρά πνεύματα και να απαλλάσσει από τις επιδράσεις της μαγείας!
Τι πρέπει να κάνει κάποιος για να είναι ουσιαστικά ενωμένος με τον Χριστό και απαλλαγμένος από κάθε δαιμονική επίδραση;
Η ένωση με τον Χριστό δεν γίνεται με κανέναν άλλο τρόπο, παρά μόνο με τα Μυστήρια της Εκκλησίας, ιδιαίτερα με το Βάπτισμα και τη Θεία Ευχαριστία. Στο Βάπτισμα ο άνθρωπος «ενδύεται» τον Χριστό και στη Θ. Ευχαριστία ενώνεται συνεχώς μαζί Του, κοινωνώντας το Σώμα και το Αίμά Του. Τίποτε άλλο δεν μπορεί να μας ενώσει με τον Χριστό, ούτε η πίστη, ούτε τα καλά μας έργα, ούτε η «αγάπη» μας προς Αυτόν. Όλα αυτά είναι, βέβαια, προϋποθέσεις για τη συμμετοχή στα Μυστήρια (π.χ. δεν μπορεί να κοινωνεί κάποιος αν δεν πιστεύει στον Χριστό, η αν υπόκειται σε βαριά αμαρτήματα), δεν είναι όμως ικανά να μας ενώσουν μαζί Του. Τακτική, λοιπόν, (συνεχής) Θεία Κοινωνία είναι το ισχυρότερο όπλο εναντίον της μαγείας.
Επίσης απόλυτα απαραίτητη είναι η ιερά Εξομολόγηση, το Μυστήριο που μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία. Η Εξομολόγηση πρέπει να είναι καθαρή (ειλικρινής). Χωρίς αυτήν η Θ. Κοινωνία είναι ανώφελη και πολλές φορές βλαπτική (Α' Κορ. 11, 27-31))!
Αλλά και ο άμεμπτος βίος είναι προϋπόθεση για την αντιμετώπιση της μαγείας (η πλήρης αποχή από τα μεγάλα αμαρτήματα και η κατά το δυνατόν αποφυγή των μικρών), δεδομένου ότι η αμαρτία ανοίγει την θύρα για την είσοδο των δαιμονικών επιδράσεων. Όπου διαπιστώνονται συγκεκριμένες επιδράσεις (μαγικά αντικείμενα κ.λ.π), πρέπει να προσκαλείται ο Ιερεύς και να διαβάζει τις ειδικές Ευχές γι' αυτές τις περιπτώσεις. Επίσης απαραίτητος είναι ο τακτικός εκκλησιασμός, αφού εκεί «καθαιρούνται αι δυνάμεις του σατανά» κατά τον άγ. Ιγνάτιο (ΒΕΠΕΣ, τ. 2, σ. 266).
Αυτά είναι τα πνευματικά όπλα, με τα οποία αντιμετωπίζεται η μαγεία. Όποιος τα χρησιμοποιεί, μπορεί να λέει μαζί με τον Ψαλμωδό: «Κύριος φωτισμός μου σωτήρ μου, τίνα φοβηθήσομαι; Κύριος υπερασπιστής της ζωής μου, από τίνος δειλιάσω;» (Ψαλμ. 26,1).
Ιερεύς Σωτήριος Ο. Αθανασούλιας
Προσοχή: "Θεραπεία αγγέλων"!...
Της κ. Ελένης Ανδρουλάκη
1. Προλογίζοντας
Το άρθρο που ακολουθεί είναι τολμηρό και ταυτόχρονα
επικίνδυνα αποκαλυπτικό. Δεν θα μπορούσε να είναι γραμμένο αλλιώς. Γιατί η
αλήθεια δεν μπορεί να κρύβεται και γιατί στις μέρες μας, περισσότερο ίσως από
ποτέ, υπάρχει η ανάγκη ουσιαστικής ενημέρωσης. Ζούμε σήμερα σε μια νέα εποχή.
Μια εποχή αντιδραστική σε καθετί αληθινό. Μια εποχή αντί: αντι-θεολογίας, αντι-πνευματικότητας,αντι-θεΐας.
Μια εποχή φορτωμένη
ψεύδος: ψευδο-θεοί, ψευδο-επιστήμονες,ψευδο-προφήτες
και ψευδο-θεραπευτές. Η αλλοτρίωση προσπαθεί να διεισδύσει παντού, ακόμα
και σε χώρους χριστιανικούς.
2. Προσεγγίζοντας τις διαστάσεις του φαινομένου
Γύρω μας, ολοένα αυξανόμενες διαφημίσεις για μέντιουμ,
αποκρυφιστές και ψευδοεπιστήμονες πάσης ειδικότητος, για
«εναλλακτικές διακοπές» με σκοπό τον έντεχνο προσηλυτισμό σε
διάφορες φιλοσοφικο-θρησκευτικές μεθόδους ή σε παραθρησκευτικές ομάδες,
για πολυάριθμα, αυτοαποκαλούμενα «σεμινάρια» με τίτλους
πλανερούς, επιστημονικοφανείς, βαρύγδουπους, παιδαριώδεις ή απροκάλυπτα
αντιχριστιανικούς.
Οι λίγες χιλιάδες μέντιουμ της Αμερικής του 1855
έφτασαν τη δεκαετία του 1960 τα 8 εκατομμύρια στην Αμερική μόνο [1], ενώ σήμερα υπάρχουν εκατοντάδες
οργανισμοί που είναι αφιερωμένοι στοτσάννελινγκ (channelling) [2] και τη διδασκαλία του. [3] Από την Αμερική ξεκίνησε και η
λεγόμενη παραψυχολογική έρευνα, η «επιστημονική» δηλαδή μελέτη του απόκρυφου, η
οποία προετοίμασε το έδαφος για τη σημερινή αναβίωση του αποκρυφισμού.[4] Τον προσεχή Σεπτέμβριο θα γίνει στην
Αγγλία το 28ο Διεθνές Συνέδριο της Εταιρίας Ψυχικών Ερευνών[5], (The Society for Psychical Research), δηλαδή συνεχίζονται αμείωτες οι προσπάθειες ένταξης
των διάφορων παραψυχολογικών φαινομένων, στο χώρο όπου δεν ανήκουν, στο χώρο
δήθεν της επιστήμης.
Στην Καλιφόρνια πριν από λίγα χρόνια παιδάκια της Γ’ τάξης
του Δημοτικού υπήρξαν οι αποδέκτες μιας «φαεινής ιδέας»˙ με
τεχνικές καθοδηγούμενης απεικόνισης (guided imagery) τα παιδιά έπρεπε να
επικαλεστούν ή να «δουν» τα προσωπικά τους πνεύματα, έπειτα να
γράψουν γι’αυτήν τους την εμπειρία και στη συνέχεια να φτιάξουν ο
καθένας τη δική του κονκάρδα για να αναπαραστήσουν το πνεύμα-βοηθό τους.[6]
Οι λίγες εκατοντάδες «πνευματικοί θεραπευτές» της
δεκαετίας του 1960 έχουν φτάσει σήμερα τους 20.000 στο Ηνωμένο Βασίλειο μόνο. [7]Πολλοί από αυτούς ανήκουν σε «θεραπευτικούς
οργανισμούς», όπως η «Εθνική Ομοσπονδία Πνευματικών Θεραπευτών» (The National Federationof Spiritual Healers).[8] Αυτοί λοιπόν θεραπεύουν τάχα, ακόμα και από
απόσταση, κάθε ψυχική ή σωματική ασθένεια. Πώς; Συντονίζονται [9] με την «συμπαντική πηγή της Ειρήνης
και της Αγάπης» και χρησιμοποιώντας τεχνικές διαλογισμού
και τσάννελινγκ γίνονται κανάλια (channels) που κατευθύνουν την εμπειρία της ενώσεώς τους με την
συμπαντική πηγή προς τον ασθενή.[10]
Πριν από λίγα χρόνια προβλήθηκε και στην Ελλάδα η
αμερικανική ταινία «Η έκτη αίσθηση», η οποία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως
μιας πρώτης τάξεως κατήχηση στον πνευματισμό.[11] Ο πρωταγωνιστής είναι ένα μικρό παιδάκι που
περιθωριοποιείται ως «ανώμαλο» και παρακολουθείται από ψυχίατρο επειδή βλέπει συνέχεια
πεθαμένους. Ο ψυχίατρος κάνει διάγνωση παιδικής σχιζοφρένειας, αλλά ο τρόμος
του παιδιού μετριάζεται μόνο όταν παίρνει την απόφαση να ακούσει τα φαντάσματα.
Σιγά-σιγά το παιδί εξοικειώνεται με τα πνεύματα, γίνεται φίλος τους,
εκτελεί τις εντολές τους και μεταφέρει τα μηνύματά τους στους ζωντανούς. Τελικά
αποδεικνύεται ότι το παιδί έχει δίκιο, δεν είναι ψυχικά άρρωστο, το
καταλαβαίνει και ο ίδιος ο ψυχίατρος, ο οποίος στο τέλος του έργου
συνειδητοποιεί σοκαρισμένος ότι τόσο καιρό προσπαθούσε να βοηθήσει το παιδί
όντας κι εκείνος πεθαμένος.[12]
Στην Αμερική το περιοδικό «Αngel Times Magazine» [13] διεκδικεί μια θέση στη σκηνή των πολλών
πνευματιστικών περιοδικών. Επιπλέον, στην Αγγλία υπήρξε προσπάθεια να
πεισθούν σχετικά και να ανοιχτούν στον αποκρυφισμό ακόμα και οι Χριστιανοί με
την έκδοση του περιοδικού «Ο Χριστιανός Παραψυχολόγος» (The Christian Parapsychologist) [14], ένα τεύχος του οποίου ήταν εξ ολοκλήρου αφιερωμένο
στους «αγγέλους».[15]Μάλιστα,
σύμφωνα με τον μακαριστό πατέρα Αντώνιο Αλεβιζόπουλο, υπήρξε ένα ολόκληρο κίνημα
«Χριστιανικού πνευματισμού».[16]
Αυτή η μανία για τους «αγγέλους», πολύ διαδεδομένη εδώ και χρόνια στην Αγγλία,
Αυστραλία και Αμερική έχει ήδη εξαπλωθεί πολύ και στη χώρα μας. Πολυάριθμα
βιβλία για πνευματισμό, με ιδιαίτερα δημοφιλή αυτά της «θεραπείας των αγγέλων»,
έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορούν και στην Ελλάδα, όχι σε εξειδικευμένα,
αποκρυφιστικά βιβλιοπωλεία, αλλά σε γενικά βιβλιοπωλεία, ακόμα και της
περιφέρειας. Με αποκορύφωμα έναν καταιγισμό «σεμιναρίων» για τους «αγγέλους».
Διάφορα νεοεποχίτικα περιοδικά που διανέμονται δωρεάν, καθώς και τα ποικίλα
περιοδικά αστρολογίας και εναλλακτικών «θεραπειών» προβάλλουν
πλήθος εναλλακτικών/αποκρυφιστικών μεθόδων και ιστοσελίδων,
βιβλίων και «βιωματικών σεμιναρίων» που θα σας διδάξουν, μεταξύ άλλων, πώς θα
επικοινωνήσετε με τον «φύλακα άγγελό σας», πώς θα πάρετε τις πληροφορίες που
χρειάζεστε, πώς θα αποκτήσετε οτιδήποτε θελήσετε και πώς θα κάνετε τη ζωή σας
ευτυχισμένη με τη βοήθεια των «αγγέλων».
Από τις σχετικές επίσημες ιστοσελίδες πληροφορηθήκαμε
ακόμα τα εξής: τον Οκτώβριο θα γίνει στην Καραϊβική η 2η ετήσια
κρουαζιέρα για «σεμινάρια αγγέλων» και προσηλυτισμό νέων οπαδών˙ τον
ίδιο μήνα θα γίνει στην Κορνουάλη η «Γιορτή για Νεράιδες, Αγγέλους
και Θεραπεία» με «εργαστήρια αγγέλων»˙ στην Ελλάδα τα οργανωμένα
«σεμινάρια αγγέλων» έχουν αρχίσει τουλάχιστον από το 2003. Προς το τέλος του
έτους θα έρθει στην Ελλάδα το μέντιουμ James Van Praagh, ενώ η μάντις-αγγελοθεραπεύτρια Doreen Virtue θα ξαναέρθει στην Αθήνα το 2005 για να κάνει
εξαήμερο «σεμινάριο θεραπείας αγγέλων» (AngelTherapy Training).
Με την παράθεση αυτών των ενδεικτικών στοιχείων
έγινε, πιστεύω, σαφές ότι αυτό που παλιά ήταν ένας κίνδυνος που απειλούσε μόνο
τους σαμάνους και τους λίγους που επέλεγαν να μπλεχτούν σε χώρους σκοτεινούς,
σήμερα έχει γίνει απειλή για τους πολλούς. Η επικοινωνία με τον κόσμο των
πνευμάτων, τόσο εύκολα προσιτή πια, παρουσιάζεται ως μια ελκυστική
πρόταση ενός δήθεν καλύτερου τρόπου ζωής που υπόσχεται να εξασφαλίσει την
επίλυση των καθημερινών προβλημάτων και τη θεραπεία του ταλαιπωρημένου
ανθρώπου. Και όλα αυτά γράφονται όχι για να δημιουργήσουμε φόβο, ή για να
κάνουμε διαφήμιση, αλλά για λόγους ενημέρωσης και προβληματισμού με σκοπό την
εξεύρεση τρόπων ουσιαστικής αντιμετώπισης.
3. Προσδιορίζοντας το πρόβλημα
«Αυτή η νεοεποχίτικη αγγελική επικοινωνία
άρχισε ως επέκταση του μοντέρνου κινήματος τσάννελινγκ». [17] Το τσάννελινγκ είναι
«μιανεοποχίτικη μορφή πνευματισμού» [18] ή «ένας νεοεποχίτικος ευφημισμόςγια τη διαμεσότητα [mediumship] ή την κατοχή από πνεύματα [spirit possession]. Όταν άντρες και γυναίκες με τη θέλησή τους παραδίνουν το μυαλό και το σώμα τους σε πνευματικές
οντότητες και αυτά τα πνεύματα εισέρχονται και τους κατευθύνουν, χρησιμοποιώντας τους για να “θεραπεύσουν” ή για να
μεταδώσουν απόκρυφες διδασκαλίες και άλλες πληροφορίες αυτό
ονομάζεται τσάννελινγκ.» [19]
Στα ποικίλα βιβλία, φυλλάδια και ιστοσελίδες που
μελέτησα κυριαρχούν οι εξής προτροπές: «γνωρίστε τους αόρατους βοηθούς σας –
τους φύλακες αγγέλους και πνευματικούς καθοδηγητές σας, επικοινωνήστε με τους
αγγέλους, εργαστείτε με τους αγγέλους, καλέστε τους αγγέλους, συνδεθείτε με
τους αγγέλους, συντονιστείτε με την αγγελική ενέργεια, αποκτήστε
αγγελική συνειδητότητα» έτσι ώστε «να αυξήσετε την ενέργεια και τη δόνησή
σας, να απαντήσετε στα ερωτήματά σας, να λάβετε βοήθεια σε κάθε τομέα της ζωής
σας, να θεραπευτείτε». «Οι άγγελοι είναι πανίσχυροι θεραπευτές και μπορείτε να
εργαστείτε μαζί τους για να επιταχύνετε τις θεραπευτικές τους προσπάθειες», «οι
άγγελοι είναι δυνατοί και γεμάτοι αγάπη», «οι άγγελοι είναι φίλοι σας», «οι
άγγελοι βοηθούν όποιον τους το ζητήσει». Μόνο
που αυτοί οι άγγελοι δεν είναι άγγελοι, αλλά πεπτωκότες άγγελοι, δηλαδή δαίμονες. Κι αυτό είναι η ουσία του προβλήματος. Ο
κόσμος που δεν γνωρίζει σχετικά, εύκολα μπορεί να παραπλανηθεί, αφού δεν είναι
άλλοι από τους δαίμονες που μεταμφιέζονται σε αγγέλους και εξαπατούν τους
ανθρώπους. Ή όπως το ορίζουν ειδικοί μελετητές «το πρόβλημα είναι ότι τα
πνεύματα του τσάννελινγκ που ισχυρίζονται ότι είναι οντότητες γεμάτες
σοφία και αγάπη ή άγγελοι σταλμένοι από το Θεό, είναι πνεύματα που ψεύδονται και
τα οποία η Γραφή αναγνωρίζει ως δαίμονες.»[20] «Και μη σας φαίνεται παράξενο, γιατί κι ο ίδιος
ο σατανάς μεταμφιέζεται σε άγγελο φωτός.» [21] Έτσι, όλη
αυτή η εστίαση στους «αγγέλους» κάνει πάρα πολύ μεγάλο κακό, αφού
επαναπροσδιορίζει τον βιβλικά απαγορευμένο πνευματισμό [22] ως επικοινωνία με αγίους αγγέλους. Ένα
τρομερό ψέμα, προερχόμενο από τον «πατέρα του ψεύδους» [23], δηλαδή το διάβολο. [Δες συγκεκριμένες σχετικές περιπτώσεις εδώ,
αλλά και παρακάτω στο παρόν].
Η πονηριά των δαιμόνων είναι πολύ μεγαλύτερη απ’ ότι
συνήθως συνειδητοποιούν οι άνθρωποι και βέβαια ο στόχος είναι να ξεγελάσουν τον
άνθρωπο για να αποκτήσουν εξουσία πάνω του, πράγμα που μπορεί να γίνει μόνο
όταν ο άνθρωπος δείξει εμπιστοσύνη και ανοιχτεί στο απόκρυφο, κάτι που ο Θεός
απαγόρευσε, ακριβώς για να μας προστατεύσει. Κι έτσι όπως η καρδιά του
αγιασμένου ανθρώπου γεμίζει με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, η καρδιά του
ενασχολούμενου με όλα αυτά γεμίζει, συχνά εν αγνοία του, με δαιμονική
ενέργεια. Κι αν δεν πιάσει το κόλπο με «τους αγγέλους»
υπάρχουν ένα σωρό άλλα καμουφλάζ των δαιμόνων: «συνδεθείτε με ανώτερες πνευματικές οντότητες, με
ανυψωμένους δασκάλους, με τους αγαπημένους νεκρούς σας, με ένα πνεύμα-οδηγό, με
ένα θεό, με μια θεά, με εξωγήινους, με τον ανώτερο εαυτό σας, με την ενέργεια
της γης, με τη θεϊκή ενέργεια της φύσης, με τη Μητέρα-Γη, με τα πνεύματα του
νερού, με τα πνεύματα (devas)
των φυτών, με διάφορα είδη ενεργειών, με τη “θεραπευτική” ενέργεια του ρέικι κτλ».
Δηλαδή, γίνετε δοχείο, γίνετε κανάλι για να περάσουν μέσα από σας τα δαιμονικά
πνεύματα ή η δαιμονική ενέργεια. Θλιβερές καταστάσεις.
4. Η πλάνη
Δε θα σταθούμε εδώ σε περιπτώσεις απάτης ή υποβολής
για οικονομικούς ή άλλους λόγους, ούτε σε περιπτώσεις αυταπάτης, αυθυποβολής,
προβολής ή παρερμηνείας, όπου οι διάφορες εμπειρίες που βιώνονται οφείλονται
στο υποσυνείδητο, σε ψυχικές καταστάσεις ή σε υποκειμενικές, λαθεμένες ερμηνείες.
Θα σταθούμε μόνο στις καταστάσεις της όντως πλάνης.
Παράδειγμα πρώτο: Doreen Virtue.[24] Δηλώνει διδάκτωρ μάντις-αγγελοθεραπεύτρια. Έχει
γράψει 22 βιβλία για τον πνευματισμό, που από το 2002 έχουν αρχίσει να
μεταφράζονται και να εκδίδονται και στα ελληνικά. Συνομιλεί -λέει- με το Θεό,
το Χριστό, το Άγιο Πνεύμα και τους πεθαμένους. Κάνει σε πολλά μέρη του κόσμου
σεμινάρια όπως το «Εργαστήρια Αγγέλων και Διαμεσότητας (mediumship)» και το «Συνδεθείτε με τους Αγγέλους σας», όπου
«δίνει πληροφορίες για το αγγελικό βασίλειο, τους αρχαγγέλους, τους φύλακες
αγγέλους, τους αγγέλους της φύσης, τους αγαπημένους αποθανόντες και τους
ανυψωμένους δασκάλους».
Κάνει καθοδηγούμενο διαλογισμό [25] για να ανακαλύψουν δήθεν οι
συμμετέχοντες τα ονόματα που έχουν οι φύλακες-άγγελοι τους. Έπειτα
τους διδάσκει να εργάζονται με τους «αγγέλους», να λαβαίνουν μηνύματα από
αυτούς και να «θεραπεύουν» με τη βοήθειά τους. Σε επόμενο στάδιο οι
μαθητευόμενοι ακούνε, βλέπουν και αισθάνονται την παρουσία των πνευμάτων και
μπλέκονται σε εξαιρετικά επικίνδυνες καταστάσεις όπως τα «αγγελικά διαβάσματα»,
η αυτόματη γραφή, η ερμηνεία της αύρας κτλ. Τέλος, έχει εμπνευστεί την τράπουλα
«Μαντικές κάρτες θεραπείας με τους Αγγέλους» (Healing with the Angels OracleCards), την οποία στα ελληνικά φρόντισαν, για ευνόητους
λόγους, να μεταφράσουν «Θεραπεία με τη βοήθεια των Αγγέλων- κάρτεςΑυτογνωσίας [26]».
Παράδειγμα δεύτερο: Richard Webster. [27] Ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο δίνοντας διαλέξεις
και οργανώνοντας σεμινάρια για πνευματιστικά θέματα. Έχει γράψει περισσότερα
από 35 βιβλία. Διδάσκει ότι οι αρχάγγελοι έχουν διάφορα ονόματα, πέραν αυτών
που αναφέρει η Γραφή [28],
και προτρέπει τον κόσμο να φανταστεί, να δει και έπειτα να επικαλεστεί τους
αρχαγγέλους [29],
χρησιμοποιώντας τεχνικές διαλογισμού. Προτείνει να διαλογιστεί κανείς «για να
μάθει το όνομα του φύλακα-αγγέλου του» [30], να δημιουργήσει στο σπίτι του έναν «αγγελικό
βωμό» [31] και
να κάνει «σύνδεση με την προηγούμενη ζωή».[32] Μιλά για «αναρίθμητους πνευματικούς
καθοδηγητές», μεταξύ των οποίων ο «Καθοδηγητής-Διανοούμενος» αν χρειάζεστε
βοήθεια στην έρευνα, ο «Πρακτικός Καθοδηγητής», αν έχετε να κάνετε μαστορέματα,
ο «Στοργικός Καθοδηγητής» αν νιώθετε μοναξιά, ο «Καθοδηγητής Ψυχαγωγίας»[33] αν χρειάζεστε ψυχαγωγία κτλ. Και
βέβαια έχετε και άλλους «αόρατους βοηθούς»˙ «επικοινωνήστε με τα
πνεύματα των ζώων, των φυτών, με τα πνεύματα της φύσης».[34]
Παράδειγμα τρίτο: Joyce Keller. [35] «Θεραπεύτρια και σύμβουλος», εμφανίζεται σε
διάφορα τηλεοπτικά προγράμματα και έχει ραδιοφωνικό πρόγραμμα στην Αμερική,
μέσα από το οποίο συμβουλεύει τους ακροατές. Συμβουλεύει: «Μη σταματάτε ποτέ το
διαλογισμό, η επαφή με τους αγγέλους θα αυξηθεί σημαντικά αν δεσμευτείτε να
κάνετε διαλογισμό 15 λεπτά 2 φορές την ημέρα.»[36] Χρησιμοποιήστε αιθέρια έλαια
της αρωματοθεραπείας, βότανα, ανθοϊάματα Μπαχ, κρυστάλλους κτλ.
Θα σας βοηθήσουν να έρθετε σ’επαφή με τους αγγέλους.[37]Διδάσκει, για κάθε περίπτωση, ποια
μάντρα-επικλήσεις να χρησιμοποιούν οι καημένοι οι οπαδοί της, τι να
παρακαλούν, σε τι και πώς ναδιαλο-γιστούν, τι να πιστέψουν, τι να νιώσουν, τι
να κάνουν και τι να κάψουν στο βωμό, τι ουσίες (ποια αιθέρια έλαια,
ποια ανθοϊάματα) να χρησιμοποιήσουν, τι κρυστάλλους να φορούν ή να
κρατούν την ώρα του διαλογισμού [38], για να πετύχουν αυτό που ζητούν. Η μαγεία στο
αποκορύφωμά της. Οι επικλήσεις εδώ γίνονται «στους αγγέλους των ταξιδιών, στους
αγγέλους των επιχειρήσεων, της αφθονίας, της δύναμης, της αυτοπεποίθησης, του
πεπρωμένου, του Εγώ, του πάθους» κ.α.
Τελευταίο παράδειγμα: Παγκόσμια
και Θριαμβεύουσα Εκκλησία.[39] Ιδρύθηκε το 1958 από τον Mark Prophet˙ από
το θάνατο του το 1973 ηγείται η σύζυγός του Elizabeth Clare Prophet. Για την οργάνωση αυτή «ο Θεός είναι Πατέρας-Μητέρα,
ένα ανδρόγυνο σύνολο», «τα πάντα είναι Θεός» και τα μέλη προσπαθούν «να
πραγματώσουν τη συνειδητότητα του Θεού», ασπαζόμενοι το δόγμα των
«ανυψωμένων δασκάλων» και της «μετενσάρκωσης».[40] Διδάσκουν [41] ότι οι αρχάγγελοι έχουν τα θηλυκά
ταίρια τους. Κηρύττουν ότι «το πνευματικό φως εκδηλώνεται σε 7 ακτίνες. Η κάθε
ακτίνα έχει συγκεκριμένο χρώμα, συχνότητα και ποιότητα
της συνειδητότητας του Θεού» και «οι αρχάγγελοι υπηρετούν στις 7
ακτίνες του πνευματικού φωτός που συγκεντρώνεται στα 7 τσάκρας του
σώματος». «Αν χρησιμοποιήσουμε την ενέργεια των αγγέλων μπορούμε να
προοδεύσουμε πολύ περισσότερο στην καθημερινή μας ζωή και στο πνευματικό μονοπάτι.»
Πιστεύουν ότι υπάρχουν «Άγγελοι της Προστασίας,
Άγγελοι της Φώτισης, της Αγάπης, της Καθοδήγησης, της Θεραπείας, της Ειρήνης,
της Χαράς» κτλ. τους οποίους μπορούμε να διατάξουμε να μας
χαρίσουν «πνευματικά δώρα, [όπως] σοφία, ενόραση, σύνδεση με τον Ανώτερο Εαυτό
μας» ή «πρακτική βοήθεια», ανάλογα με την «…ειδίκευση» [42] του κάθε «αγγέλου». Σε άλλον
απαιτήστε «προστασία από κινδύνους, από τροχαία δυστυχήματα, διαρρήξεις», σε
άλλον «να περάσετε εξετάσεις», σε άλλον «βοήθεια στις σχέσεις με τους άλλους»,
σε άλλον «θεραπεία του σώματος και της ψυχής», μέχρι και «βοήθεια για να
προγραμματίσετε την αγορά μιας κατοικίας». «Μάθετε
να κάνετε προστακτικές προσευχές», «οι προσευχές αυτές σας καθιστούν
ικανούς να κατευθύνετε την ενέργεια του Θεού στον κόσμο» και «χρησιμοποιήστε προστακτικές προσευχές,
γιατί το να προσεύχεσαι διατάζοντας είναι ο πιο αποτελεσματικός και ισχυρός
τρόπος για να τιθασεύσεις την ενέργεια του Θεού.» Τέλος, στις επικλήσεις με τις
οποίες προστάζουν τους αγγέλους, χρησιμοποιούν φράσεις όπως: «Εις το όνομα του δικού μου Αληθινού Εαυτού και του
Ιησού Χριστού καλώ τους αγγέλους να…και ζητώ…», «ΕΓΩ ΕΙΜΙ η ανάσταση και η ζωή
της τέλειας υγείας μου που γίνεται πραγματικότητα τώρα», «ΕΓΩ ΕΙΜΙ το αγνό,
ακτινοβόλο Θείο σχέδιο της ύπαρξής μου, ΕΓΩ ΕΙΜΙ η πραγματική Αγάπη, ΕΓΩ ΕΙΜΙ
Φως, ΕΓΩ ΕΙΜΙ η Θεία Παρουσία, ΕΓΩ ΕΙΜΙ η τελειότητα του Θεού …».
5. Οι κίνδυνοι
Κάποια από τα προαναφερθέντα ίσως ακούστηκαν συν τοις
άλλοις και γελοία και είναι πράγματι απορίας άξιο πώς άνθρωποι, και μορφωμένοι
ακόμα, και Χριστιανοί ακόμα, τυφλώνονται τόσο πολύ. Από τη μια τα πνεύματα
είναι όντως πολύ πονηρά και από την άλλη οι άνθρωποι κατέχονται από πολύ
εγωισμό και συχνά και από άγνοια. Έτσι, δέχονται το διαστρεβλωμένο δόγμα του
πνευματισμού ότι για να έχεις ένα θετικό αποτέλεσμα ή για να επικοινωνήσεις με
το Θεό χρειάζεται τάχα η μεσολάβηση ενός διάμεσου (μέντιουμ) ή κάποιου
πνεύματος. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έμαθαν ή δεν
κατάλαβαν ότι ο μοναδικός μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων είναι ο
Χριστός. [43] Επιπλέον
πέφτουν και στην παγίδα ότι είναι «θεοί» και ότι ο
Θεός είναι κάτι απρόσωπο και απρόσιτο κάπου μακριά. Έτσι, καθίσταται αδύνατη
η καλλιέργεια μιας προσωπικής σχέσης με το Θεό και
καταντούν να θέτουν τον εαυτό τους υπεράνω των
αγγέλων, τους οποίους πιστεύουν ότι μπορούν να εξαναγκάσουν να πράξουν ό,τι
τους ζητήσουν.
Οι διάφορες ομάδες «αγγελικής επικοινωνίας»,
παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις τους, καθησυχάζουν συχνά ότι μπορείτε
να πιστεύετε στη θρησκεία σας και να ασχολείστε και με αυτές τις επικοινωνίες
καιψευδοθεραπείες, αρκεί να κάνετε «προσευχή» και «να ακολουθείτε τις οδηγίες
του Θεού». Αλλά όταν λένε «προσευχή» εννοούν διαλογισμό και δαιμονικές
επικλήσεις, με τις οποίες ο άνθρωπος παραπλανάται να πιστεύει ότι θα κερδίσει
τα πάντα: γνώση, δύναμη, επιρροή των άλλων, επίτευξη των όποιων στόχων,
θεραπεία.
Η προσευχή, όμως, έχει να κάνει με την ταπεινή προσφυγή στο πρόσωπο του
Χριστού και όχι με καταστάσεις μαγείας όπου ζητάς και περιμένεις να λάβεις αυτό
ακριβώς που θέλεις εξαναγκάζοντας δήθεν το Θεό. Η
προσευχή ουδεμία σχέση έχει με θετική σκέψη, με διαλογισμό, με τεχνικές
επικοινωνίας με πνεύματα. Όλα αυτά την εξουδετερώνουν και
επιτρέπουν στους δαίμονες να παρουσιαστούν ως άγγελοι, να κερδίσουν την
εμπιστοσύνη των ανθρώπων και να τους κατεξουσιάσουν. Επιπλέον, όταν λένε
«οδηγίες του Θεού» εννοούν καθοδήγηση από πονηρά πνεύματα. Δηλαδή, ο άνθρωπος
στρέφεται εωσφορικά προς το σπουδαίο -υποτίθεται- «Ανώτερο Εαυτό του» και στα
σκοτεινά πνεύματα που προσκλήθηκαν κι έπειτα αρνούνται να φύγουν.
Οι κίνδυνοι συνοψίζονται ως εξής:
α. επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική υγεία, όπως
ασθένειες, επιθέσεις πνευμάτων, συναισθηματικά μαρτύρια, πρόωροι
θάνατοι, αυτοκτονίες [44]
β. διάσπαση της προσωπικότητας και κυριαρχία από
φοβερό αίσθημα φόβου [45]
γ. εξάρτηση από τα πονηρά πνεύματα [46]
δ. εμπλοκή με σατανισμό [47]. Αφού συχνά, όπως αποδεικνύεται από τα
σχετικά συγγράμματα, καταλήγει κανείς από «κανάλι αγγέλων» να κάνει επικλήσεις
δαιμόνων, με το όνομά τους, γνωρίζοντας τι κάνει.
ε. άρνηση της σωτηρίας, αφού όλη αυτή η καλλιέργεια
του εγωισμού κλείνει το δρόμο προς τη μετάνοια.
6. Η αντιμετώπιση
Λέει η Γραφή: «στους έσχατους καιρούς θα
αποστατήσουν μερικοί από την πίστη και θα προ-σκολληθούν σε πνεύματα
παραπλανητικά και σε διδασκαλίες δαιμονικές». [48] Σημεία των καιρών; Ποιος
ξέρει; Ποια η ευθύνη των ποιμένων [=ιερέων],
αλλά και του κάθε χριστιανού; Κανείς
που ανήκει στο Σώμα του Χριστού δεν δικαιούται να επαναπαύεται. Η σωτηρία
βέβαια ανήκει στο Χριστό, αλλά κι εμείς δεν πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε;
Σε εποχές λυσσαλέου πολέμου η αδιαφορία συντελεί στο
θάνατο. Ας μην κατηγορούμε τους άλλους γι’ αυτά που δεν κάνουν. Ας μην
κατηγορούμε τους αιρετικούς -«κοίταξε τι κάνουν, σα δε ντρέπονται»- και
τελειώσαμε. Ας κάνουμε εμείς, εκεί που βρίσκεται ο καθένας μας,
ό,τι μπορούμε. Ας χρησιμοποιήσουμε τα όπλα μας : ευαισθητοποίηση,
ενημέρωση και κυρίως προσευχή. Αρκεί
να μπει ο ακρογωνιαίος λίθος που είναι η προσωπική μας μετάνοια
και κάθαρση˙ χωρίς αυτά, όχι μόνον δε βοηθούμε, αλλά
προσθέτουμε κι εμείς στην κόλαση του μεταπτωτικού κόσμου.
Επιτακτική προβάλλει η ανάγκη ορθής κατήχησης. Χρειάζεται να μάθουμε σε
βάθος την πίστη μας. Να μπούμε στον κόπο να γνωρίσουμε και κυρίως να βιώσουμε
την Ορθοδοξία. Γιατί μόνο μέσα στο χώρο της αληθινής θεραπείας και της
κατεξοχήν ελευθερίας μπορεί κανείς να βιώσει την αγάπη του Θεού, που νικά κάθε
φόβο και κάθε τυραννία του διαβόλου.
ΠΗΓΗ : Περιοδικό ΔΙΑΛΟΓΟΣ, τεύχος 37, Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2004
[1] Dr Ankerberg, John & Dr
Weldon, John, Encyclopedia of
New Age Beliefs, Harvest House Publishers,1996, σελ. 80.
[2] To channelling, το οποίο αναλύεται στη συνέχεια, σημαίνει το να γίνεται ο άνθρωπος κανάλι μέσα από
το οποίο περνούν τα διάφορα πνεύματα.
[3] Encyclopedia of New Age Beliefs, όπου παραπάνω, σελ. 90.
[4] δες 1
[8] όπου
παραπάνω.
[9] Oι λέξεις συντονίζομαι, συντονισμός επαναλαμβάνoνται συχνά σε περιβάλλοντα αποκρυφιστικά.
Παρόμοιες λέξεις που πρέπει να μας υποψιάζουν ότι
υπάρχει πρόβλημα είναι : ενέργεια, σύνδεση, γείωση, δόνηση,
ευθυγράμμιση, επαφή με τον «Ανώτερο Εαυτό».
[11] Ο πνευματισμός είναι η επικοινωνία με τα πνεύματα, η επίκληση των πνευμάτων
για κάποιο σκοπό.
[12] Με τους πεθαμένους δεν μπορεί ποτέ να επικοινωνήσει κανείς και όσοι
ισχυρίζονται κάτι τέτοιο ή ψεύδονται ή επικοινωνούν με δαιμονικά πνεύματα που
τους ξεγελούν ότι είναι δήθεν νεκροί άνθρωποι.
[13] “Angel Times
Magazine”, editor Linda Vephula, Atlanta, GA.
[14] “Τhe Christian
Parapsychologist”,Εdit: Rev. Michael
Perry, Publ: Churches’ Fellowship for
Psychical and Spiritual Studies
[15] “Τhe Christian
Parapsychologist”, vol. 5, no 7 στο: Encyclopedia of
New Age Beliefs, όπου παραπάνω, σελ. 40.
[16] + π. Αλεβιζόπουλου Αντ., Ο Αποκρυφισμός στο φως της Ορθοδοξίας-Νεοαποκρυφισμός, εκδ. Διάλογος, 1996, σελ.285-291.
[17] Encyclopedia of New Age Beliefs, όπου παραπάνω, σελ. 26.
[19] Encyclopedia of New Age Beliefs, ένθ.ανωτ., σελ. 80 πρβλ. και π. Αλεβιζόπουλου Αντ.,όπου παραπάνω, σελ. 270.
[20] όπου παραπάνω.
[21] Β΄ Κορινθίους. 11:14 [Σημείωση του blog μας: για τις
παραπομπές στην Καινή Διαθήκη μπείτε εδώ].
[22] Λευιτικόν, 19:31, Δευτερονόμιον 18:9-12, Ησαΐας 8:19-20 [για τις
παραπομπές στην Παλαιά Διαθήκη, εδώ].
[23] Κατά
Ιωάνην 8:44
[24] Τα στοιχεία που ακολουθούν έχουν ληφθεί με ακρίβεια από την ιστοσελίδα και
τα βιβλία της.
[25] Ο διαλογισμός αποτελεί εξαιρετικά επίκινδυνη πρακτική που
μπορεί να οδηγήσει σε ποικίλα σοβαρά προβλήματα.
[26] Η υπογράμμιση δική μας.
[27] Τα στοιχεία που ακολουθούν έχουν ληφθεί από σχετικό βιβλίο του.
[28] σελ. 36.
[29] σελ. 60-62.
[30] σελ.74.
[31] σελ.129.
[32] σελ. 259-267. Εννοείται ότι τα περί «προηγούμενης ζωής» συνιστούν πλάνη.
[33] σελ. 221-232.
[34] σελ.268-276.
[35] Τα στοιχεία που ακολουθούν έχουν ληφθεί από σχετικό βιβλίο της.
[36] σελ. 15.
[37] σελ. 39-42.
[38] σελ. 57-164.
[39] Church Universal
and Triumphant ή Summit Lighthouse. Αποτελεί παρακλάδι της ομάδας Ι ΑΜ.
[41] Τα στοιχεία που ακολουθούν ελήφθησαν με ακρίβεια από τα βιβλία και την
ιστοσελίδα τους.
[42] Ο όρος είναι δικός μας.
[43] Α΄ Τιμόθεον 2: 5. [Καινή Διαθήκη]
[44] Encyclopedia of New Age Beliefs, όπου παραπάνω, σελ. 111-112.
[45] Αρχιμ.Τσιάκκα Χριστοφ, Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Θρησκειών και Αιρέσεων, Ι.ΜΤροοδιτίσσης, Κύπρος,2002, σελ. 809.
[46] όπου
παραπάνω.
[47] όπου παραπάνω.
[48] Α΄ Τιμόθεον 4:1.
Αρχικός τίτλος: Στην εποχή
των ψευδοθεραπειών - «θεραπεία αγγέλων»
