Τι κάνουν οι άγγελοι;
Από Ξυπνήστε ρε!
Ποιο είναι το διακόνημά τους; θα μπορούσε
συγκεκριμένα να διερωτηθεί κάποιος από εμάς εδώ:
Ο Πατριάρχης Δοσίθεος Ιεροσολύμων, στο έργο του Ορθόδοξος Ομολογία της πίστεως, αναφέρει σε ερωτοαποκρίσεις, τις οποίες απαντά:
Ο Πατριάρχης Δοσίθεος Ιεροσολύμων, στο έργο του Ορθόδοξος Ομολογία της πίστεως, αναφέρει σε ερωτοαποκρίσεις, τις οποίες απαντά:
Η πρώτη; «Υμνείν τον Θεόν και λειτουργείνν αυτώ». Υμνούν και λειτουργούν, μετέχουν στην Μακαριότητα Του Θεού! Γιατί «λειτουργία δε των Αγγέλων, η υμνωδία» όπως συμπληρώνει ο Θεοδώρητος.
Η δεύτερη; «Διακονείν τοις ανθρώποις εν τω κόσμω τούτω και οδηγών αυτούς εις την του Θεού Βασιλείαν», διακονούν, τους ανθρώπους στην ζωή τους στον κόσμο αυτό και τους βοηθούν να οδηγηθούν στην Βασιλεία του Θεού.
Η Τρίτη; «Φυλάττειν» Να φυλάσουν: «πόλεις, βασιλείας, χώρας, μοναστήρια, εκκλησίας, ανθρώπους πνευματικούς τε και κοσμικούς ου μην αλλά» και όχι μόνο αυτά δηλαδή, αλλά «και μικρά παιδία».
Η Τέταρτη; Πολύ σπουδαία και αυτή: «Προσφέρειν τας προσευχάς ημών τω Θεώ», μεταφέρουν και παρακαλούν για τις προσευχές μας, τις αγωνίες μας, τον αγώνα μας, προβάλλοντας οι Αγγελοι μας, «τας ελεημοσύνας μας» και πρεσβεύουν για μας!
Η Πέμπτη; Μας βοηθούν να αντιληφθούμε το θέλημα του Θεού, όπως στους Ποιμένες στην Γέννηση του Χριστού.
Η ΄Εκτη και τελευταία; Η πλέον αναγκαία για μας: «Βοηθείν ημιν εν ανάγκαις» μας βοηθούν στις ανάγκες μας, «επικαλουμένοις αυτούς» όταν τους επικαλούμαστε, όταν τους το ζητάμε, όταν τους προσκαλούμε και τους καλούμε να έλθουν σε εμάς και μάλιστα συμπληρώνει ο Ιεροσολύμων Δοσίθεος, ότι και ο προσωπικός μας Άγγελος, ο φύλακας Άγγελος μας, ικετεύει τον Θεό για μας και αγωνίζεται για τις περιπτώσεις μας, προσέξτε «αποδιώκειν τον εχθρόν ημών, των ψυχών ημών», διώχνει το κάθε εχθρό μας!!!
Ο ΄Αγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης λέγει ότι
«ο αγαθοειδής Άγγελος» τι κάνει; «εξαγγέλει την αγαθότητα την θείαν».
Οι Άγγελοι είναι δίπλα μας, μαζί μας, κοντά μας και βιώνουν λόγω της αγάπης τους για εμάς, τις δικές μας ενέργειες, τις δικές μας πράξεις.
Λέγει ο Όσιος Νείλος ο Ασκητής: Όπως ακριβώς χαίρονται οι Άγγελοι του Θεού «μετανοούντων ημών και επιστρεφόντων προς την σωτηρίαν» έτσι και πάλι συμπληρώνει ο ΄Οσιος ότι λυπούνται και στενάζουν από την στεναχώρια, «όταν νοήσωσιν ημάς τοις δαίμοσιν εκουσίως δια της αμαρτίας δουλεύοντας», όταν μας δουν, να παραδινόμαστε στην αμαρτία και να αφεινόμεθα σε αυτήν.
Έλεγε ο Άγιος Σιλουανός: Εμείς αμαρτάνουμε «και ο Θεός έθεσεν εις διακονία της σωτηρίας ημών, τους Αγιους Αγγλελους» και συμπλήρωνε ο Αγιος Γέροντας, ότι οι Αγγελοι έχοντας πολύ αγάπη και πόθο να μας συμπαρασταθούν και να μας διακονήσουν, έρχονται και συμαρτυρούν μαζί μας, και συμπροσεύχονται μαζί μας, και σιγοψάλουν μαζί μας! Για σκεφθείτε, ότι τώρα, αυτή την στιγμή, εδώ, στην προσευχή που ο καθένας μας κάνει, Εγώ, Εσύ, Εσύ, (εσύ που διαβάζεις τώρα αυτές τις γραμμές) έχεις «σύμμαχο στην ζωή» όπως λέγει ο Αγιος Γρηγόριος Νύσσης, έχεις και συμπαραστάτη έναν Άγγελο, και συμπροσεύχεται τώρα μαζί σου, τώρα με εσένα, τώρα για τον αγώνα και την αγωνία σου!
Οι Άγγελοι είναι τα Αδέλφια μας, όπως έλεγε χαρακτηριστικά ο Αγιος Γρηγόριος Νύσσης.
Σύμφωνα με τους εκκλησιαστικούς Συγγραφείς, ο ρόλος του αγγέλου, στον οποίο έχει εμπιστευτεί ο Θεός την ψυχή του πιστού, είναι το «συνεργείν αυτού τη σωτηρία» (Ωριγένης - και επίσης o ίδιος σε άλλη περίπτωση παραβάλλει τους αγγέλους με ιατρούς: «Ιατροί δε άγγελοι, υπό τον μέγαν όντες ιατρόν τον Θεόν»).
Ο Άγγελοι είναι ιατροί, και προστρέχουν στην ανάγκη και την δυσκολία μας, έχοντας μέγα Αρχίατρο, τον ίδιο Τον Δημιουργό Θεό.
Οι Άγγελοι είναι οι σύντροφοι και συνοδοιπόροι μας στην αγιότητα, όπως είναι οι δαίμονες στην αμαρτωλότητά μας. «όταν οι αγιοι Αγγελοι πλησιάσωσιν ημίν» όταν είναι κοντά μας, μαζί μας, τότε «πληρούσιν ημάς θεωρίας πνευματικής» λέγει ο Αββάς Ισαάκ.
Οι Άγγελοι είναι δίπλα μας, μαζί μας, κοντά μας και βιώνουν λόγω της αγάπης τους για εμάς, τις δικές μας ενέργειες, τις δικές μας πράξεις.
Λέγει ο Όσιος Νείλος ο Ασκητής: Όπως ακριβώς χαίρονται οι Άγγελοι του Θεού «μετανοούντων ημών και επιστρεφόντων προς την σωτηρίαν» έτσι και πάλι συμπληρώνει ο ΄Οσιος ότι λυπούνται και στενάζουν από την στεναχώρια, «όταν νοήσωσιν ημάς τοις δαίμοσιν εκουσίως δια της αμαρτίας δουλεύοντας», όταν μας δουν, να παραδινόμαστε στην αμαρτία και να αφεινόμεθα σε αυτήν.
Έλεγε ο Άγιος Σιλουανός: Εμείς αμαρτάνουμε «και ο Θεός έθεσεν εις διακονία της σωτηρίας ημών, τους Αγιους Αγγλελους» και συμπλήρωνε ο Αγιος Γέροντας, ότι οι Αγγελοι έχοντας πολύ αγάπη και πόθο να μας συμπαρασταθούν και να μας διακονήσουν, έρχονται και συμαρτυρούν μαζί μας, και συμπροσεύχονται μαζί μας, και σιγοψάλουν μαζί μας! Για σκεφθείτε, ότι τώρα, αυτή την στιγμή, εδώ, στην προσευχή που ο καθένας μας κάνει, Εγώ, Εσύ, Εσύ, (εσύ που διαβάζεις τώρα αυτές τις γραμμές) έχεις «σύμμαχο στην ζωή» όπως λέγει ο Αγιος Γρηγόριος Νύσσης, έχεις και συμπαραστάτη έναν Άγγελο, και συμπροσεύχεται τώρα μαζί σου, τώρα με εσένα, τώρα για τον αγώνα και την αγωνία σου!
Οι Άγγελοι είναι τα Αδέλφια μας, όπως έλεγε χαρακτηριστικά ο Αγιος Γρηγόριος Νύσσης.
Σύμφωνα με τους εκκλησιαστικούς Συγγραφείς, ο ρόλος του αγγέλου, στον οποίο έχει εμπιστευτεί ο Θεός την ψυχή του πιστού, είναι το «συνεργείν αυτού τη σωτηρία» (Ωριγένης - και επίσης o ίδιος σε άλλη περίπτωση παραβάλλει τους αγγέλους με ιατρούς: «Ιατροί δε άγγελοι, υπό τον μέγαν όντες ιατρόν τον Θεόν»).
Ο Άγγελοι είναι ιατροί, και προστρέχουν στην ανάγκη και την δυσκολία μας, έχοντας μέγα Αρχίατρο, τον ίδιο Τον Δημιουργό Θεό.
Οι Άγγελοι είναι οι σύντροφοι και συνοδοιπόροι μας στην αγιότητα, όπως είναι οι δαίμονες στην αμαρτωλότητά μας. «όταν οι αγιοι Αγγελοι πλησιάσωσιν ημίν» όταν είναι κοντά μας, μαζί μας, τότε «πληρούσιν ημάς θεωρίας πνευματικής» λέγει ο Αββάς Ισαάκ.
Εκείνο που μας κάνει να συνοδοιπορούμε και να συμπορευόμαστε με τους Αγγέλους, είναι η σωφροσύνη, η φρονιμάδα, κατά τον άγιο Κασσιανό, και ασφαλώς η προσευχή σε συνδυασμό, σε συνταίριασμα, με την ψαλμωδία, κατά τον άγιο Κάλλιστο.
Γι’ αυτό όταν ψάλλουμε ή όταν προσευχόμαστε με καθαρή καρδιά, βιώνουμε, νοιώθουμε μια κατανυκτική ηρεμία, μια γλυκύτατη γαλήνη και πραότητα να καλύπτει την ψυχή μας.
Εκείνη την ώρα, γίνεται η συνάντηση της προσευχής μας, της προσευχής σου, της προσευχής μου, με την κοινή προσευχή των Αγγέλων, που συμπροσεύχονται μαζί μας, τώρα και ο φύλακας άγγελος μας, χαίρεται και προσεύχεται «αγάπης μεν και ειρήνης», λέγει ο άγιος Θεόδωρος ο Σαββαϊτης, «οι άγγελοι θεράποντες όντες, χαίρουσιν επί τη ημετέρα μετανοία και προκοπή τη προς αρετήν» Χαίρονται και αγαλιάζονται για την μετάνοια και την καλή μας προκοπή. Γιατί το αληθινό ενδιαφέρον των Αγγέλων προς τον άνθρωπο φανερώνεται με το ότι «χαρά γίνεται ενώπιον των αγγέλων του Θεου επί ενί αμαρτωλω μετανοούντι»
Οι ΄Αγιοι ΄Αγγελοι συντροφεύουν και αγαπούν την δημιουργία Του Θεού, τον άνθρωπο.
Σε κάθε Θεία Λειτουργία, ακολουθία και προσευχή, η οποία είναι Σύναξη ουρανού και γης, συλλειτουργούν με τον Αρχιερέα ή τον Ιερέα άγγελοι και Αρχάγγελοι. Στην μικρή είσοδο, ο Λειτουργός παρακαλεί τον Κύριο που δημιούργησε «τάγματα και στρατιάς αγγέλων και αρχαγγέλων» να ευλογήσει ώστε όλοι μαζί, άγγελοι, άνθρωποι και αρχάγγελοι, να συλλειτουργήσουν και να συνδοξολογήσουν την αγαθότητα Του.
Ο Διάκονος [=βοηθός του ιερέα στη λειτουργία], επίσης, δέεται: «άγγελον ειρήνης, πιστόν [=έμπιστο] οδηγόν, φύλακα των ψυχών και των σωμάτων ημών παρά του Κυρίου αιτησώμεθα».
Ο Κοσμάς Ινδικοπλεύστης στο 12τομο έργο του Χριστιανική Τοπογραφία κάνει λόγο ότι: «καθ’ένα άνθρωπον, άγγελος έπεται φυλάττων», στον κάθε άνθρωπο, ακολουθεί ένας Άγγελος να τον φυλάει, να τον προστατεύει. Βέβαια εφόσον και εμείς είμαστε ανάλογα τοποθετημένοι με την ζωή και τα έργα μας, στην καθημερινή μας αγωνιστική πορεία!
Ο π. Παΐσιος έλεγε ότι πρέπει να προσπαθήσουμε να αποκτήσουμε φιλία με τούς αγίους και τούς αγγέλους. Ιδιαίτερα, με τον άγιο του οποίου φέρουμε το όνομα και με τον φύλακα άγγελό μας. Και αυτό αδελφές μου και αδελφοί μου επιτυγχάνεται με την ενσυνείδητη συμμετοχή μας, στην πνευματική ατμόσφαιρα της Εκκλησίας μας, με την αδιάλειπτη προσευχή, στην μυστηριακή ζωή που είναι η Θεία Κοινωνία και την άσκηση, δηλαδή την ευλογημένη και καθημερινή κοινή προσπάθεια μας, με τον Άγγελο φύλακα μας, στην ζωή μας, στην πορεία μας, στον δημιουργικό και αισιόδοξο αγώνα μας...
«Χάρις τω Ιησού τω δόντι μοι σε μέγαν,
φύλακα της ψυχής μου, και όπλον κατ’ εχθρών μου, Άγγελε θεοτίμητε».
Δηλαδή: "Χάρις στον Ιησού μου, που
έδωσε σε εμένα (σε όλους μας) εσένα, μεγάλε φύλακα (σκεπαστή) της ψυχής μου,
και όπλο ενάντια στους εχθρούς μου, άγγελε, που είσαι τιμημένος από τον
Θεό''...
π.
Νικόλαος Κ. Λαγουμτζής
Οι φύλακες άγγελοι.
(Αγ.
Νικολάου Βελιμίροβιτς)
Ο Ψαλμωδός επιβεβαιώνει την κοινή πίστη
και πεποίθηση πως οι άγγελοι προστατεύουν και βοηθούν τόσο τα έθνη συλλογικά,
όσο και τους ανθρώπους ατομικά. Στα παλιά χρόνια ο αρχάγγελος Μιχαήλ
λογαριάζονταν ως ο φύλακας άγγελος του λαού του Ισραήλ. Ο προφήτης Ωσηέ τον
είδε στην Ιεριχώ και τον άκουσε να λέει πως αυτός ήταν αρχηγός του στρατού του
Θεού. Και στον Δανιήλ ο αρχάγγελος Γαβριήλ μίλησε για τον αρχάγγελο Μιχαήλ
λέγοντας: «Και εν τω καιρώ εκείνω αναστήσεται Μιχαήλ ο άρχων ο μέγας, ο εστηκώς
επί τους υιούς του λαού σου» (Δαν. Ιβ΄ 1). Ο απόστολος Ιούδας αναφέρει: «Μιχαήλ
ο αρχάγγελος, ότε τω διαβάλω διακρινόμενος διελέγετο περί του Μωυσέως σώματος»
(Ιούδ. 9). Σαν φύλακας του λαού ήταν και φύλακας του νεκρού σώματος του ηγέτη
τους Μωυσή.
Οι πατέρες της Εκκλησίας
διδάσκουν πως υπάρχουν φύλακες άγγελοι εθνών, κρατών, εκκλησιών, καθώς και
προσώπων (βλ. Αποκ. κεφ. β΄).
Ο άγιος Ιωάννης της
Κλίμακος μαρτυρεί για τον προσωπικό του φύλακα άγγελο: «Κάθε φορά που
επιθυμούσα ν’ ανέβω περισσότερο στην πνευματική ζωή, ο άγγελος εμφανιζόταν και
με φώτιζε»,
Ο Μέγας Βασίλειος
γράφει: «ο άγγελος δε θα απομακρυνθεί από εμάς, εκτός κι αν τον απομακρύνουμε
εμείς με τις πονηρές μας πράξεις. Όπως ο καπνός απομακρύνει τις μέλισσες κι η
κακοσμία τα περιστέρια, έτσι κι η δυσώδης αμαρτία μας απομακρύνει από μας τον
άγγελο που προστατεύει τη ζωή μας».
Σχετικά τώρα με τους
φύλακες αγγέλους των παιδιών και των νηπίων, θ’ ακούσουμε αργότερα να μάς
μιλάει το ίδιο το στόμα του Κυρίου.
Άγγελοι: Διάκονοι της Εκκλησίας
του Χριστού
Η Καινή Διαθήκη είναι
γεμάτη από αγγέλους. Από την αρχή της ενσάρκωσης του Χριστού οι άγγελοι ήταν
πάντα έτοιμοι να Τον υπηρετήσουν και πετούσαν γύρω από το Δημιουργό και Κύριό
τους. Τον προσκυνούσαν στη γη όπως και στον ουρανό. Τον αγαπούσαν όταν ήταν
πάνω στο σταυρό όπως κι όταν βρισκόταν στην ουράνια δόξα Του, με μιαν αγνή και
υπερφυσική αγάπη. Στήριξαν το έργο Του στη γη, δηλαδή την Εκκλησία Του, με χαρά
και προσήλωση. Και το ίδιο κάνουν και τώρα και θα το κάνουν ως τη συντέλεια του
κόσμου.
Όταν ο Χριστός γεννήθηκε
σ’ ένα φτωχικό πέτρινο σπήλαιο, εμφανίστηκε «πλήθος στρατιάς ουρανίου αινούντων
τον Θεόν» (Λουκ. β’ 13). Μετά τον πειρασμό στην έρημο, όταν ο διάβολος τον
άφησε, «ιδού άγγελοι προσήλθον και διηκόνουν αυτώ» (Ματθ. δ’ 11). Οι ζωγράφοι
μας, έπραξαν σωστά που ζωγράφισαν πολλούς αγγέλους να παρίστανται στη βάπτιση
του Χριστού, όταν οι ουρανοί ανοίχτηκαν, στη Μεταμόρφωση, στη Σταύρωση, στην
κάθοδο στον Άδη, στην Ανάσταση και στην Ανάληψη. Όποτε εμφανίζονταν ένας
αρχάγγελος ή άλλος άγγελος, πρέπει να συμπεράνουμε πως πίσω απ’ αυτόν υπήρχε
πλήθος αγγέλων, αν κι είναι αόρατοι στα σωματικά μάτια. Δεν πιστεύουμε πως ο
αρχάγγελος Γαβριήλ ήταν μόνος του όταν ευαγγελίστηκε στην Παρθένο Μαρία το
κοσμοϊστορικό γεγονός της γέννησης του Μεσσία. Ούτε ότι ο άγγελος που
εμφανίστηκε στη Γεθσημανή να ενισχύσει το Χριστό στην αγωνία Του δε
συνοδεύονταν από πολλούς άλλους αόρατους αγγέλους. Όπου βρίσκεται ο βασιλιάς,
εκεί παρευρίσκονται κι οι στρατιώτες Του, έτοιμοι να Τον υπηρετήσουν.
Εκείνον που αγαπά ο
Χριστός, τον αγαπούν κι οι άγγελοι. Εκείνος αγαπούσε τα παιδιά κι έδωσε εντολή
στους αγγέλους Του να τα προσέχουν. Είπε ο ίδιος: «οι άγγελοι αυτών εν ουρανοίς
διά παντός βλέπουσι το πρόσωπον του πατρός μου τον εν ουρανοίς» (Ματθ. ιη’ 10).
Ο ίδιος ταυτίστηκε σχεδόν με τα μικρά παιδιά: «ος εάν δέξηται παιδίον τοιούτον
εν επί τω ονόματί μου, εμέ δέχεται» (Ματθ. ιη’ 5). Απείλησε πολύ σοβαρά
εκείνους που σκανδαλίζουν και ωθούν τα μικρά παιδιά στην αμαρτία: «συμφέρει
αυτώ ίνα χρεμασθή μύλος ονικός επί τον τράχηλον αυτού και καταποντισθή εν τω
πελάγει της θαλάσσης» (Ματθ. ιη’ 6). Και παρακάτω λέει: «άφετε τα παιδία και μη
κωλύετε αυτά ελθείν προς με· των γαρ τοιούτων εστίν η βασιλεία των ουρανών»
(Ματθ. ιθ’ 14). Αυτή είναι η βάση της χριστιανικής παιδείας, ν’ αφήνουμε τα
παιδιά να έρχονται στο Χριστό. Γι’ αυτό οι άγγελοι αγαπούν και προστατεύουν τα
παιδιά. Ένας πιστός ποιητής γράφει:
Άγγελοι και διάκονοι, πνεύματα της χάριτος,
Φίλοι των παιδιών, ατενίστε το πρόσωπο του Θεού,
Και κινηθείτε νοερά σ’ εμάς από το επέκεινα,
Σεις, οι αμφιεσμένοι το κάλλος, ελεύθεροι από τα
δεσμά μας. (Ρ. Dearmer)
Οι άγγελοι υπηρέτησαν και τους
αποστόλους αλλά κι άλλους πιστούς από τα πρώτα χριστιανικά χρόνια και σε όλη τη
διάρκεια της Ιστορίας της Εκκλησίας.
Όταν οι αρχιερείς έβαλαν τους
αποστόλους στη φυλακή, άγγελος Κυρίου άνοιξε τις πόρτες της φυλακής τη νύχτα
και τους έβγαλε έξω λέγοντας: «πορεύεσθε, και σταθέντες λαλείτε εν τω ιερώ τω
λαώ πάντα τα ρήματα της ζωής ταύτης» (Πράξ. ε’ 20.Πρβλ. και κεφ. ιβ’ 7-10).
Όταν ο Ηρώδης, ο
ηγεμόνας της Γαλιλαίας, κατεδίωκε την Εκκλησία, σκότωσε τον απόστολο Ιάκωβο και
σκόπευε να σκοτώσει και τον Πέτρο. Τότε όμως άγγελος Κυρίου τον «επάταξε» και
«γενόμενος σκωληκόβρωτος εξέψυξεν» (Πράξ. ιβ’ 23).
Όταν ο Φίλιππος
κήρυττε το λόγο του Θεού στη Σαμάρεια, άγγελος Κυρίου τον κατεύθυνε προς τη
Γάζα, για να συναντήσει εκεί έναν Αιθίοπα ευνούχο που είχε μεγάλη εξουσία κοντά
στη βασίλισσα Κανδάκη. Ο Φίλιππος του μίλησε για τον Ιησού Χριστό, το Μεσσία,
και τον βάφτισε. Ο ευνούχος αυτός ήταν ο πρώτος χριστιανός στην Αιθιοπία. Έτσι
οι άγγελοι βοήθησαν τους αποστόλους στην εξάπλωση του ευαγγελίου σε χώρες
μακρινές (πρβλ. Πράξ. η’ 26).
Ο Κορνήλιος, πού
ήταν ρωμαίος αξιωματικός, την ώρα που προσευχόταν κατά τις τρεις το απόγευμα,
είδε σε όραμα άγγελο Κυρίου που τον συμβούλεψε να καλέσει τον Πέτρο από την
Ιόππη. Ο Πέτρος του δίδαξε την πίστη στο Χριστό και βάφτισε αυτόν και όλη την οικογένειά
του. Στην περίπτωση αυτή ο άγγελος Κυρίου βοήθησε στην εξάπλωση της Εκκλησίας
προς τους ειδωλολάτρες, (βλ. Πράξ. κεφ. ι’).
Όταν ο απόστολος
Παύλος ταξίδευε στη Ρώμη με 276 άλλες ψυχές, μια τρομερή καταιγίδα απείλησε να
βυθίσει το πλοίο. Τότε παρουσιάστηκε άγγελος Κυρίου και του είπε: «Μη φοβού,
Παύλε· Καίσαρί σε δει παραστήναι· και ιδού κεχάρισταί σοι ο Θεός πάντας
τους πλέοντας μετά σου» (Πράξ. κζ’ 24).
(Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Πάτερ ημών», Αθήνα
2003)
Δύο άγγελοι που ταξίδευαν σταμάτησαν να περάσουν την νύχτα σε ένα σπίτι μιας πλούσιας οικογένειας. Η οικογένεια ήταν αγενής και αρνήθηκε στους αγγέλους να μείνουν στο δωμάτιο των ξένων της βίλας.
Αντιθέτως, έδωσαν στους αγγέλους ένα μικρό μέρος σε ένα κρύο
υπόγειο. Καθώς εκέινοι έφτιαχναν τα κρεβάτια τους στο σκληρό πάτωμα, ο
μεγαλύτερος άγγελος είδε μια τρύπα στον τοίχο και την επισκεύασε. Όταν ο
μικρότερος άγγελος τον ρώτησε γιατί, ο μεγαλύτερος απάντησε: "Τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται". Την επόμενη νύχτα οι δύο άγγελοι ήρθαν
να ξεκουραστούν σε ένα πολύ φτωχικό σπίτι αλλά ο αγρότης και η γυναίκα του ήταν
πολύ φιλόξενοι. Αφού μοιράστηκαν τη λίγη τροφή που είχαν, οι δύο άγγελοι
κοιμήθηκαν στο κρεβάτι τους όπου μπορούσαν να έχουν μια ξεκούραστη νύχτα. Όταν
βγήκε ο ήλιος, το επόμενο πρωί οι άγγελοι βρήκαν τον αγρότη και την γυναίκα του
να κλαίνε. Η μοναδική τους αγελάδα της οποίας το γάλα ήταν το μόνο τους
εισόδημα ήταν νεκρή στο λιβάδι.
Ο μικρότερος άγγελος ήταν αναστατωμένος και ρώτησε το μεγαλύτερο
πως ήταν δυνατόν και άφησε να γίνει κάτι τέτοιο.
Ο πρώτος άντρας είχε τα πάντα και παρόλα αυτά τον βοήθησες, τον
κατηγόρησε εκείνoς. Η δεύτερη οικογένεια είχε ελάχιστα και όμως ήταν πρόθυμη να
μοιραστεί τα πάντα και εσύ άφησες την αγελάδα να πεθάνει... "Τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται",
απάντησε ο μεγαλύτερος άγγελος.
"Όταν μείναμε στο υπόγειο της βίλας, πρόσεξα πως ήταν χρυσός
αποθηκευμένος σε εκείνη την τρύπα στον τοίχο. Μια και ο ιδιοκτήτης ήταν τόσο
άπληστος και δεν είχε τη διάθεση να μοιραστεί την καλή του τύχη, σφράγισα τον
τοίχο ώστε να μην μπορεί να βρει το χρυσό. Εχθές τη νύχτα καθώς κοιμόμασταν στο
κρεβάτι του αγρότη ήρθε ο άγγελος του Θανάτου για την γυναίκα του, κι εγώ έδωσα
στη θέση της την αγελάδα. Τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται".
Μερικές φορές αυτό ακριβώς συμβαίνει όταν τα πράγματα δεν έχουν το
αποτέλεσμα που πρέπει. Αν έχεις πίστη, θα πρέπει να μάθεις να
εμπιστεύεσαι και να πιστεύεις ότι το κάθε αποτέλεσμα είναι πάντα προς όφελός
σου. Μπορεί να μην το ξέρεις παρά μονάχα πολύ αργότερα.
Μερικοί άνθρωποι έρχονται στη ζωή μας και γρήγορα φεύγουν.
Το άρθρο επιμελήθηκε ο συνεργάτης του agioritikovima.gr Κυριάκος
Διαμαντόπουλος.
Τι είναι οι ΄Αγγελοι;
Οι άγγελοι, είναι όντα ανώτερα,
λειτουργικά, δημιουργημένα από τον θεό, που εμείς δύσκολα κατανοούμε, αλλά που
αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας.
Είναι προορισμένοι να γίνονται οι κήρυκες του Υψίστου, οι οδηγοί των ανθρώπων, οι φύλακες, οι σοφοί σύμβουλοι, οι προστάτες, αλλά και αυτοί που μας παρηγορούν και μας συμπαραστέκονται από την πρώτη στιγμή της γέννησης μας ως την ύστατη του τάφου μας.
Οι άγγελοι είναι καθαρά πνεύματα. Δεν τα περιορίζει ούτε χρόνος, ούτε χώρος, δεν έχουν ηλικία, ούτε νεότητα, ούτε γηρατειά, αλλά μια ζωή σε όλη την πληρότητα της. Δεν μπορούμε να τους δούμε με τα σωματικά μας μάτια, δεν μπορούμε να έχουμε ούτε καν μια σκιερή εικόνα της μεγαλοσύνης και της ισχύος τους. Εμείς οι θνητοί δεν καταλαβαίνουμε την ελευθερία των ουρανίων αγγέλων και την έκταση του νου τους, λόγω του υλικού εγκεφάλου που διαθέτουμε. Είναι κρυστάλλινα καθαροί, δεν γνωρίζουν πόνο ή δυστυχία, δεν δοκιμάζουν αμφιβολίες ή φόβους, δεν ανήκουν ούτε σε αρσενικό ούτε σε θηλυκό γένος, έχουν τέλεια ομορφιά, αγάπη, ζωή και ενεργητικότητα.
Για να τους ανακαλύψουμε απαιτείται υπερβατική γνώση της μυστικής θεολογίας, ταπεινότητα, και κοίταγμα επάνω και πέρα και ταυτόχρονα πολύ κοντά μας, γιατί ο άγγελος της ψυχής μας στέκεται εδώ, δίπλα μας. Ο Διονύσιος Αρεοπαγίτης μας εξηγεί ότι δεν είναι δυνατόν ο ανθρώπινος νους να υψωθεί προς εκείνη την άυλη μίμηση και θεωρία των ουρανίων ιεραρχιών, αν δεν χρησιμοποιήσει την αρμόδια σ' αυτόν υλική χειραγώγηση. Πρέπει δηλ. να σκεφτεί τα ορατά κάλλη ως απεικονίσματα της αόρατης ωραιότητας και τα υλικά φώτα, εικόνα της άυλης φωτοδοσίας και όσα άλλα έχουν παραδοθεί υπερκόσμια στις ουράνιες υπάρξεις και με σύμβολα σ' εμάς.
Ουράνιες διακοσμήσεις κατά Διονύσιο Αρεοπαγίτη
Ο Άγιος Διονύσιος Αρεοπαγίτης κατανέμει τις ουράνιες δυνάμεις σε μια ιεραρχία. Κατά την άποψη μας, λέει, η ιεραρχία είναι ιερή τάξη, γνώση και ενέργεια που είναι κατά το δυνατόν αφομοιωμένη προς τη θεία ομοιότητα και οδηγείται προς τη θεία μίμηση ανάλογα με τη δεδομένη από τον θεό έλλαμψη. Σκοπός της Ιεραρχίας είναι η κατά το δυνατόν αφομοίωση με τον θεό. Κάθε πρόσωπο που ανήκει σε μια ιεραρχία γίνεται τελειότερο σύμφωνα με τη δύναμη μίμησης που έχει. Γίνεται δηλαδή «συνεργός θεού».
Ο Διονύσιος ταξινομεί τους Ουράνιους Νόες σε τρεις τριάδες και σε κάθε τριάδα υπάρχουν τρεις τάξεις Νοών, των οποίων τα ονόματα έχουν σχέση με τις θείες ιδιότητες. Οι αγγελικές τάξεις μεταδίδουν το Φως η μια στην άλλη, έως ότου φτάνει σε μας και μας φωτίζει σύμφωνα με τις διάφορες ικανότητες μας. Οι ουράνιοι άγγελοι έχουν κατ' ευθείαν σχέση με καθεμία ψυχή ξεχωριστά. Με τη δική τους βοήθεια το πνεύμα του ανθρώπου ελευθερώνεται από τα υλικά δεσμά και γνωρίζει την πραγματική αιτία της ύπαρξης. Όσο περισσότερο φωτίζεται η ψυχή, τόσο πιο πολύ βρίσκει τον σκοπό της ύπαρξης της και έρχεται εγγύτερα στον τελικό στόχο της, το καθ' ομοίωσιν.
Πρώτα έρχονται οι ουράνιες υπάρξεις που βρίσκονται πάντα γύρω από τον θεό και που έχουν ενωθεί πολύ στενά μαζί του. Είναι οι πανάγιοι Θρόνοι και τα πολυόμματα και πολύπτερα Χερουβείμ και Σεραφείμ. Αυτή η τριαδική διάταξη είναι η πρώτη Ιεραρχία. Από αυτήν δεν είναι άλλη περισσότερο όμοια με τον θεό και τόσο άμεσα κοντινή στους πρώτους φωτισμούς της θεότητας.
Το όνομα των πανύψηλων Θρόνων σημαίνει την αυστηρή εξαίρεση τους από κάθε χαμόσυρτη ταπεινότητα. Έχουν στηθεί κοντά στον αληθινά Ύψιστο, είναι δεκτικοί της θεϊκής επιφοίτησης, έτοιμοι να δεχτούν ως υπηρέτες τις θείες εντολές.
Το όνομα των Σεραφείμ σημαίνει αυτούς που καίουν ή όσους θερμαίνουν. Υποδεικνύει τη θερμότητα και την οξύτητα και την υπερβολική φλόγα της πλησιέστατης και ανυποχώρητης και αταλάντευτης αεικινησίας τους, αλλά και την ανυψωτική και έντονη δύναμη να αφομοιώνουν τα κατώτερα καθώς τα ξαναθερμαίνουν και τα ξαναφλογίζουν προς την ίδια με τη δική τους θερμότητα.
Η ονομασία Χερουβείμ σημαίνει πλήθος γνώσης ή διάχυση σοφίας. Δηλώνει τη γνωστική και θεοπτική τους ικανότητα, τη δεκτικότητα που έχουν της υπέρτατης φωτοδοσίας και την ικανότητα να θεωρούν τη θεϊκή ομορφιά, ενώ τα ίδια, γεμάτα από τη σοφία που έλαβαν, τη μεταδίδουν στα δεύτερα τους με τη διάχυση της σοφίας που τους δωρήθηκε.
Δεύτερη διάταξη είναι αυτή που αποτελείται από τις Εξουσίες, τις Κυριότητες και τις Δυνάμεις. θεωρούνται οι κυρίαρχοι του διαστήματος και των άστρων. Ο δικός μας πλανήτης, κατά συνέπεια, ως μέρος του σύμπαντος, βρίσκεται κάτω από τη δική τους κυριαρχία. Δεν έχουμε όμως άμεση επαφή με το δεύτερο χορό των αγγέλων. Η ενδιάμεση τούτη διάταξη των θείων πνευμάτων καθαίρεται, φωτίζεται και τελεσιουργείται από τους θεαρχικούς φωτισμούς που δίνονται σ' αυτήν μέσω της πρώτης ιεραρχικής διάταξης.
Τρίτη, τέλος, των ουράνιων ιεραρχιών είναι η διάταξη των Αρχών, των Αρχαγγέλων και των Αγγέλων.
Η τελευταία αυτή τριάδα έχει τη γη μας κάτω από την ιδιαίτερη φροντίδα της και προστασία. Είναι ο ιεκτελεστές του θελήματος του θεού, οι διαρκείς φύλακες των τέκνων του και οι αγγελιαφόροι του. Οι Αρχάγγελοι έχουν έντονη ατομικότητα και αποτελούν ένα ιδιαίτερο τάγμα ουρανίων πνευμάτων, τα οποία συνδυάζουν και τη φύση των Αρχών και τη φύση των Αγγέλων. Στην Αγία Γραφή αναφέρονται τα ονόματα 3 από αυτούς.
Μιχαήλ: (ποιος ομοιάζει με τον θεό;) Κορυφαίος των ουρανίων πνευμάτων. Αυτός που νίκησε τον Δράκοντα και τον πέταξε από τον Παράδεισο.
Γαβριήλ: (ο ήρωας του θεού) που εμφανίστηκε στη Θεοτόκο
Ραφαήλ: (ο Κύριος θεραπεύει) Είναι ο επικεφαλής στους φύλακες αγγέλους. Αυτός που μεταφέρει τις προσευχές μας στον Κύριο, ο άγγελος των καλών πράξεων, της θεραπείας και ο προστάτης όσων ταξιδεύουν.
http://lerakis.blogspot.com/2010/02/blog-post_13.html
Το σχετικό βιβλίο του Διονυσίου του Αεροπαγίτου ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΙΑΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ θα το βρείτε εδω
Είναι προορισμένοι να γίνονται οι κήρυκες του Υψίστου, οι οδηγοί των ανθρώπων, οι φύλακες, οι σοφοί σύμβουλοι, οι προστάτες, αλλά και αυτοί που μας παρηγορούν και μας συμπαραστέκονται από την πρώτη στιγμή της γέννησης μας ως την ύστατη του τάφου μας.
Οι άγγελοι είναι καθαρά πνεύματα. Δεν τα περιορίζει ούτε χρόνος, ούτε χώρος, δεν έχουν ηλικία, ούτε νεότητα, ούτε γηρατειά, αλλά μια ζωή σε όλη την πληρότητα της. Δεν μπορούμε να τους δούμε με τα σωματικά μας μάτια, δεν μπορούμε να έχουμε ούτε καν μια σκιερή εικόνα της μεγαλοσύνης και της ισχύος τους. Εμείς οι θνητοί δεν καταλαβαίνουμε την ελευθερία των ουρανίων αγγέλων και την έκταση του νου τους, λόγω του υλικού εγκεφάλου που διαθέτουμε. Είναι κρυστάλλινα καθαροί, δεν γνωρίζουν πόνο ή δυστυχία, δεν δοκιμάζουν αμφιβολίες ή φόβους, δεν ανήκουν ούτε σε αρσενικό ούτε σε θηλυκό γένος, έχουν τέλεια ομορφιά, αγάπη, ζωή και ενεργητικότητα.
Για να τους ανακαλύψουμε απαιτείται υπερβατική γνώση της μυστικής θεολογίας, ταπεινότητα, και κοίταγμα επάνω και πέρα και ταυτόχρονα πολύ κοντά μας, γιατί ο άγγελος της ψυχής μας στέκεται εδώ, δίπλα μας. Ο Διονύσιος Αρεοπαγίτης μας εξηγεί ότι δεν είναι δυνατόν ο ανθρώπινος νους να υψωθεί προς εκείνη την άυλη μίμηση και θεωρία των ουρανίων ιεραρχιών, αν δεν χρησιμοποιήσει την αρμόδια σ' αυτόν υλική χειραγώγηση. Πρέπει δηλ. να σκεφτεί τα ορατά κάλλη ως απεικονίσματα της αόρατης ωραιότητας και τα υλικά φώτα, εικόνα της άυλης φωτοδοσίας και όσα άλλα έχουν παραδοθεί υπερκόσμια στις ουράνιες υπάρξεις και με σύμβολα σ' εμάς.
Ουράνιες διακοσμήσεις κατά Διονύσιο Αρεοπαγίτη
Ο Άγιος Διονύσιος Αρεοπαγίτης κατανέμει τις ουράνιες δυνάμεις σε μια ιεραρχία. Κατά την άποψη μας, λέει, η ιεραρχία είναι ιερή τάξη, γνώση και ενέργεια που είναι κατά το δυνατόν αφομοιωμένη προς τη θεία ομοιότητα και οδηγείται προς τη θεία μίμηση ανάλογα με τη δεδομένη από τον θεό έλλαμψη. Σκοπός της Ιεραρχίας είναι η κατά το δυνατόν αφομοίωση με τον θεό. Κάθε πρόσωπο που ανήκει σε μια ιεραρχία γίνεται τελειότερο σύμφωνα με τη δύναμη μίμησης που έχει. Γίνεται δηλαδή «συνεργός θεού».
Ο Διονύσιος ταξινομεί τους Ουράνιους Νόες σε τρεις τριάδες και σε κάθε τριάδα υπάρχουν τρεις τάξεις Νοών, των οποίων τα ονόματα έχουν σχέση με τις θείες ιδιότητες. Οι αγγελικές τάξεις μεταδίδουν το Φως η μια στην άλλη, έως ότου φτάνει σε μας και μας φωτίζει σύμφωνα με τις διάφορες ικανότητες μας. Οι ουράνιοι άγγελοι έχουν κατ' ευθείαν σχέση με καθεμία ψυχή ξεχωριστά. Με τη δική τους βοήθεια το πνεύμα του ανθρώπου ελευθερώνεται από τα υλικά δεσμά και γνωρίζει την πραγματική αιτία της ύπαρξης. Όσο περισσότερο φωτίζεται η ψυχή, τόσο πιο πολύ βρίσκει τον σκοπό της ύπαρξης της και έρχεται εγγύτερα στον τελικό στόχο της, το καθ' ομοίωσιν.
Πρώτα έρχονται οι ουράνιες υπάρξεις που βρίσκονται πάντα γύρω από τον θεό και που έχουν ενωθεί πολύ στενά μαζί του. Είναι οι πανάγιοι Θρόνοι και τα πολυόμματα και πολύπτερα Χερουβείμ και Σεραφείμ. Αυτή η τριαδική διάταξη είναι η πρώτη Ιεραρχία. Από αυτήν δεν είναι άλλη περισσότερο όμοια με τον θεό και τόσο άμεσα κοντινή στους πρώτους φωτισμούς της θεότητας.
Το όνομα των πανύψηλων Θρόνων σημαίνει την αυστηρή εξαίρεση τους από κάθε χαμόσυρτη ταπεινότητα. Έχουν στηθεί κοντά στον αληθινά Ύψιστο, είναι δεκτικοί της θεϊκής επιφοίτησης, έτοιμοι να δεχτούν ως υπηρέτες τις θείες εντολές.
Το όνομα των Σεραφείμ σημαίνει αυτούς που καίουν ή όσους θερμαίνουν. Υποδεικνύει τη θερμότητα και την οξύτητα και την υπερβολική φλόγα της πλησιέστατης και ανυποχώρητης και αταλάντευτης αεικινησίας τους, αλλά και την ανυψωτική και έντονη δύναμη να αφομοιώνουν τα κατώτερα καθώς τα ξαναθερμαίνουν και τα ξαναφλογίζουν προς την ίδια με τη δική τους θερμότητα.
Η ονομασία Χερουβείμ σημαίνει πλήθος γνώσης ή διάχυση σοφίας. Δηλώνει τη γνωστική και θεοπτική τους ικανότητα, τη δεκτικότητα που έχουν της υπέρτατης φωτοδοσίας και την ικανότητα να θεωρούν τη θεϊκή ομορφιά, ενώ τα ίδια, γεμάτα από τη σοφία που έλαβαν, τη μεταδίδουν στα δεύτερα τους με τη διάχυση της σοφίας που τους δωρήθηκε.
Δεύτερη διάταξη είναι αυτή που αποτελείται από τις Εξουσίες, τις Κυριότητες και τις Δυνάμεις. θεωρούνται οι κυρίαρχοι του διαστήματος και των άστρων. Ο δικός μας πλανήτης, κατά συνέπεια, ως μέρος του σύμπαντος, βρίσκεται κάτω από τη δική τους κυριαρχία. Δεν έχουμε όμως άμεση επαφή με το δεύτερο χορό των αγγέλων. Η ενδιάμεση τούτη διάταξη των θείων πνευμάτων καθαίρεται, φωτίζεται και τελεσιουργείται από τους θεαρχικούς φωτισμούς που δίνονται σ' αυτήν μέσω της πρώτης ιεραρχικής διάταξης.
Τρίτη, τέλος, των ουράνιων ιεραρχιών είναι η διάταξη των Αρχών, των Αρχαγγέλων και των Αγγέλων.
Η τελευταία αυτή τριάδα έχει τη γη μας κάτω από την ιδιαίτερη φροντίδα της και προστασία. Είναι ο ιεκτελεστές του θελήματος του θεού, οι διαρκείς φύλακες των τέκνων του και οι αγγελιαφόροι του. Οι Αρχάγγελοι έχουν έντονη ατομικότητα και αποτελούν ένα ιδιαίτερο τάγμα ουρανίων πνευμάτων, τα οποία συνδυάζουν και τη φύση των Αρχών και τη φύση των Αγγέλων. Στην Αγία Γραφή αναφέρονται τα ονόματα 3 από αυτούς.
Μιχαήλ: (ποιος ομοιάζει με τον θεό;) Κορυφαίος των ουρανίων πνευμάτων. Αυτός που νίκησε τον Δράκοντα και τον πέταξε από τον Παράδεισο.
Γαβριήλ: (ο ήρωας του θεού) που εμφανίστηκε στη Θεοτόκο
Ραφαήλ: (ο Κύριος θεραπεύει) Είναι ο επικεφαλής στους φύλακες αγγέλους. Αυτός που μεταφέρει τις προσευχές μας στον Κύριο, ο άγγελος των καλών πράξεων, της θεραπείας και ο προστάτης όσων ταξιδεύουν.
http://lerakis.blogspot.com/2010/02/blog-post_13.html
Το σχετικό βιβλίο του Διονυσίου του Αεροπαγίτου ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΙΑΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ θα το βρείτε εδω
