Η εικόνα της Ανάστασης

Οι εικόνες δεν είναι διακοσμητικά αντικείμενα στην Εκκλησία. Εκφράζουν, όπως και οι ύμνοι, τη διδα...

Θεία Λειτουργία στα αγγλικά

Θεία Λειτουργία στα αγγλικά

Η προετοιμασία του Λειτουργού και του προσφόρου

Η ακολουθία της προσκομιδής Γενικά τινα περί της Προσκομιδής Η ιερά τελετή της Προσκομιδής τελείται ιδιαιτέρως υπό του λειτουργού ιερέως,...

Καταστροφικές λατρείες

Ναι μεν έχουμε ανεξιθρησκεία, όμως οι "Καταστροφικές λατρείες" δεν είναι μια θρησκεία.Γιατί; Σκεφτήτε λίγο αν ξέρετε κάποια γεγον...

Κύπρος η Νήσος Αγίων

Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.

προστάτες άγιοι...

ΓΑΜΟΣ - ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
1. Ακύλας και Πρίσκιλλα, οι Απόστολοι (εορτάζουν στις 13 Φεβρουαρίου). Προστατεύουν την οικογένεια και τους σκηνοποιούς.
2. Γοργονία (Εορτάζει 23 Φεβρουαρίου). Υπόδειγμα Χριστιανής αδελφής. Αδελφή του Γρηγορίου του Θεολόγου και κόρη της Νόνας και του Γρηγορίου του Ναζιανζηνού. Υπόδειγμα νοικοκυράς, συζύγου, μητέρας, μορφωμένη και πολύ καλή Χριστιανή. Θεραπεύει ανθρώπους.
3. Εμμέλεια, Νόννα και Ανθούσα, Μητέρες των τριών Ιεραρχών (εορτάζουν την Κυριακή μετά την Υπαπαντή). Υπόδειγμα χριστιανών μητέρων.
4. Θεόδωρος ο Συκεώτης, Καρπός αμαρτωλής σχέσης ενός βασιλικού ταχυδρόμου και μιας νεαρής κοπέλας, της Μαρίας. Ο πατέρας του εγκατέλειψε την μητέρα του και ο Θεόδωρος μεγάλωσε σαν νόθο. Ευτυχώς η μητέρα του συνήλθε, συνειδητοποίησε την αμαρτία της, ανέλαβε την υποχρέωσή της και αφιερώθηκε αποκλειστικά στη σωστή ανατροφή του μικρού Θεοδώρου. Αξιώθηκε να δει τον υιό της μεγάλο πνευματικό άνδρα, στην υπηρεσία της Εκκλησίας. Δικαίως ο Άγιος θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι προστατεύει τις εγκαταλελειμμένες μητέρες και τα νόθα παιδιά.
5. Ιωσήφ ο Δίκαιος, εκτός από προστάτης των ξυλουργών - επιπλοποιών, προστατεύει και τους θετούς πατέρες και τα υιοθετημένα αγόρια, γιΌ αυτό πολλές σχολές και ιδρύματα έχουν το όνομά του (εορτάζει 18 Δεκεμβρίου).
6. Μάμας, ο Άγιος γεννήθηκε το 260 μ.Χ. στη Παφλαγονία. Οι Χριστιανοί γονείς του πέθαναν στη φυλακή. Αυτός είχε την τύχη και υιοθετήθηκε από μια πλούσια Χριστιανή. Επειδή ο Άγιος τη φώναζε συνέχεια «μάμα - μάμα», τον ονόμασε Μάμα. Μπορεί αν θεωρείται προστάτης των υιοθετημένων παιδιών αλλά και των θετών γονέων. Πολλά ιδρύματα, που ασχολούνται με τα ορφανά παιδιά, έχουν το όνομά του. Στα 15 χρόνια του ο Άγιος συνελήφθη για την πίστη του και μαρτύρησε περνώντας πολλά βασανιστήρια (νερό, θεριά, τρίαινα κ.λ.π.). Μάλλον πρόκειται για τον Παιδομάρτυρα που εορτάζει στις 2 Σεπτεμβρίου.
7. Μακρίνα, Υπόδειγμα χριστιανής αδελφής. Η μεγάλη αδελφή του Μεγάλου Βασιλείου και του Γρηγορίου Νύσσης. Ανατράφηκε Χριστιανικά από την μητέρα της Εμμέλεια και πρόσφερε τον καλύτερο εαυτό της στην οικογένεια, τα αδέλφια της και τους φτωχούς. Αργότερα μόνασε μαζί με την μητέρα της σε γυναικεία μονή, κοντά στην μονή όπου μόναζε και ο αδελφός της Μ. Βασίλειος. (Εορτάζει 19 Ιουλίου).
8. Στέφανος, για στεφάνια γάμου. Πολλές φορές και σε πολλά μέρη, οι ερωτευμένοι σκάλιζαν στα δοκάρια και τους τοίχους των ναών τα ονόματά τους, για να έχουν «καλά στέφανα». Οι παντρεμένοι του χάριζαν τα στεφάνια τους, για να έχουν καλό γάμο. (Εορτάζει 27 Δεκεμβρίου).
9. Σάρα, Ελισάβετ, για τις άτεκνες γυναίκες και ζευγάρια. Οι Άγιες ήταν άτεκνες. Ύστερα από πολλές παρακλήσεις, με τη χάρη του Θεού και με όλους τους φυσικούς νόμους, αξιώθηκαν τελικά να συλλάβουν και να γεννήσουν «καρπούς» αφιερωμένους στον Θεό. Η Σάρα γέννησε τον Ισαάκ και η Ελισάβετ τον Ιωάννη τον Βαπτιστή. (Εορτάζουν: Ελισάβετ 5 Σεπτεμβρίου και 24 Ιουνίου, η δε Σάρα στις 18 Δεκεμβρίου).
10. Άννα η Προφήτης, Η Άννα, μητέρα του Προφήτη Σαμουήλ, ήταν Προφήτης και η ίδια. Παντρεμένη με τον Ελακανά, δεν μπορούσε να κάνει παιδιά και εκείνος πήρε δεύτερη γυναίκα, τη Φενάνα. Περιφρονημένη, η Άννα παρακάλεσε τον Θεό να την απαλλάξει από την στειρότητα και εκείνη θα του αφιέρωνε το παιδί που θα αποκτούσε. Εισακούσθηκε και απέκτησε τον Σαμουήλ και άλλα έξι παιδιά! Εξ ου και η ευχαριστία της: «Εστερεώθη η καρδιά μου εν Κυρίω, υψώθη κέρας μου εν Θεώ μου, ότι στείρα έτεκεν επτά και η πολλή εν τέκνοις ησθένησε». Η Άννα έχει ταυτιστεί με την ελπίδα προς τα άτεκνα ζευγάρια (Εορτάζει 9 Δεκεμβρίου).
11. Άννα, η μητέρα της Θεοτόκου, Το χέρι της βρίσκεται στη Μονή Σταυρονικήτα του Αγίου Όρους. Υπενθυμίζουμε ότι και η μητέρα της Θεοτόκου, που άλλωστε ήταν και μεγάλης ηλικίας, είχε πρόβλημα γονιμότητας και τη μέρα αυτή γιορτάζεται και η σύλληψη της Παναγίας, που έγινε με υπέρβαση των νόμων της φύσης. Η Άννα έχει ταυτισθεί με την ελπίδα προς τα άτεκνα ζευγάρια. (Εορτάζει 25 Ιουλίου).
12. Ζαχαρίας, συζυγος της Ελισάβετ, μητέρας του Ιωάννη του Προδρόμου και Βαπτιστή. Ο Ζαχαρίας ήταν μεγαλόσχημος ιερέας του Υψίστου. Είχε μάλιστα το δικαίωμα να μπαίνει στα Άγια των Αγίων. Όταν σε μεγάλη ηλικία του ανακοινώθηκε ότι η Ελισάβετ θα αποκτήσει υιό και πρέπει να τον ονομάσει Ιωάννη, δεν το πίστεψε. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μείνει κωφάλαλος μέχρι την ημέρα που θα πρέπει να δώσει το όνομα του παιδιού, που πράγματι γεννήθηκε. Αυτός πήρε μια πινακίδα και έγραψε το όνομα «Ιωάννης» και αμέσως λύθηκε η γλώσσα του και άνοιξαν τα αυτιά του. Ο Ζαχαρίας και η Ελισάβετ μπορούν να θεωρούνται προστάτες των ηλικιωμένων γονέων ή όλων αυτών που είναι άτεκνοι και παρακαλούν για ένα παιδί. Ο Ζαχαρίας φυσικά σχετίζεται και με τους κωφαλάλους (εορτάζει 24 Ιουνίου).
ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ - ΤΟΚΕΤΟΣ - ΠΑΙΔΙΑ
1. Παναγία - Μαρία η Θεομήτωρ, Η λατρεία της Παναγίας είναι βαθιά ριζωμένη στον ελλαδικό χώρο. Η Παναγία - Μαρία ως μητέρα του Θεανθρώπου δεν θα μπορούσε να μην προστατεύει την κάθε μητέρα, αλλά και οι πιστές που θέλουν να κάνουν παιδί, πρώτα σε αυτήν απευθύνονται.
· Παναγία η Ελεούσα, για τις «λεχούσες» - λεχώνες, ώστε να σταθούν και πάλι όρθιες.
· Παναγία η γαλακτοτροφούσα, για να έχουν οι μητέρες γάλα.
· Παναγία η βρεφοκρατούσα, για να κρατήσουν όλες οι γυναίκες μωρά στα χέρια τους.
2. Αιμιλιανός, για τα προβλήματα ομιλίας. Έζησε την εποχή του Ιουλιανού του Παραβάτη (4ος αιώνας μ.Χ.). Καταγόταν από το Ροδόστολο της Θράκης και ήταν δούλος ενός Εθνικού. Κυριευμένος από την ένθερμη πίστη του, μπήκε σε έναν ειδωλολατρικό ναό και κατέστρεψε τα αγάλματα. Για την πράξη του αυτή καταδικάσθηκε σε θάνατο στην πυρά. Λόγω ονόματος, ο Άγιος έχει συνδεθεί με τη μιλιά και ως εκ τούτου με τα προβλήματα ομιλίας των παιδιών (εορτάζει 18 Ιουλίου).
3. Ακίνδυνος, για κάθε κίνδυνο. Έζησε στην Περσία επί εποχής Μεγάλου Κωνσταντίνου, όπου μαζί με τον Πηγάσιο και τον Ανεμπόδιστο δίδασκαν τον Χριστιανισμό στους Πέρσες. Συνελήφθησαν από τον ηγεμόνα Σαβώριο, τους έριξαν στην θάλασσα μέσα σε ένα σάκο από όπου βγήκαν σώοι και το γεγονός προκάλεσε τον προσηλυτισμό του συγκλητικού Ελπιδοφόρου και άλλων. Τελικά τους έκαψαν σε καμίνι, μαζί με άλλους πιστούς και η μνήμη των τεσσάρων, μαζί με του Αφθονίουο οποίος επίσης προσηλυτίσθηκε, γιορτάζεται την ίδια ημέρα (2 Νοεμβρίου). Ο Άγιος Ακίνδυνος πιστεύεται ότι προφυλάσσει τα παιδιά από κινδύνους.
4. Άμως ο Προφήτης, και το αμόνι. Ο πατέρας του Προφήτη Ησαΐα, Προφήτης και εκείνος, κήρυξε επί 50 χρόνια καταγγέλλοντας τους Ιουδαίους για την λατρεία των χρυσών μόσχων. Τον τραυμάτισε θανάσιμα χτυπώντας τον με ρόπαλο στο κεφάλι, ο γιος του ιερέα των ειδωλολατρών, Αμεσίας. Στη Ρόδο τον αποκαλούσαν Άι- Αμόνι και τον επικαλούνταν για το δυνάμωμα των ασθενικών παιδιών, από συνήχηση με το αμόνι του σιδερά (εορτάζει 15 Ιουνίου).
5. Βλάσιος ο Ιερομάρτυρας, για τα ψαροκόκαλα. Ήταν Επίσκοπος Σεβαστείας τον 4ο αιώνα. Ο Άγιος Βλάσιος θεωρείται θεραπευτής των ασθενειών που σχετίζονται με το λαιμό εξ αιτίας του τρόπου που θανατώθηκε αλλά και επειδή, σύμφωνα με την παράδοση, είχε σώσει ένα παιδί που κόντευε να πνιγεί από ψαροκόκαλο που είχε σφηνωθεί στο λαρύγγι του. Ο Άγιος έκανε το σημείο του Σταυρού πάνω στον λαιμό του παιδιού και αμέσως το κόκαλο βγήκε, γι' αυτό και στην ημέρα της εορτής του, όσοι έχουν πρόβλημα στον λάρυγγα σταυρώνονται με δυο κεριά σε σχήμα «Χ» (εορτάζει 15 Ιουνίου).
6. Γεώργιος ο Κουδουνάς, Συχνά οι μητέρες των άρρωστων παιδιών, ζητούν την συνδρομή του Αγίου Γεωργίου. Στην Μάνδρα της Ξάνθης μάλιστα, όπου υπάρχει η θαυματουργή εικόνα του Αγίου Γεωργίου του Κουδουνά, δίνουν στο άρρωστο παιδί ένα κουδουνάκι από αυτά που κρέμονται στην εικόνα, ώσπου να γίνει καλά (εορτάζει 23 Απριλίου).
7. Δόμνα, για τις ετοιμόγεννες και τις μαμές. Έζησε στα τέλη του 3ου με αρχές του 4ου αιώνα και ήταν ιέρεια στο ναό του Δωδεκαθέου, στο παλάτι του Μαξιμιανού στη Νικομήδεια. Όταν έγινε Χριστιανή, έκανε φιλανθρωπίες μοιράζοντας στους φτωχούς πράγματα από το παλάτι. Η Αγία συνδέεται με την απόκτηση παιδιών αλλά και με τον, χωρίς επιπλοκές, τοκετό. Η Αγία Δόμνα θεωρείται μαμή, προστατεύει τις ετοιμόγεννες αλλά και τις μαίες (εορτάζει 28 Δεκεμβρίου).
8. Δομνίκη, και η ημέρα της μαμής. Στην ανατολική Ρουμελία παλιότερα, μέχρι πρόσφατα στη Μακεδονία, στο όνομα της Αγίας ετιμάτο, ιδιαίτερα από τις γυναίκες, ένα από τα σημαντικότερα πρόσωπα το χωριού. Η Αγία συνδέεται με την απόκτηση παιδιών αλλά και με τον χωρίς επιπλοκές τοκετό. Ακόμα και σήμερα η ημέρα της εορτής (8 Ιανουαρίου) αναφέρεται ως «μέρα της μαμής» ή «της μπάμπως η μέρα»! σήμερα έχει χάσει την πρωταρχικής της σημασία και εορτάζεται ως η ημέρα της απελευθερωμένης γυναίκας. Οι γυναίκες γυρίζουν στους δρόμους και διασκεδάζουν, ενώ οι άντρες μένουν κλεισμένοι στα σπίτια. Καμία σχέση με την Αγία που φέρεται να προστατεύει τις μαίες και τις ετοιμόγεννες.
9. Ειρήνη Χρυσοβαλάντου, Καταγόταν από την Καππαδοκία, ήταν κόρη ωραία και ενάρετη, από οικογένεια ευγενών και ενώ είχε επιλεγεί για σύζυγος του αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ', έγινε μοναχή στη μονή Χρυσοβαλάντου στην Κωνσταντινούπολη. Έκανε μεγάλο φιλανθρωπικό έργο και θαύματα, ενώ η παράδοση λέει ότι ανέβλυσε μύρο από τα λείψανά της. η σημερινή μονή της στη Λυκόβρυση Αττικής, ιδρύθηκε το 1930 κατόπιν υποδείξεως της δίας και εκεί βρίσκεται θαυματουργική εικόνα της. με την Οσία συνδέονται πολλά θαύματα, κυρίως σε προβλήματα γονιμότητας, όπως μαρτυρούν και τα παιδιά που φέρνουν το χαρακτηριστικό όνομα «Χρυσοβαλάντης» (εορτάζει 28 Ιουλίου).
10. Ελευθέριος, που ελευθερώνει. Μαρτύρησε τον 2ο αιώνα επί αυτοκράτορα Αδριανού. Έχοντας λάβει χριστιανική ανατροφή από την μητέρα του Ανθία (η οποία είχε κατηχηθεί από τον Απόστολο Παύλο και με την οποία συνεορτάζει ο Άγιος), στα 15 χρόνια του χειροτονήθηκε διάκονος και στα 20 χρόνια του Επίσκοπος Ιλλυρικού και έκανε ιεραποστολικό έργο. Αργότερα συνελήφθη, διακήρυξε την πίστη του και βασανίσθηκε πολλαπλά (ρίχθηκε ακόμα και στα θηρία στην αρένα, που όμως δεν τον άγγιξαν), προτού αποκεφαλισθεί. Ο Ελευθέριος ελευθερώνει τους φυλακισμένους, αλλά και τις έγκυες. Θεωρείται ο προστάτης του τοκετού (εορτάζει 15 Δεκεμβρίου). Στη Θράκη οι έγκυες τιμούν ιδιαιτέρως τον Άγιο Ελευθέριο. Μαζί με τον Άγιο τιμούν, πολλές φορές, την ανύπαρκτη «αγία» Λεχούσα (Ελεούσα και τον επίσης ανύπαρκτο «άγιο» Αύκουλα. Στην Θεσσαλονίκη και τις Σέρρες λένε: «Αϊ Λευτέρη μ' λευτερώσει την, Αϊ μου Αύκουλα αυκόλυνέ την».
11. Ευθύμιος ο Μέγας, για τεκνοποίηση και ευθυμία. Ο Άγιος καταγόταν από πλούσια οικογένεια. Οι γονείς του ήταν διαρκώς θλιμμένοι και παρακαλούσαν διαρκώς τον Θεό να τους αξιώσει να αποκτήσουν παιδί. Ο Θεός του μίλησε και τους προμήνησε ότι θα τους δώσει παιδί, αρκεί να το ονομάσουν Ευθύμιο. Έτσι έγινε, και οι γονείς του βρήκαν πάλι την ευθυμία τους. Ο Άγιος βοηθά και στην τεκνοποίηση. Εξ αιτίας της δυσκολίας των γονιών του να τον αποκτήσουν, θεωρείται θεραπευτής της στειρότητας στα ζευγάρια. Οι στείρες γυναίκες των βλαχόφωνων της Πίνδου ζύμωναν πίτες του Αγίου Ευθυμίου και τις μοίραζαν σε αγόρια για να αποκτήσουν και αυτές παιδιά (εορτάζει 20 Ιανουαρίου).
12. Ευστράτιος, για καλή στράτα. Γεννήθηκε στην Ταρσία και στα είκοσι χρόνια του έγινε μοναχός στη μονή των Αυγάρων, στον Όλυμπο. Χάριν του ονόματός του, ο Άγιος Ευστράτιος, είναι εκείνος στον οποίο απευθύνονται για να βοηθήσει στη στράτα, δηλαδή στο έγκαιρο και σωστό περπάτημα των μωρών (εορτάζει 9 Ιανουαρίου).
13. Θεόδωρος ο Στρατηλάτης, Στρατιωτικός υψηλόβαθμος και χαρισματική προσωπικότητα και επιπλέον ένθερμος Χριστιανός. Ιδιαίτερα τον έταζαν στην Μικρά Ασία για τα άρρωστα παιδιά (εορτάζει 8 Φεβρουαρίου).
14. Ιουλίττα και Κήρυκος, θεραπευτές των παιδιών. Μητέρα και υιός έζησαν την εποχή του Διοκλητιανού. Προσπαθώντας να ξεφύγουν από τους διωγμούς, κατέφυγαν στην Ταρσό όπου συνελήφθησαν από τον τύραννο Αλέξανδρο, ο οποίος σκότωσε τον τρίχρονο Κήρυκο πετώντας τον στο δάπεδο. Η Ιουλίττα αποκεφαλίσθηκε αργότερα ύστερα από βασανιστήρια. Ο τραγικός θάνατος του μικρού Αγίου τον ανέδειξε σε προστάτη και θεραπευτή των μικρών παιδιών, κυρίως από κρανιοεγκεφαλικές και άλλες κακώσεις (εορτάζει 15 Ιουλίου).
15. Στυλιανός, για να «στυλώσεις». Ο Άγιος ασκήτεψε στην έρημο σε σπηλιά. Τιμάται και ως γιατρός ανίατων ασθενειών. Όταν πέθαινε το παιδί ενός ζευγαριού, οι μητέρες ζωγράφιζαν την εικόνα του Αγίου να κρατά ένα βρέφος και τον επικαλούνταν. Αμέσως οι μητέρες «στυλώνονταν», συλλάμβαναν και γεννούσαν άλλο παιδί. Αλλά και άρρωστα παιδιά μετά την επίκληση του Αγίου γίνονται καλά (στυλώνονται). Ιδιαίτερα προστατεύει τα νόθα παιδιά λόγω σχετικού θαύματος: Κάποτε οι χωριανοί κυνηγούσαν να πάρουν το παιδί που γέννησε παράνομα μία γυναίκα. Ο Άγιος έκρυψε το βρέφος μέσα στη μακριά γενειάδα του και έτσι γλίτωσε από τους διώκτες του (εορτάζει 26 Νοεμβρίου).
16. Συμεών, για τα παιδιά. Συμεών ο Θεοδόχος, για τα παιδιά αλλά και για τα σημάδια. Στη Θράκη οι έγκυες τιμούν ιδιαίτερα τον Άγιο Συμεών για να μην βγουν τα παιδιά σημαδεμένα (εορτάζει 18 Δεκεμβρίου και στις 3 Φεβρουαρίου).
Ακόμη σχέση με τοκετούς και παιδιά έχουν:
Μαρίνα, λέγεται στην Αθήνα ότι διευκολύνει τη γέννα και στην Κύπρο ότι κοιμίζει τα μωρά (εορτάζει 17 Ιουλίου).
Φανούριος, φανερώνει το μωρό (εορτάζει 27 Αυγούστου).
Δομέτιος, «λύνει» τους «δεμένους», αυτούς που δεν μπορούν να κάνουν παιδιά (εορτάζει 23 Μαρτίου και 30 Οκτωβρίου)
Τρύφωνας, η μέλλουσα μάνα βάφεται, περιποιείται, βάζει στα μάγουλα κοκκινάδι για να βγει το σαλό (μωρό) όμορφο! (εορτάζει 29 Σεπτεμβρίου).
Συμεών, οι έγκυες δεν πιάνουν τίποτα στα χέρια τους, ιδίως αιχμηρά αντικείμενα, για να μην τραυματιστούν και βγει το παιδί σημαδεμένο (παρετυμολογία Συμεών=σημείο=σημάδι) (εορτάζει 18 Δεκεμβρίου και 3 Φεβρουαρίου).
Αζαρίας, οι έγκυες τάζουν διάφορα για να μην γεννηθούν τα μωρά τους ζαρωμένα (παρετυμολογία Αζαρίας = ζάρα = αζάρωτος)(ο αγιόπαις εορτάζει 17 Δεκεμβρίου και ο Προφήτης 3 Φεβρουαρίου).
Βαρβάρα, Βαρβαρώνει τις έγκυες, τις κάνει βάρβαρε και ανθεκτικές. Οι έγκυες δεν δουλεύουν στη γιορτή της, ούτε σκουπίζουν. Κρύβουν μάλιστα την σκούπα ...; για το καλό το δικό τους και για το καλό του παιδιού που θα γεννηθεί, για να μην πάθει ευλογιά (εορτάζεται 4 Δεκεμβρίου).
Ελέσα η Οσιομάρτυς, ονομάζεται έτσι γιατί η γέννησή της ήταν αποτέλεσμα του ελέους και της ευλογίας του Θεού (εορτάζεται 1 Αυγούστου).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΥΣ
1. Τερέντιος και Νεονίλλα, με τα επτά τέκνα τους. Προστατεύουν τους πολύτεκνους (εορτάζουν 28 Οκτωβρίου)
2. Πολύκαρπος, για τα πολλά παιδιά (πολύτεκνοι) αλλά και για τις σοδειές. (Υπάρχουν πέντε Άγιοι με το ίδιο όνομα. Εορτάζουν: 8 και 23 Φεβρουαρίου, 2 Απριλίου, 7 Ιουλίου και 25 Οκτωβρίου).
3. Πεύσιππος, Ελάσιππος και Μέσιππος, για τα τρίδυμα (εορτάζουν 16 Ιανουαρίου).
4. Μαρίνα, γιατί «μαραίνει» το κακό μάτι και τα σπυριά της ιλαράς. Προστατεύει τα καχεκτικά μωρά, αλλά «μαραίνει» κιόλας αυτά που οι μητέρες τους δεν την τιμούν (εορτάζει 17 Ιουλίου).
Ακόμα αναφέρονται οι Άγιοι: Άγιοι Σαράντα, Όσιος Στυλιανός, Άγιος Συμεών, Άγιος Τρύφων, Άγιος Βλάσης, Αγία Βαρβάρα.
ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΓΙΟΙ
1. Αβραάμ, έχει σχέση με την φιλοξενία. Φιλοξένησε τρεις Αγγέλους. Η απεικόνιση αυτή θεωρείται ότι είναι μία από τις λίγες παραδεκτές Ορθόδοξες απεικονίσεις της Αγίας Τριάδας (εορτάζει 9 Οκτωβρίου και 18 Δεκεμβρίου).
2. Βασίλειος ο Μεγάλος, Επίσκοπος Καισαρείας της Καππαδοκίας. Γεννήθηκε το 329. Μεγάλος φιλάνθρωπος. Έφτιαξε ένα ίδρυμα για φτωχούς και αρρώστους, που ονομάστηκε «Βασιλειάς». Πέθανε μετά 50 χρόνια αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο πνευματικό έργο. Ο ίδιος κάποτε έσωσε την πόλη του από έναν έπαρχο, ο οποίος ερχόταν να φορολογήσει αγρίως τους συμπολίτες του. Μάλιστα οι κάτοικοι είχαν μαζέψει ότι χρυσαφικά είχαν για να του τα προσφέρουν και να τον εξευμενίσουν. Ο Βασίλειος πήγε και τον συνάντησε και τελικά τον έπεισε να μην μπει στην πόλη. Ο έπαρχος έφυγε, αλλά ο Βασίλειος έμεινε με το πρόβλημα πώς να ξαναμοιράσει τα χρυσαφικά στους συμπολίτες του. Σκέφτηκε λοιπόν και έφτιαξε πολλές πίτες (ψωμάκια - πρόσφορα). Σε κάθε πίτα έβαλε και από ένα χρυσαφικό ...; έτσι ο κάθε συμπολίτης του πήρε από κάτι! Σε ανάμνηση του γεγονότος φτιάχνουμε σήμερα τις λεγόμενες «βασιλόπιτες» με τα φλουριά (εορτάζει την 1η Ιανουαρίου).
3. Ειρήνη Χρυσοβαλάντου, καταγόταν από την Καππαδοκία, ήταν κόρη ωραία και ενάρετη, από οικογένεια ευγενών και ενώ είχε επιλεγεί για σύζυγος του αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ', έγινε μοναχή στη μονή Χρυσοβαλάντου στην Κωνσταντινούπολη. Έκανε μεγάλο φιλανθρωπικό έργο και θαύματα, ενώ η παράδοση λέει ότι ανάβλυσε μύρο από τα λείψανά της (εορτάζει 28 Ιουλίου).
4. Φιλοθέη η Αθηναία, Η Οσία γεννήθηκε ύστερα από πολλές προσευχές και παρακλήσεις των γονέων της γιατί η μητέρα της ήταν στείρα. Και ενώ ο Θεός τους έκανε την χάρη να τους χαρίσει την πολυπόθητη κόρη, οι γονείς της θεώρησαν σκόπιμο να την παντρέψουν με το ζόρι, σε ηλικία 12 ετών, με έναν πλούσιο αλλά βάναυσο άνδρα. Έπειτα από λίγο η Φιλοθέη έμεινε χήρα και παρά τις πιέσεις για δεύτερο γάμο, αυτή προτίμησε να μοιράσει την περιουσία της στους φτωχούς και να γίνει μοναχή. Με τα λεφτά που κληρονόμησε από τον πλούσιο άνδρα της, έκανε πολλές και μεγάλες φιλανθρωπίες, αυτό όμως εξόργισε συγγενείς, «φίλους» και εχθρούς, που προκάλεσαν τον μαρτυρικό της θάνατο στις 19 Φεβρουαρίου του 1589. Σήμερα η Οσία τιμάται ως προστράτια πολλών γυναικείων οργανώσεων, φιλανθρωπικών σωματείων και κοινωφελών ιδρυμάτων (εορτάζει 19 Φεβρουαρίου).
5. Φιλάρετος ο Ελεήμων, Ο Όσιος έζησε τον 8ο αιώνα και ήταν πολύ πλούσιος. Τα χρήματά του όμως τα έδινε με αφθονία στους φτωχούς. Κάποια στιγμή η εποχή άλλαξε και ο Άγιος έγινε και αυτός φτωχός. Συνέχιζε όμως αγόγγυστα να μοιράζεται τα λιγοστά του υπάρχοντα με τους άλλους πτωχούς. Ο Θεός βλέποντας την αρετή του, ευλόγησε και παντρεύτηκε η κόρη του με μέλος της βασιλικής αυλής. Τα πράγματα και πάλι άλλαξαν. Ο Φιλάρετος πήρε τον τίτλο του υπάτου και φυσικά έγινε και πάλι πλούσιος. Και αυτά τα χρήματα, τα έδινε με αφθονία στους φτωχούς. Το θαύμα ήταν ότι όσα χρήματα μοίραζε, τόσα χρήματα κέρδιζε! Λες και ήταν ένας θεϊκός αγωγός χάριτος και ελεημοσύνης προς τους έχοντες ανάγκη (εορτάζει 1 Δεκεμβρίου).
Ακόμα αναφέρονται οι Άγιοι: Ζωτικός ο ορφανοτρόφος (εορτάζει 31 Δεκεμβρίου), Νικόλαος Πλανάς, ο Άγιος φτωχός Ιερέας (εορτάζει 2 Μαρτίου).
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
(Δικαστές, βουλευτές, συγκλητικοί και αρεοπαγίτες)
1. Αμβρόσιος Επίσκοπος Μεδιολάνων. Σπούδασε ρητορική, φιλοσοφία και νομικά. Ασκούσε το επάγγελμα του δικαστή. Λόγω της ακεραιότητας του χαρακτήρα του, με διαταγή του Ουαλεντιανού Α', πήρε όλους τους ιερατικούς τίτλους και χειροτονήθηκε απ' ευθείας Επίσκοπος Μεδιολάνων. Είναι αυτός που μετέπειτα απαγόρευσε την είσοδο στο ναό, στον αυτοκράτορα Θεοδόσιο, λόγω του ότι αυτός είχε καταστείλει αιματηρά τη στάση της Θεσσαλονίκης (εορτάζει 7 Δεκεμβρίου).
2. Διονύσιος ο αρεοπαγίτης, ήταν φιλόσοφος και μέλος της Βουλής του Αρείου Πάγου την εποχή που ο Απόστολος Παύλος επισκέφθηκε την Αθήνα. Φυσικά ο μορφωμένος βουλευτής - δικαστικός, πείστηκε αμέσως από τα λόγια του Παύλου και βαπτίσθηκε Χριστιανός. Αργότερα ο Άγιος διαδέχθηκε τον Επίσκοπο Ιερόθεο και έγινε αρχιερέας των Αθηνών, έκανε θαύματα και έγραψε βιβλία ιδιαίτερα για την ιεραρχία των ουράνιων πνευματικών οντοτήτων. Ταξίδεψε σε όλη τη Δύση, αλλά στο Παρίσι συνελήφθη, βασανίσθηκε και αποκεφαλίσθηκε (εορτάζει 3 Οκτωβρίου).
3. Ησύχιος ο συγκλητικός, έζησε την εποχή του Γαλέριου Μαξιμιανού. Κατά τους διωγμούς καλέστηκε να απαρνηθεί την πίστη του και αυτός φυσικά αρνήθηκε. Αποτέλεσμα ήταν να εκπέσει του αξιώματός του και να γελοιοποιηθεί από τον ίδιο τον αυτοκράτορα μπροστά σε όλη την σύγκλητο. Τελικά του έδεσαν μια πέτρα στον λαιμό και τον έπνιξαν στον ποταμό Ορόντη (εορτάζει 2 Μαρτίου).
4. Ιερόθεος ο αρεοπαγίτης - βουλευτής, ο «Θεόληπτος υμνολόγος». Παραδοσιακά θεωρείται ότι είναι ο πρώτος Επίσκοπος των Αθηνών ο οποίος παραβρέθηκε μάλιστα και στην επιτάφια σύναξη των Αποστόλων κατά την κοίμηση της Θεοτόκου. Οι όμορφοι ύμνοι που έψαλλε προς τιμήν Της, ου χάρισαν τον τίτλο του «Θεόληπτου υμνολόγου». Ο Ιερόθεος έγραψε πολλά βιβλία και πέθανε σε βαθιά γεράματα (εορτάζει 4 Οκτωβρίου).
5. Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας και ο Νικόδημος, Ήταν κρυφοί μαθητές και μέλη του Ανωτάτου Συμβουλίου κατά την δίκη του Ιησού (εορτάζουν 31 Ιουλίου).
6. Δορυμέδων και Λουκάς οι βουλευτές. Ησύχιος, Γοργόνιος, Ζήνων, Ίνδης και Μαρδόνιος οι συγκλητικοί.
Για τους δικαζόμενους και την ελευθέρωσή τους
1. Ονούφριος, Προστατεύει τους δικαζόμενους. Ο Άγιος έγινε ερημίτης και έζησε πάνω από 70 χρόνια μόνος σε μια σπηλιά. Ο Θεός φρόντιζε για την τροφή του. Τον βρήκε σε μεγάλη ηλικία Άγιος Πανφούτιος, ωχρό και καταβεβλημένο, γυμνό, με μια κάτασπρη μακριά γενειάδα, που έφτανε ως το έδαφος. Ο Γέροντας Άγιος Ασκητής τον καλωσόρισε λέγοντάς του ότι ...; ήταν αυτός που θα τον ενταφίαζε! Πράγματι, την άλλη μέρα ο Πανφούτιος βρήκε τον Ονούφριο νεκρό, ενώ Άγγελοι έψελναν από τον ουρανό. Ο λαός μας, όταν βλέπει κάποιον καταβεβλημένο, λέει: «αυτός έγινε σαν τον Άγιο Ονούφριο». Ίσως γι' αυτό ο Άγιος να προστατεύει αυτούς που προσάγονται σε δίκη, γιατί προφανώς είναι χλομοί σαν τον Άγιο (εορτάζει στις 12 Ιουνίου).
2. Ελευθέριος, ελευθερώνει τους αιχμαλώτους και τους φυλακισμένους (υπάρχουν έξι Άγιοι με αυτό το όνομα).
3. Βαρβάρα, την επικαλούνται πολλές φορές (ιδιαίτερα στην Δύση) οι φυλακισμένοι (εορτάζει 4 Δεκεμβρίου)
4. Ιωάννης ο Ρώσος, προστατεύει τους αιχμαλώτους πολέμου (εορτάζει 2 Ιουνίου).
5. Πέτρος ο Απόστολος, τον επικαλούνται πολλές φορές για την ελευθέρωση κρατουμένων. Στις γραφές αναφέρεται ότι ο Απόστολος σε ένα από τα ταξίδια του συνελήφθη και φυλακίσθηκε. Το βράδυ ένας Άγγελος ήρθε στο κελί του, κοίμισε τους φύλακες, έλυσε τις αλυσίδες που κρατούσαν δέσμιο τον Απόστολο, του άνοιξε τις πόρτες και τον ελευθέρωσε (εορτάζει16 Ιανουαρίου, και η προσκύνηση της αλυσίδας 29 Ιουνίου).
6. Πέτρος ο δεσμοφύλακας, προστατεύει τους δεσμοφύλακες (εορτάζει 26 Ιανουαρίου).
Δραπέτες
1. Αγάπιος ο Όσιος, μοναχός από το Άγιο Όρος, της περιοχής Βατοπεδίου. Ο Όσιος ασκήτευε όταν Αγαρηνοί πειρατές τον συνέλαβαν και τον πούλησαν σκλάβο σε έναν πλούσιο συμπατριώτη τους. Ο Όσιος πέρασε πολύ άσχημα στην σκλαβιά του. Ήταν αλυσοδεμένος συνεχώς και ο κύριός του τον χρησιμοποιούσε σε πολύ βαριές δουλειές. Κάποια στιγμή ο Όσιος κατάφερε να δραπετεύσει. Επέστρεψε στο Άγιο Όρος και πήγε να βρει τον Γέροντα που είχε για Πνευματικό. Ο Γέροντας τον μάλωσε που δραπέτευσε και του είπε πως πρέπει να επιστρέψει στον κύριό του. Ο Αγάπιος ξαναγύρισε στον Αγαρηνό, του διηγήθηκε τα πάντα και του ζήτησε συγγνώμη που δραπέτευσε. Ο Αγαρηνός και οι δύο υιοί του θαύμασαν την υπακοή του Αγάπιου και αφού του έδωσαν την ελευθερία του, του ζήτησαν να τους πάρει μαζί του στο Άγιο Όρος ως συνοδεία. Οι Αγαρηνοί βαπτίσθηκαν και μόνασαν μαζί με τον Αγάπιο.
Ονήσιμος ο Απόστολος, προστατεύει τους φυλακισμένους - κρατουμένους. 2. Ο Ονήσιμος ήταν δούλος ενός Χριστιανού άρχοντα, του Φιλήμονα. Απέδρασε όμως από αυτόν και πήγε στην Ρώμη. Εκεί συνάντησε τον Απόστολο Παύλο, που τον δίδαξε, τον βάπτισε Χριστιανό και τον έστειλε πίσω στον Φιλήμονα όχι σαν δούλο, αλλά ως φίλο και αδελφό (εορτάζει 15 Φεβρουαρίου).
ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ
1. Χριστόφορος, ο αγαθός γίγαντας, είναι ένας χαρακτηριστικός Άγιος - Προστάτης επαγγελματιών. Ο Άγιος παρουσιάζεται να μεταφέρει στους ώμους του παιδιά όπου τους περνά έναν χείμαρρο. Γι' αυτό προστατεύει τους αυτοκινητιστές (ταξί κ.λπ.) αλλά και κάθε είδους ταξιδευτές, επιβάτες και μη. Και οι μεταφορείς επικαλούνται συχνά την προστασία του. Λέγεται πως ο Άγιος (που ήταν άσχημος και σωματώδης) κάποτε ρώτησε έναν ερημίτη, πώς να αγιάσει! Αυτός του είπε να κάνει νηστεία και προσευχή. «Εγώ δεν ξέρω από προσευχές και να νηστέψω μου είναι δύσκολο», απάντησε ο Χριστόφορος. «Τότε διάθεσε την δύναμή σου στον Χριστό και σε όποιον τη χρειάζεται», του απάντησε ο σοφός ερημίτης. Ο Χριστόφορος διάλεξε ένα ορμητικό ποτάμι, εγκαταστάθηκε στην όχθη του και όποιος διαβάτης ήθελε να περάσει το ποτάμι, τον έπαιρνε στον ώμο του και τον περνούσε απέναντι. Κάποτε εμφανίστηκε στην όχθη του αγριεμένου ποταμού ένα μοναχικό παιδί. Ο μετέπειτα Άγιος προσφέρθηκε να το περάσει απέναντι. Το ανέβασε στον ώμο του, όμως με έκπληξη διαπίστωσε ότι το παιδί ήταν πολύ βαρύ. «Όλο τον κόσμο να κουβαλούσα δεν θα ήταν τόσο βαρύς», είπε ο Άγιος. «Δεν κουβαλάς μόνο όλον τον κόσμο, αλλά και τον Πλάστη του!», απάντησε το παιδί, που δεν ήταν άλλο από τον ίδιο τον Κύριο. Ο Άγιος μπορεί να θεωρηθεί και προστάτης των «άσχημων», γι' αυτό και παρουσιάζεται πολλές φορές σκυλόμορφος. Σε εικόνες λαϊκές παρουσιάζεται ως κυνοπρόσωπος (εορτάζει 9 Μαΐου, αλλά υπάρχουν και άλλοι 13 Άγιοι με αυτό το όνομα).
2. Ανδρόνικος και Αθανασία, ήταν αργυροπράτες και δάνειζαν χωρίς κέρδος. Μετά τον θάνατο των παιδιών τους μοίρασαν την περιουσία τους, έγιναν και οι δύο μοναχοί και έζησαν όλη την ζωή τους στο ίδιο κελί, τηρώντας το νόμο της σιγής (εορτάζουν 9 Οκτωβρίου)
3. Απόστολος ο Νεομάρτυς Πηλίου, Διαμεσολαβητής, μεταφραστής (εορτάζει 16 Αυγούστου).
4. Αχμέδ ο Νεομάρτυς, ο κάλφας (εορτάζει 3 Μαΐου).
5. Βαρβάρα, την επικαλούνται πολλές φορέςοι μάγειροι, οι χαλκουργοί και οι κωδωνοποιοί. Ίσως λόγω θορύβου, που παρομοιάζεται με αυτόν του πυροβολικού. Η Αγία θα μπορούσε αν θεωρηθεί ακόμα και προστάτιδα των κατασκευαστών των πυροτεχνημάτων (εορτάζει 4 Δεκεμβρίου).
6. Γρηγόριος ο θαυματουργός, σπούδασε ρητορική, νομικά και φιλοσοφία, δίπλα στον μεγάλο διδάσκαλο Ωριγένη (εορτάζει 17 Νοεμβρίου).
7. Γεράσιμος ο εξ Ευρυτανίας, εργάσθηκε σε παντοπωλείο της Κωνσταντινούπολης ως μισθωτός (εορτάζει 3 Ιουλίου).
8. Γαβριήλ ο Αρχάγγελος, αναφέρεται ότι ο Αρχάγγελος μεταφέρει μηνύματα. Ο Γαβριήλ είπε στην Παρθένο Μαρία το «Χαίρε». Δεν θα ήταν άτοπο να θεωρηθεί ότι προστατεύει τους ταχυδρόμους, τους κάθε είδους αγγελιοφόρους αλλά και την κάθε μορφή μεταφοράς πληροφορίας (εορτάζει 8 Νοεμβρίου, 13 Ιουλίου και 26 Μαρτίου).
9. Δαμασκηνός ο Ιερομάρτυς Βουλγαρίας, εισπράκτορας, λογιστής.
10. Δημήτριος ο Μεγαλομάρτυς και μυροβλήτης, μπορεί να θεωρηθεί ο πρώτος «κατηχητής» της Εκκλησίας (εορτάζει 26 Οκτωβρίου).
11. Δημήτριος ο Τριπόλεως, εργαζόταν αρχικά ως χτίστης και αργότερα ως κουρέας.
12. Δούκας ο Νεομάρτυρας, ήταν ράφτης (εορτάζει 24 Απριλίου).
13. Ελένη μητέρα του Αγίου και μεγάλου Κωνσταντίνου, προστατεύει τους σιδηρουργούς, γιατί μαζί με τον Τίμιο Σταυρό βρήκε και τα σιδερένια καρφιά με τα οποία σταύρωσαν τον Χριστό (εορτάζει 21 Μαΐου και η έυρεση των Τιμίων Ήλων 6 Μαρτίου).
14. Εζεκίας ο Δίκαιος, προστατεύει τους υδραυλικούς γιατί κατασκεύασε υδραγωγείο και έφερνε νερό στα Ιεροσόλυμα (εορτάζει 28 Αυγούστου).
15. Ελισσαίος ο Προφήτης, για τους ελαιοπαραγωγούς και τους λαδέμπορους (εορτάζει 14 Ιουνίου).
16. Ευρόσυνος, ήταν μάγειρας, και θεωρείται προστάτης των μαγείρων και εστιατόρων (εορτάζει 11 Σεπτεμβρίου).
17. Ειρήναρχος, επαγγελματίας δήμιος. Βασάνιζε και εκτελούσε Χριστιανούς. Στο τέλος έγινε και αυτός Χριστιανός και φυσικά μαρτύρησε γι' αυτήν την απόφασή του (εορτάζει 28 Νοεμβρίου).
18. Ευλόγιος ο ξενοδόχος, ήταν λατόμος, αλλά είχε ως έργο του να παρέχει στέγη σε όσους είχαν ανάγκη, γι' αυτό ονομάσθηκε «ξενοδόχος» (εορτάζει 27 Απριλίου).
19. Ευνίκη, για να έχουμε καλή νίκη (εορτάζει 28 Οκτωβρίου).
20 Ζήνων, ο ταχυδρόμος (εορτάζει 10 Φεβρουαρίου).
21. Ηλίας Αρδούνης, κουρέας Νεομάρτυρας (1686) από την Καλαμάτα. Προστατεύει τους κουρείς και τους κομμωτές (εορτάζει 31 Ιανουαρίου).
22. Ηλίας, ο Προφήτης, προστάτης των γουναράδων, λόγω «μηλωτής» (προβατίσια μάλλινη γούνα - προβιά) αλλά και των μετεωρολόγων. (εορτάζει 20 Ιουλίου).
23. Ιωσήφ ο δίκαιος, ξυλουργός, προστάτης των επιπλοποιών. Θετός πατέρας προστάτης των υιοθετημένων αγοριών (εορτάζει 18 Δεκεμβρίου).
24. Ιωάννης ο κάλφας, ο Νεομάρτυρας, προστατεύει τους υποδηματοποιούς και τους εργαζόμενους στα καταστήματα πώλησης υποδημάτων (εορτάζει 26 Φεβρουαρίου).
25. Ιωάννης ο ράφτης, Νεομάρτυρας, προστάτης των ραφτέων (εορτάζει 20 Δεκεμβρίου).
26. Ιωάννης ο χρυσοχόος, ο Νεομάρτυρας (1802), προστάτης των χρυσοχόων (εορτάζει 14 Μαΐου).
27. Λυδία η Φιλιππησία, η πορφυροπώλης, προστάτης των υφασματοπωλών (εορτάζει 20 Μαΐου).
28. Λαυρέντιος, Διαχειρηστής και θησαυροφύλακας στη Ρώμη επί Ουαλεριανού (εορτάζει 10 Αυγούστου).
29. Μένιγνος ο κναφεύς, προστάτης των χημικών (εορτάζει 22 Νοεμβρίου).
30. Μαρκιανός και Μαρτύριος οι νοτάριοι, είναι προστάτες των συμβολαιογράφων. Υπήρξαν γραμματικοί του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως επί Παύλου του Αγίου και Ομολογητού (4ος αιώνας) (εορτάζουν 25 Οκτωβρίου).
31. Μάρκος ο Άγιος και Ευαγγελιστής, θα μπορούσε να προστατεύει τους τσαγκάρηδες, λόγω σχετικού θαύματος (εορτάζει 25 Απριλίου).
32. Μακάριος ο νέος, παραδόθηκε από τους γονείς του σε έναν ράπτη και έμαθε την τέχνη της ραπτικής (εορτάζει 14 Σεπτεμβρίου).
33. Ματθαίος ο Ευαγγελιστής, τελωνειακός - φοροεισπράκτορας (εορτάζει 16 Νοεμβρίου).
34. Μιχαήλ από τα Βούρλα της Μ. Ασίας, εργαζόταν αρχικά ως χαλκουργός και μετά ως υπάλληλος σε καφεπωλείο. Θεωρείται προστάτης των βαφέων, γιατί οι χριστιανοί που βρήκαν το σώμα του και το έθαψαν ήταν βαφείς (εορτάζει 16 Απριλίου).
35. Μαρία η Μαγδαληνή, η Μυροφόρος, προστάτης των αρωματοποιών και αρωματοπωλών (εορτάζει 22 Ιουλίου).
36. Μηνάς ο καλλικέλαδος, προστάτης των δημοσιογράφων (εορτάζει 10 Δεκεμβρίου).
37. Νικόλαος ο Νεομάρτυρας από την Κορινθία, πλανόδιος παντοπώλης (εορτάζει 23 Σεπτεμβρίου).
38. Νικόδημος ο Αγιορείτης, προστάτης των μεταφραστών γιατί ασχολείτο με την αντιγραφή, μετάφραση και διόρθωση κωδίκων και αρχαίων συγγραμμάτων (εορτάζει 14 Ιουλίου).
39. Παντελεήμων, προστάτης των παρασκευαστών άρτου, φιλάνθρωπος, ανάργυρος, ιατρός και ελεήμων (εορτάζει 27 Ιουλίου).
40. Πρόχορος, Νικάνωρ, Τίμων και Παρμενάς, επιλέχθηκαν από τους Αποστόλους για να «διακονούν» στην τράπεζα (σερβιτόροι - εστιάτορες) (εορτάζουν 4 Ιανουαρίου και 28 Ιουλίου).
41. Σιλβέστρος, πάπας Ρώμης, προστατεύει τους φτωχούς κληρικούς (εορτάζει 2 Ιανουαρίου).
42. Σπυρίδωνας ο Άγιος, προστάτης των κεραμέων, των χρυσοχόων λόγω αντίστοιχων θαυμάτων (εορτάζει 12 Δεκεμβρίου).
43. Σταμάτιος και Ιωάννης, οι Σπετσιώτες, έκαναν εμπόριο λαδιού (εορτάζουν 3 Φεβρουαρίου).
44. Συμεών ο Τραπεζούντιος, ο Νεομάρτυρας, ήταν χρυσοχόος (εορτάζει 14 Αυγούστου).
45. Υάκινθος, από την Καισάρεια, ήταν θαλαμηπόλος (κουβικουλάριος) του Τραϊανού (εορτάζει 3 Ιουλίου).
46. Φιλούμενος ο Λυκάονας, μετέφερε σιτάρι, προστατεύει τους εμπόρους σιτηρών. Το δε μαρτύριό του ήταν να τρέξει επί «τριάκοντα σταδίους», και επειδή το έκανε αγόγγυστα, αλλά μετά το πέρας της δοκιμασίας πέθανε, θεωρείται από πολλούς και προστάτης των δρομέων.
47. Φίλιππος ο Απόστολος, και διάκονος, προστάτης των σιδηροδρομικών, γιατί δίδαξε καθ' οδόν σε άμαξα (εορτάζει 11 Οκτωβρίου).
48. Φώτιος ο Μέγας, προστατεύει τους βιβλιοπώλες και τους βιβλιοθηκονόμους (εορτάζει 6 Φεβρουαρίου).
49. Φιλήμονας, μουσικός σε βασιλική αυλή (εορτάζει 28 Απριλίου).
50. Φλώρος και Λαύρος, δίδυμοι και λιθοξόοι στο επάγγελμα (εορτάζουν 18 Αυγούστου).
51. Οι τρεις παίδες εν καμίνω, προστατεύουν τους πυροσβέστες, όσους εργάζονται με τη φωτιά αλλά και όσους κινδυνεύουν από φωτιά (εορτάζουν 17 Δεκεμβρίου).
52. Χαράλαμπος ο Άγιος, θεωρείται προστάτης των μαρμαράδων (εορτάζει 10 Φεβρουαρίου).
53. Οι τρεις Ιεράρχες, προστάτες των εκπαιδευτικών και των σχολείων (εορτάζουν 30 Ιανουαρίου).
ΑΓΙΟΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ
Παρακάτω παραθέτω έναν πίνακα, με ονόματα Αγίων που θα μπορούσαν να θεωρηθούν Άγιοι Προστάτες - Θεραπευτές. Στην συνέχεια του πίνακα θα γράψω πιο αναλυτικά γι' αυτούς τους Αγίους.
1. Ανίατες Ασθένειες: Άγιοι Ανάργυροι, Οσία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου, Άγιος Εφραίμ, Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος, Άγιος Νεκτάριος, Άγιος Παντελεήμων, Όσιος Σαμψών. 2. Αρθριτικά - Ρευματισμοί: Αγία Βαρβάρα, Άγιος Γεώργιος, Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, Άγιοι Ανάργυροι, Κοσμάς και Δαμιανός. 3. Γονιμότητα: Αγία Άννα, Αγία Δόμνα, Οσία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου, Άγιος Ευθύμιος, Αγία Μαρίνα, Άγιος Νεκτάριος, Όσιος Ρωμανός. 4. Γυναικολογικά Προβλήματα: Οσία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου, Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, Αγία Λουκία, Αγία Μαρίνα, Αγία Βερονίκη η αιμορροούσα. 5. Δερματικά: Αγία Βαρβάρα, Αγία Θέκλα, Αγία Μαύρα, Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ, Άγιος Σπυρίδων, Άγιος Συμεών, Άγιος Τιμόθεος,Άγιος Νικόλαος ο εν Βουνένοις.6. Δηλητηριάσεις: Αγία Αναστασία, Άγιος Δονάτος ο Επίσκοπος.
7. Εγκυμοσύνη: Αγία Μαρίνα, Αγία Βαρβάρα, Άγιοι Σαράντα, Όσιος Στυλιανός, Άγιος Συμεών, Άγιος Τρύφων. 8. Εγχειρήσεις - Ακρωτηριασμός: Άγιος Γεώργιος, Άγιος Δημήτριος, Αγία Λουκία, Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος.
9. Ενίσχυση - Προστασία: Άγιος Βασίλειος, Άγιος Ιωάννης ο Νηστευτής, Άγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη, Οσία Μαρκέλλα, Οσία Ματρώνα, Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ, Μύρων ο Θαυματουργός. 10. Επιδημίες: Όσιος Αλέξιος, Άγιος Βησσαρίων (πανούκλα), Άγιος Δημήτριος, Άγιος Ρηγίνος (ελονοσία), Άγιος Σπυρίδων (χολέρα), Άγιος Χαράλαμπος (πανούκλα).
11. Επιληψία: Άγιος Ελευθέριος, Αγία Μαρίνα, Άγιος Ρηγίνος.
12. Καρδιολογικά: Άγιος Ελευθέριος, Άγιος Ιγνάτιος.
13. Καρκίνος: Αγία Αγάθη (μαστός), Άγιοι Ανάργυροι, Άγιος Εφραίμ, Άγιος Πατάπιος, Άγιοι Ραφαήλ (Νικόλαος και Ειρήνη), Άγιος Σάββας. 14. Κήλη: Άγιος Αρτέμιος 15. Λοιμώδη Νοσήματα: Αγία Βαρβάρα (ευλογιά), Άγιος Βησσαρίων (πανούκλα), Όσιος Δαβίδ, Άγιος Δονάτος ο Επίσκοπος, Προφήτης Ελισαίος (λύσσα), Όσιος Ζωτικός (λέπρα), Προφήτης Ηλίας (λέπρα), Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος (ελονοσία), Άγιος Ρηγίνος (ελονοσία), Άγιος Σπυρίδων (χολέρα). 16. Οφθαλμολογικά: Άγιος Ανανίας, Άγιος Αρτέμιος, Αγία Λουκία, Αγία Παρασκευή, Άγιος Παντελεήμων, Άγιος Σπυρίδων, Αγία Φωτεινή, Άγιος Άνθιμος ο νέος, Άγιος Φιλήμωνας ο μουσικός. 17. Παιδιατρικά: Άγιος Αιμιλιανός (προβλήματα ομιλίας), Άγιος Ακίνδυνος (γενικοί κίνδυνοι), Προφήτης Άμως (ασθενικά παιδιά), Άγιος Γεώργιος, Όσιος Ευστράτιος, Άγιος Θεόδωρος ο στρατηλάτης, Άγιος Κήρυκος (κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις), Αγία Μαρίνα (για ασθενικά παιδιά, και εξανθήματα), Άγιοι Ραφαήλ (Νικόλαος και Ειρήνη) (σοβαρές νόσοι).
18. Προστασία σε ταξίδια: Όσιος Ευστράτιος (οδοιπόρους), Άγιος Νικόλαος (ναυτικούς), Άγιος Χριστόφορος (οδηγούς).
19. Στοματικές παθήσεις: Άγιος Αντίπας.
20. Σωματικές Αναπηρίες: Άγιος Εφραίμ, Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος, Άγιος Παντελεήμων, Άγιος Σπυρίδων, Άγιος Χριστόφορος. 21. Τοκετός: Αγία Δόμνα, Άγιος Ελευθέριος, Άγιος Τρύφων, Άγιος Φανούριος.
22. Ψυχοπαθολογικά: Άγιος Αντώνιος, Άγιος Αθανάσιος, Άγιος Αρτέμιος, Άγιος Γεράσιμος, Αγία Θέκλα, Όσιος Θεόδουλος ο σαλός, Ευαγγελιστής Ιωάννης, Ευαγγελιστής Λουκάς, Άγιοι Κυπριανός και Ιουστίνα, Όσιος Αναστάσιος ο Ναυπλιώτης.
23. Ωτορινολαρυγγολογικά: Άγιος Βλάσιος (λαιμό), Άγιος Ιάκωβος (κώφωση), Άγιοι Ανάργυροι Κύρος και Ιωάννης (λαιμό), Άγιος Σπυρίδων (αυτιά), Άγιος Αββακούμ (αυτιά), Ζαχαρίας (κωφαλαλία).
ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ ΙΑΤΡΟΙ
«Άγιοι Ανάργυροι και θαυμαστοί, δωρεάν λάβατα, δωρεάν δότε ημίν».
Όταν μιλάμε για Αγίους Αναργύρους, συνήθως το μυαλό μας πηγαίνει κάπως αόριστα στον Κοσμά και τον Δαμιανό. Όμως δεν είναι μόνο αυτοί που έχουν αυτό το προσωνύμιο. Πολλοί Άγιοι είχαν σπουδάσει την ιατρική και προσέφεραν τις υπηρεσίες τους σε όσους τις είχαν ανάγκη, χωρίς χρήματα και όχι μόνο σε Χριστιανούς. Οι Ανάργυροι, όχι μόνο δεν λάβαιναν χρήματα, αλλά έδιναν και από τα δικά τους όταν χρειαζόταν.
Οι τρεις δυάδες Αγίων - γιατρών που ακολουθούν είναι ίσως οι γνωστότεροι Ανάργυροι. Η μνήμη τους έχει φτάσει ως τις ημέρες μας. Τα θαύματά τους ήταν και είναι πολλά και μεγάλα, γι' αυτό τους τιμούσαν ιδιαίτερα στο Βυζάντιο αλλά και σήμερα.
1. Δαμιανός και Κοσμάς οι Ρωμαίοι. ( Το πρώτο ζευγάρι, Εορτάζει την 1η Ιουλίου). Ήταν αδέλφια, πολύ γνωστοί στην Ρώμη όπου γεννήθηκαν, θαυματούργησαν και μαρτύρησαν το έτος 284 μ.Χ.. Προσέφεραν ανιδιοτελώς τις ιατρικές συμβουλές τους σε φτωχούς αλλά και σε πλούσιους. Πρώτος από όλους τους γιατρούς, ο ίδιος ο δάσκαλός τους, τους μίσησε για το θεραπευτικό και θαυματουργικό έργο τους και στην συνέχεια ακολούθησαν στον φθόνο και οι υπόλοιποι γιατροί της συντεχνίας. Τελικά τους δολοφόνησαν οι ομότεχνοί τους. Μια μέρα που οι Άγιοι μάζευαν βότανα σε μια απόκρημνη πλαγιά τους επιτέθηκαν και τους έριξαν στον γκρεμό.
2. Δαμιανός και Κοσμάς οι Ασιάτες. (Δεύτερο ζευγάρι, εορτάζουν 1η Νοεμβρίου). Αυτοί οι Άγιοι ιατροί, κατάγονταν από την Ασία και απλώς είναι συνονόματοι με την πρώτη δυάδα. Οι γονείς τους ήταν πολύ καλοί Χριστιανοί και τους δίδαξαν την αγάπη προς τον Θεό και προς τον άνθρωπο. Τα δύο αδέλφια σπούδασαν την ιατρική και πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους δωρεάν στους ασθενείς, χωρίς διάκριση. Δεν έπαψαν όμως να διδάσκουν και τον λόγο του Θεού γιατρεύοντας έτσι και τις ψυχές των ασθενών τους. Οι Άγιοι αυτοί Ανάργυροι, κοιμήθηκαν ειρηνικά και θάφτηκαν στην τοποθεσία Θερεμά.
3. Κύρος και Ιωάννης. Εορτάζουν στις 31 Ιανουαρίου. Οι Άγιοι εργάστηκαν στην Ασία και μαρτύρησαν το έτος 292 μ.Χ., την περίοδο που ήταν αυτοκράτορας ο Διοκλητιανός. Αρχικά ο Κύρος ήταν γιατρός. Δίπλα του όμως στάθηκε και ο άλλος φωτισμένος θεραπευτής, ο Ιωάννης. Μαζί ασκήτεψαν, μαζί θεράπευσαν και μαζί θαυματούργησαν σε όσους με πίστη πλησίαζαν την σκήτη τους και ζητούσαν την βοήθειά τους.
ΑΛΛΟΙ ΑΓΙΟΙ ΙΑΤΡΟΙ
1. Αντίπας ο Οδοντίατρος. Ήταν ιατρός, που ασχολούνταν ιδιαιτέρως με τις οδοντιατρικές και στοματολογικές παθήσεις. Χειροτονήθηκε από τους Αποστόλους, Επίσκοπος Περγάμου και σε γεροντική ηλικία συνελήφθη από τους Εθνικούς. Όταν η προσπάθεια του ηγεμόνα της Περγάμου να τον κάνει να απαρνηθεί την πίστη του απέτυχε, θανατώθηκε μέσα σε χάλκινο πυρακτωμένο βόδι. Λόγω της επαγγελματικής του ιδιότητος, ο Άγιος Αντίπας θεωρείται θεραπευτής των παθήσεως του στόματος. Και ακόμα, είναι προστάτης του οδοντιατρικού σώματος και μάλιστα υπάρχει εκκλησάκι του έξω από την Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Γουδί (εορτάζει 11 Απριλίου).
2. Βλάσιος ο ιατρός, Επίσκοπος Σεβαστείας. Ο Άγιος γεννήθηκε και έδρασε στον 4ο αιώνα. Σπούδασε ιατρός και αυτό ήταν που τον έκανε, από θαυμασμό του ανθρώπινου οργανισμού, να αναζητήσει τον ένα και μοναδικό Θεό - Δημιουργό. Ο Άγιος την επιστήμη του την χρησιμοποίησε αφιλοκερδώς για το καλό όποιου την χρειαζόταν. Ο Άγιος Βλάσιος θεωρείται θεραπευτής των ασθενειών που σχετίζονται με τον λαιμό και εξ' αιτίας του τρόπου που θανατώθηκε αλλά και επειδή, σύμφωνα με την παράδοση, είχε σώσει ένα παιδί που κόντευε να πνιγεί από ψαροκόκαλο σφηνωμένο στο λαρύγγι του. Την ημέρα της εορτής του (11 Φεβρουαρίου), για τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους είναι αργία, και γι' αυτούς και για τα ζώα τους. Η εορτή του μάλιστα σε πολλά μέρη δίνει την αφορμή για συνεστίαση. Στην Κέρκυρα προσφέρουν και μοιράζονται χειμωνιάτικο καρπούζι.
3. Διομήδης ο ιατρός από την Κιλικία. Γεννήθηκε στην Ταρσό της Κιλικίας και ήταν πολύ γνωστός ιατρός στην περιοχή του. Γιάτρευε δωρεάν σώματα και ψυχές ...; ήταν και αυτός ένας Ανάργυρος. Επί Διοκλητιανού διατάχθηκε η σύλληψή του, αλλά πριν ακόμα τον πλησιάσουν οι στρατιώτες ο Άγιος πέθανε. Ακόμα και πεθαμένο όμως, οι διώκτες του τον αποκεφάλισαν. Τέτοιο ήταν το μίσος και η ζήλια τους για τον Άγιο ιατρό και το έργο του.
4. Θαλαλαίος ο ιατρός από τον Λίβανο, έξυπνος και επιμελής, υιός ευσεβών Χριστιανών, μαθήτευσε σε πολλές σχολές, αλλά αφιερώθηκε τελικά στην ιατρική επιστήμη. Μόνο που την ιατρική την υπηρέτησε σύμφωνα με το παράδειγμα του Κυρίου. Όπως και Εκείνος, από τους ανθρώπους που γιάτρευε δεν έπαιρνε καμία αμοιβή. Είναι δηλαδή και αυτός ένας Άγιος Ανάργυρος. Δεν περιορίσθηκε όμως να γιατρεύει μόνο σώματα ...; αλλά με την διδασκαλία και το παράδειγμά του γιάτρευε και τις ψυχές των ανθρώπων. Φυσικά, κυρίως από τους ομότεχνούς του, καταγγέλθηκε, συνελήφθηκε, βασανίσθηκε και θανατώθηκε.
5. Λουκάς, ο ιατρός Απόστολος, είναι ο συγγραφέας του τρίτου Ευαγγελίου, του «κατά Λουκά» και των «Πράξεων των Αποστόλων». Χριστιανός έγινε τους μετά τον Χριστό χρόνους, μέσω του λόγου του Παύλου. Ήταν εξαιρετικός ζωγράφος, αναφέρεται όμως και ως άριστος ιατρός. Πέθανε στην Θήβα της Βοιωτίας (εορτάζει 10 Σεπτεμβρίου).
6. Παντελεήμονας, ψωμί και ιατρική. Παντελεήμονας ή απλώς Ελεήμονας. Γιατρός που πρόσφερε τις υπηρεσίες του στους αρρώστους χωρίς χρήματα. Γι' αυτό και αποκαλείται και αυτός «Ανάργυρος». Έζησε στους χρόνους του Διοκλητιανού. Σπούδασε ιατρική κοντά στον διάσημο ιατρό της εποχής Ευφρόσυνο. Επισκεπτόταν πάντα τους φτωχούς ασθενείς του και δεν τους προσέφερε μόνο τις ιατρικές γνώσεις του, αλλά και ψωμί σε όσους δεν είχαν να φάνε. Προσέφερε ακόμα τον καλό του λόγο και την διδαχή των λόγων του Κυρίου σώζοντας έτσι και τις ψυχές πολλών ασθενών. Λέγεται ότι θεράπευσε έναν τυφλό που έγινε Χριστιανός. Οι αρχές όμως έπιασαν και τον πρώην τυφλό και τον Άγιο. Σκότωσαν τον θεραπευμένο, για να μην υπάρχει μαρτυρία και βασάνισαν τον Άγιο. Επειδή ο Παντελεήμων δεν αρνιόταν την πίστη του, τελικά τον αποκεφάλισαν. Ο Άγιος παρουσιάζεται να κρατά πάντα ένα κουτί ανοιχτό, που στο εσωτερικό του διακρίνονται ιατρικά - χειρουργικά εργαλεία. Τυφλοί, χωλοί και παραμορφωμένοι, όλοι προστατεύονται και θεραπεύονται από τον Άγιο Παντελεήμονα. Ο Άγιος εμφανίζεται, όμως, και ως πραγματικός ελεήμων, γιατί ελεεί όσους τον έχουν ανάγκη. Εκτός από ίαση και ψυχική σωτηρία, προσέφερε και άρτο σε όσους δεν είχαν να φάνε. Παρουσιάζεται λοιπόν και σαν προστάτης των παρασκευαστών άρτου. Ο Άγιος έδινε τροφή σε όσους την χρειάζονταν και δεν θα μπορούσε να μην εξασφαλίσει τροφή και για τα μωρά ...; Στις Καστανιές όσες γυναίκες δεν «κατέβαζαν γάλα», πήγαιναν στο κρυφό αγίασμα του Αγίου (προφανώς βρισκόταν σε σπηλιά). Εκεί κρέμονταν τρεις σταλακτίτες. Οι γυναίκες θυμιάζανε στο όνομα του Αγίου και έπιναν από τις σταγόνες που έσταζαν ...; Έτσι «κατέβαζαν» γάλα για τα μωρά τους (εορτάζει 27 Ιουλίου).
7. Παυσίκακος, για να παύσει κάθε κακό. Ο Άγιος σπούδασε ιατρός και αργότερα έγινε μοναχός. Οι ιατρικές του γνώσεις δίδονταν δωρεάν (Ανάργυρος) σε όσους τις είχαν ανάγκη. Έγινε κληρικός και ανέβηκε γρήγορα στην εκκλησιαστική ιεραρχία. Πολέμησε πολλές αιρέσεις αλλά γιάτρεψε και πολύ κόσμο. Ένας που θεραπεύθηκε από αυτόν ήταν και ο αυτοκράτορας Μαυρίκιος, ο οποίος ως αμοιβή αποφάσισε να δίνει κάθε χρόνο στον Άγιο ένα κομμάτι καθαρού χρυσού. Ο Άγιος προτίμησε όμως, να παραμείνει Ανάργυρος. Δέχτηκε τον χρυσό, μόνο με την προϋπόθεση ότι θα τον διέθετε σε όσους είχαν ανάγκη (εορτάζει 13 Μαΐου).
8. Πάπυλος, ιατρός από την Πέργαμο. Ο Πάπυλος είχε σπουδάσει ιατρική και προσέφερε και αυτός τις υπηρεσίες του χωρίς χρήματα. Ήταν ένας Άγιος Ιατρός Ανάργυρος. Αποκεφαλίσθηκε κατά την εποχή του Δεκίου από τον Ουαλέριο (εορτάζει 13 Οκτωβρίου).
9. Σαμψών, ο ιατρός και ξενοδόχος. Ο Σαμψών ήταν Ρωμαίος από πλούσια οικογένεια. Σπούδασε φιλοσοφία, φιλολογία και ιατρική. Ήταν πολύ έξυπνος, αλλά είχε μέσα του από μικρό παιδί σεβασμό και αγάπη προς τον Θεό. Ταυτόχρονα έδειχνε μεγάλη ευσπλαχνία προς τους αδυνάτους και αρρώστους συνανθρώπους του. Γρήγορα ο Όσιος απέκτησε την φήμη του Ανάργυρου γιατρού των φτωχών. Έναν από τους ορόφους του σπιτιού του τον μετέτρεψε αρχικά σε νοσοκομείο και κοίμιζε εκεί όσους άστεγους - αρρώστους μπορούσε (ξενοδόχος). Με τον θάνατο των γονιών του, αφιέρωσε όλη του την ζωή και την περιουσία του σε αυτόν τον σκοπό. Μετέφερε μάλιστα το «νοσοκομείο» του στην Κωνσταντινούπολη, γιατί εκεί υπήρχε πληθώρα αστέγων και φτωχών. Ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός και ο Πατριάρχης Μηνάς αναγνώρισαν το έργο του και τον βοήθησαν σε αυτό. Χειροτονήθηκε ιερέας και έζησε όλη την υπόλοιπη ζωή του υπηρετώντας τη φιλανθρωπία. Πέθανε γαλήνια σε βαθιά γεράματα (εορτάζει 27 Ιουνίου).
10. Ζηνόβιος, ο πλούσιος ιατρός από την Κιλικία. Ο Άγιος Ζηνόβιος σπούδασε ιατρική, θεράπευσε και θαυματούργησε στην περιοχή του. Ήταν κληρονόμος μεγάλης περιουσίας, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να την μοιράσει στους φτωχούς. Ο Άγιος ιατρός θεράπευε χωρίς χρήματα. Αποκεφαλίσθηκε μαζί με την αδελφή του Ζηνοβία από τον έπαρχο Λυσία (εορτάζει 30 Οκτωβρίου).

Παραθρησκευτικά φαινόμενα

Σε προηγούμενες αναρτήσεις: Δ΄κεφάλαιο Α΄ Λυκείουη πλάνη της μαγείας,  μαγεία, τι είναι η μαγεία (και με κάποιο υλικό αξιολόγησης), Λευκή και μαύρη μαγεία, αποκρυφισμός, σατανισμός, καταστροφικές λατρείες (βιβλιογραφία και σύγχρονες αιρέσεις), Σχετικά με τους εξορκισμούς........ προσοχή θα βρείτε κάποιο υλικό σχετικό με το θέμα αυτό.


Παναγία το "ακένωτον ποτήριον"

Μια θαυμαστή ιστορία που βρήκα στον ιστοχώρο http://timiosstayros.blogspot.com
και θα ήθελα να την ανεβάσω  χάριν όσων θέλουν να βοηθήσουν αλκοολικούς να αποτοξινωθούν.Ιστορικόν της ιεράς εικόνος της Υπεραγίας Θεοτόκου της επονομαζομένης «Ακένωτον Ποτήριον»

To έτος 1878, ένα θαυμαστό γεγονός, έκανε γνωστή την εικόνα της Παναγίας που ονομάζεται «Ακένωτον Ποτήριον» στον Ορθόδοξο Κόσμο. Στην περιφέρεια Εφραίμοφσκι της επαρχίας Τούλα, ζούσε ενας συνταξιούχος στρατιώτης, που ονομαζόταν Στέφανος, ο οποίος βασανιζόταν από το πάθος της μέθης. Ξόδευε όλα τα χρήματά του στο ποτό και είχε περιέλθει σε αξιοθρήνητο κατάσταση. Απ’ το πολύ ποτό παρέλυσαν τα πόδια του, αλλ’ αυτός εξακολουθούσε να πίνει. Μια νύχτα όμως αυτός ο δυστυχής άνθρωπος είδε ένα ασυνήθιστο όνειρο. Ένας μοναχός με επιβλητική μορφή του παρουσιάστηκε στον ύπνο και αφού στάθηκε μπροστά του, του είπε τα εξής: «Να πας στην πόλη Σερπούγοφ στο μοναστήρι της Παναγίας. Εκεί θα βρεις την εικόνα Της που ονομάζεται “Ακένωτον Ποτήριον”». Θα προσευχηθείς μπροστά της, και θα λάβης θεραπεία σώματος και ψυχής».

Ο Στέφανος, μη έχοντας καθόλου δύναμη στα πόδια του λόγω της παραλυσίας από το πολύ ποτό, και μή διαθέτοντας μεταφορικό μέσο για το ταξίδι αυτό, δεν αποφάσιζε να το επιχειρήσει. Ο μοναχός του ξαναπαρουσιάστηκε στον ύπνο με την ίδια εντολή αλλ’ ο αλκοολικός Στέφανος και πάλι δεν υπάκουσε. Τέλος ο μοναχός του εμφανίστηκε για τρίτη φορά και με πολύ αυστηρότητα, τον διέταξε να υπακούσει στην προσταγή του.

Έτσι ο Στέφανος με πολλή δυσκολία, λόγω της καταστάσεως των ποδιών του, ξεκίνησε αμέσως το ταξίδι. Σταμάτησε τη νύχτα για διανυκτέρευση σ’ ένα χωριό. Μια συμπαθητική ηλικιωμένη γυναίκα για να τον ανακουφίσει απ’ τον πόνο του έτριψε τα πόδια και τον έβαλε να ξαπλώσει σ’ ένα μέρος κοντά στο ζεστό φούρνο για να γλυκάνει τους πόνους. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, ο Στέφανος ένιωσε μια μικρή ανακούφιση στα πόδια του. Όταν ξύπνησε τα πόδια του ήταν μεν αδύναμα, αλλά μπορούσε να σταθεί σ’ αυτά. Το επόμενο βράδυ ένιωσε καλύτερα. Έτσι στηριζόμενος σε δύο ξύλα στην αρχή και αργότερα σε κανένα έφθασε στο Σερπούγοφ. Αφού μπήκε στη Μονή «Βλαντίτσνϊι», ζήτησε να προσκυνήσει την εικόνα της Παναγίας «Το Ακένωτον Ποτήριον», σύμφωνα με την εντολή που ’χε πάρει. Κανείς όμως δεν ήξερε εικόνα της Παναγίας μ’ αυτό το όνομα. Τότε κάποιος από τους μοναχούς είπε ότι πρέπει να ’ναι εκείνη η εικόνα που απεικόνιζε την Παναγία με το Χριστό μέσα στο Άγιο Ποτήριο, η οποία ήταν τοποθετημένη στο προσκυνητάρι του διαδρόμου που οδηγούσε από το Ναό στο σκευοφυλάκιο. Όλοι έμειναν έκπληκτοι, όταν στο πίσω μέρος της εικόνας, διάβασαν την επιγραφή που έγραφε: «Το Ακένωτον Ποτήριον».

Στην εικόνα δε των Κτητόρων της Μονής: Αγίου Αλεξίου Μόσχας και Οσίου Βαρλαάμ, ο Στέφανος στο πρόσωπο του τελευταίου, αναγνώρισε τον μοναχό ο οποίος εμφανίστηκε τρεις φορές στον ύπνο του.

Επιστρέφοντας απ’ το Σερπούγοφ, ο μέχρι τότε αλκολικός και παράλυτος Στέφανος, έγινε τελείως καλά· άλλα το σημαντικότερο, δεν είχε πλέον ροπή προς την βλαβερή συνήθεια του ποτού.

Σύντομα το θαυμαστό γεγονός της θεραπείας του παραλύτου αλκοολικού διαδόθηκε σ’ όλη την περιοχή. Πολλοί άρχισαν να προσέρχονται στη νεοεμφανισθείσα θαυματουργή εικόνα της Παναγίας στο Σερπούγοφ, όχι μόνον άπ’ την γύρω περιοχή αλλά και από μακρινά μέρη. Οι άνθρωποι που υπέφεραν απ’ το πάθος της μέθης ή ήταν εξαρτημένοι από το κάπνισμα και τις παραισθησιογόνες ουσίες (ναρκωτικά) καθώς και οι συγγενείς τους, προσεύχονταν στην εικόνα της Παναγίας «Το Ακένωτον Ποτήριον» για θεραπεία και απαλλαγή απ’ τις ασθένειες των παραπάνω παθών, ενώ άλλοι κατέφθαναν να την ευχαριστήσουν για την απαλλαγή τους απ’ αύτά.

Η Εικόνα αυτή της Παναγίας υπήρχε στο Μοναστήρι «Βλαντίτσνϊι», μέχρι την Κομμουνιστική Επανάσταση στη Ρωσία του έτους 1917. Το έτος 1919 οι Κομμουνιστές το έκλεισαν και ολόκληρο το κτιριακό του συγκρότημα μαζί με τους Ναούς άλλαξε «χρήση»… Η εικόνα της Παναγίας τότε μεταφέρθηκε στο Καθεδρικό Ναό του Σερπούγοφ, του Αγίου Νικολάου. Κατά τα έτη 1928-1930 έγινε προσπάθεια επανεορτασμού της θαυματουργής εικόνας, η οποία λόγω των διωγμών, είχε σταματήσει να εορτάζεται στην περιοχή. Τότε ο Μητροπολίτης της πόλεως, Εμμανουήλ, ευλόγησε κατ’ απαίτησιν των πιστών 8 αντίγραφα της εικόνας. Το έτος 1929 έκλεισε από τους άθεους και ο Καθεδρικός Ναός του Αγίου Νικολάου και ότι υπήρχε μέσα σ’ αυτόν κάηκε στις όχθες του ποταμού Νάρα. Οι εικόνες της Παναγίας «Το Ακένωτον Ποτήριον» συμπεριλαμβανομένων και των αντιγράφων εξαφανίστηκαν, και κάθε λατρευτική εκδήλωση προς τιμήν της συγκεκριμένης εικόνας εξέλειπε (σταμάτησε).

Η ευλάβεια και η τιμή προς την προαναφερθείσα εικόνα της Παναγίας, αναβίωσε στο Σερπούγοφ τη δεκαετία του 1980. Το 1990 ο Αρχιμανδρίτης Ιωσήφ επανασύστασε την κατεστραμένη Μονή «Βισότσκϊι» στο Σερπούγοφ, όπου και μετέφερε τις λατρευτικές εκδηλώσεις προς τιμήν της εικόνος της Παναγίας.



ΘΑΥΜΑΤΑ

Ο γιός μου έπαιρνε ναρκωτικά για 7 χρόνια. Πάντα ήμουν πιστή και ανέθετα την ελπίδα μου για βοήθεια στην Παναγία. Διάβαζα τους Χαιρετισμούς στην εικόνα του «Ακενώτου Ποτηριού» για 120 ήμερες. Πάνε τρία χρόνια που ο γιός μου θεραπεύτηκε από αυτή την ασθένεια. Βρήκε μια καλή δουλειά και τώρα έχει αρχίσει σπουδές.

Λεονίλλα. Μόσχα

Δύο χρόνια πέρασαν από τότε που μου συνέβη ένα πραγματικό θαύμα. Θέλω να σας πω γι’ αυτό. Η οικογένειά μου αντιμετώπιζε ένα σοβαρό πρόβλημα. Ήμουν εθισμένος σε σκληρά ναρκωτικά (ηρωίνη) και έπαιρνα μεγάλες δόσεις κάθε μέρα. Όταν συνειδητοποίησα το μέγεθος του προβλήματος και πόσο μεγάλη αμαρτία είναι για τη ζωή, δεν είχα δυνάμεις και ελπίδα να παλέψω. Προσπάθησα να θεραπευτώ στα νοσοκομεία και να απεξαρτηθώ. Τίποτα δεν με βοηθούσε, επέστρεφα ξανά στη βελόνα μου. Δεν υπήρχε όριο σε αυτό που υπέφερα. Κατάλαβα ότι δημιουργούσα τεράστιο πρόβλημα στους συγγενείς μου αλλά ακόμη και αυτό δεν με σταματούσε. Συνέχιζα να πεθαίνω. Κάποια στιγμή ήμουν έτοιμος να κάνω την ένεση με την πλαστική σύριγγα και το ναρκωτικό αλλά αυτή έλιωσε στο χέρι μου. Αυτό με φόβισε παρά πολύ. Είπα στη μητέρα μου γι’ αυτό και έμαθα ότι ήταν στο μοναστήρι Βισότσκϊι και προσευχόταν μπροστά στην εικόνα της Παναγίας «Το Ακένωτον Ποτήριον». Αφού γύρισε στο σπίτι 40 ημέρες διάβαζε τους Χαιρετισμούς του «Ακενώτου Ποτηριού», και ικετευτικά την παρακαλούσε να σώσει τον γιό της. Το θαύμα έγινε. Έχω να πάρω ναρκωτικά δύο χρόνια τώρα και ευχαριστώ το Θεό μας τον Ιησού Χριστό και την Παναγία Παρθένο για την ίαση, που μου δώσανε, η οποία εχει πραγματικά αλλάξει τη ζωή μου.

Ντένις. Μόσχα, 16 Νοεμβρίου 2001

Ο γιός μου είναι 31 χρόνων. Επτά χρόνια ήταν εθισμένος στα ναρκωτικά. Σε έναν από τους ναούς της Μόσχας μας συμβούλεψαν να πάμε στο μοναστήρι στο Σερπούγοφ στην εικόνα της Παναγίας «Το Ακένωτον Ποτήριον». Κάναμε όλα όσα μας είπανε.

Για ενα μήνα διάβαζα πρωί και βράδυ τους Χαιρετισμούς του «Ακενώτου Ποτηριού» χωρίς να χάνω ούτε μέρα. Τώρα συνεχίζω να τους διαβάζω κάθε Σαββατοκύριακο. Πιστεύω ότι μόνο με τη βοήθεια της Παναγίας «Ακένωτον Ποτήριον» ο γιός μου εχει να πάρει ναρκωτικά ενα χρόνο. Αγόρασα ενα δακτυλίδι και το πρόσφερα για ευγνωμοσύνη στην άγια εικόνα. Για όλη μου τη ζωή θα προσεύχομαι και θα ευχαριστώ την Παναγία. Ευχαριστώ το Θεό για όλα.

Αλέξανδρος, Μόσχα, 21 Απριλίου 2002

To χειμώνα του 1994, κάτι καταπληκτικό μου συνέβη. Είμαι κτίστης και εκείνη την εποχή έπινα πάρα πολύ. Ως συνήθως εγώ και oι φίλοι μου μετά τη δουλειά μεθύσαμε και έπεσα για ύπνο στην αυλή από το γιαπί που εργαζόμασταν. Ήταν παγωνιά και αναρωτιέμαι πως αν δεν είχε συμβεί αυτό το περιστατικό θα πέθαινα από το κρύο. Κοιμόμουνα λοιπόν και κάποια στιγμή κάποιος με έσπρωξε στον ώμο. Ξύπνησα και είδα μια όμορφη, ψηλή γυναίκα με αστραφτερά ρούχα και ένα κάλυμμα στο κεφάλι και μου είπε: «Τρέξε σπίτι, εκεί η γυναίκα σου σε περιμένει και προσεύχεται». Ήταν τρεις το πρωί και αναρωτιέμαι πως αυτή η γυναίκα βρέθηκε στο γιαπί. ‘Όταν θέλησα να ρωτήσω ποιά ήταν, δεν ήταν κανείς εκεί. Γύρισα σπίτι παγωμένος και είπα στη γυναίκα μου την ιστορία. Αυτή είχε επισκεφθεί το ναό και προσευχόταν για μένα μπροστά στην εικόνα της Παναγίας «Το Ακένωτον Ποτήριον». Εγώ αν και ήμουν βαπτισμένος δεν πήγαινα στην εκκλησία, δεν προσευχόμουν και δεν ήξερα τίποτα. Λίγο αργότερα ήρθα στο μοναστήρι Βισότσκϊι με τη γυναίκα μου για πρώτη φορά. ‘Όταν ειδα την εικόνα της Παναγίας «Το Ακένωτον Ποτήριον» γνώρισα την γυναίκα που με ξύπνησε όταν κοιμόμουν μεθυσμένος στο γιαπί. Δεν μπορούσα να πιστέψω στα μάτια μου. Έτσι κατάλαβα πως με έσωσε η ίδια η Παναγία. Επειδή έπινα ακόμη πήρα απόφαση να το κόψω αλλά η κραιπάλη μου πάλι χειροτέρεψε. Η γυναίκα μου με οδήγησε στο μοναστήρι όπου εξομολογήθηκα και μετέλαβα. Πήγαινα στις Παρακλήσεις μπροστά στην εικόνα της Παναγίας «Το Ακένωτον Ποτήριον». Με τον καιρό ένιωσα ότι είχα θεραπευτεί τελείως από τον αλκοολισμό. Με αυτό τον τρόπο σταμάτησα να πίνω. Είμαι ευγνώμων στην Ευλογημένη Παρθένο και τον Κύριο για την Σωτηρία μου.

Νικόλαος, Σερπούγοφ, Απρίλιος 2002

Ήρθα στο μοναστήρι,επειδή ήμουν εθισμένος στο κρασί και είχα διάφορα προβλήματα στο σπίτι και την δουλειά μου. Κάποια φορά που γύρισα πολύ μεθυσμένος στο σπίτι, έπεσα για ύπνο. Είδα τον Ιησού Χριστό στο όνειρό μου που απλώνοντας τα χέρια του μου είπε: «Να πας στη Μονή Βισότσκϊι στην εικόνα του “Ακένωτου Ποτηριού”, αυτή θά σε σώσει». Μόλις επισκέφθηκα το μοναστήρι ζήτησα να προσευχηθώ στην Παναγία για ένα χρόνο. Τώρα διαβάζω τους Χαιρετισμούς καθημερινά στην εικόνα. Επισκέπτομαι το μοναστήρι συχνά. Οι σχέσεις στην οικογένειά μου έχουν αποκατασταθεί. Ευχαριστώ τη Μητέρα του Θεού για την ίασή μου και συνεχίζω να προσεύχομαι σε αυτή.

Μιχαήλ, Σερπούγοφ, 15 Οκτωβρίου 1997

Ήρθα στο μοναστήρι με ένα συνηθισμένο προσκύνημα, δεν είχα ιδέα ότι υπάρχει κάτι συγκεκριμένο εκεί. Είχα μια ασθένεια την οποία δεν είπα σε κανένα, αλλά οι συγγενείς μου γνώριζαν ότι υπέφερα από αυτή. Έπινα ένα μπουκάλι βότκα την ημέρα. Ήμουν πιστή, τηρούσα τις νηστείες, πήγαινα συχνά για εξομολόγηση αλλά μετά έπινα πάλι. Ο γιός μου υπέφερε βλέποντάς με βυθισμένη στον αλκοολισμό και μια φορά που πήγε στην εκκλησία μου έφερε τους Χαιρετισμούς της εικόνας της Παναγίας «Ακενώτου Ποτηριού». Άρχισα να προσεύχομαι. Τήρησα τις νηστείες και δεν έπινα καθόλου αλλά μετά έπεφτα στην πρότερη κατάσταση. Διάβαζα τους Χαιρετισμούς σαράντα ημέρες και τηρούσα νηστεία. Όταν οι νηστείες τελείωναν άρχιζα να ξαναπίνω. Διαπίστωσα ότι ο αριθμός των ημερών που έπινα σταδιακά μειώνονταν. Στην αρχή εφτά ημέρες, μετά πέντε, μετά τέσσερις και τρεις. Μετά την εξομολόγηση ο ιερέας με ευλόγησε και το ποτό ξεχάστηκε. Έχω να πιώ ήδη τρία χρόνια.

Ειρήνη, Μίνσκ, 26 Μαρτίου 1998

Πριν έλθω στο μοναστήρι τον Αύγουστο του 1997 υπέφερα από την ασθένεια του αλκοολισμού, αλλά δεν το είχα συνειδητοποιήσει. Θεωρούσα πως είχα μια φυσιολογική ζωή. Μετά από τη δεύτερη επίσκεψη ο φωτισμός και η μετάνοια με επισκέφτηκαν. Στο μοναστήρι με είχε πάει η αδελφή μου. Αν δεν υπήρχε αυτή δεν θα πήγαινα ποτέ γιατί η δύναμη που με κρατούσε μακριά ήταν φοβερή. Μετά από την δεύτερη επίσκεψη στο μοναστήρι έκοψα το κάπνισμα χωρίς κανένα δισταγμό παρόλο που είχα προσπαθήσει πολλές φορές στο παρελθόν χωρίς να τα έχω καταφέρει. Δεν είχα πια επιθυμία να πίνω. Η αίσθηση της ζωής μου ειχε εντελώς αλλάξει. Οι πνευματικές αλλαγές που συνέβησαν σε εμένα με την ευχή της Ευλογημένης Παρθένου με έκαναν να έχω αίσθημα ενός φυσιολογικού ανθρώπου. Τις Κυριακές και τις γιορτές εκκλησιάζομαι, τηρώ τις νηστείες και εξομολογούμαι. Δόξα στην Ευλογημένη Παρθένο την Κυρία μας. Ευχαριστώ το Θεό.

Τζέρη, Τβέρ, 3 Απριλίου 1998

Για 20 χρόνια ήμουν εθισμένος στο πάθος του αλκοολισμού στο μέγιστο βαθμό. Το σκληρό ποτό διαρκούσε, από τρεις μέρες έως ένα μήνα με διαλλείματα περίπου δύο μηνών. Επισκέφθηκα το γιατρό και με τη βοήθεια του «Torpedo» διέκοψα το ποτό για δύο χρόνια αλλά μετά άρχισα πάλι. Το 1980 βαπτίστηκα αλλά προσευχόμουν και μεταλάμβανα πολύ σπάνια, στις αρχές του ’90 ήμουν καλά αλλά έκείνες τις μέρες άρχισα πάλι να πίνω. Δεν θυμάμαι ποιά χρονιά αγόρασα ένα βιβλίο στο Σεργκίεβ Ποσάντ που λεγόταν «Πως να απαλλαγείτε από την ασθένεια του αλκοολισμού;» και είχε μια εικόνα στο εξώφυλλό του. Από τότε άρχισα να σκέφτομαι πως θα φτάσω σε αυτή την εικόνα. Ο καιρός περνούσε αλλά εγώ έπινα όλο και περισσότερο. Κάθε φορά μετά από ένα δυνατό μεθύσι προσευχόμουν στην Παναγία να με ιατρεύσει από το πάθος αυτό. Τη Μεγάλη Εβδομάδα του 1997 πήγα για κυνήγι και μέθυσα για μερικές μέρες. Μετά από αυτό το περιστατικό ένιωσα άσχημα και ειλικρινά αποφάσισα να πάω στη Μονή Βισότσκϊι. Ζήτησα από τη γυναίκα μου να προσευχηθεί για μένα. Ήρθα στο Σερπούγοφ αμέσως μετά το Πάσχα του 1997. Ο ιερέας με οδήγησε μπροστά στη θαυματουργό εικόνα. Μου είπε: «Αυτή είναι η θαυματουργός εικόνα, προσευχήσου» και με άφησε. Η κατάσταση από το μεθύσι και ο πονοκέφαλος δεν με είχαν αφήσει άκόμα. Τρέμοντας ήρθα στην εικόνα. Δεν θυμάμαι την προσευχή μου, το μόνο που θυμάμαι είναι ότι Της ζήτησα να απαλλαγώ από αυτό το πάθος. Έπειτα έκανα μία Λειτουργία, αγόρασα μια εικόνα και ένα καντήλι. Έμοιαζε ότι δεν είχε συμβεί τίποτα αλλά πρόσεξα ότι γύρισα σπίτι χωρίς τον συνηθισμένο πονοκέφαλο από το μεθύσι αλλά με ένα χαρούμενο αίσθημα. Κρέμασα την εικόνα στο δωμάτιό μου πάνω από το κρεβάτι. Πέρασε ένας χρόνος. Τέλος έγινα εγκρατής. Για πρώτη φορά γνώρισα τις γιορτές του Πάσχα. Ήρθα ξανά στην εικόνα της Παναγίας και με νηφαλιότητα βλέπω ότι αυτή η εικόνα έχει κάτι μυστήριο και εκπληκτικό αλλά δεν βρίσκω τις λέξεις να το περιγράφω.

Αλέξανδρος, Μόσχα, 8 Μαΐου 1998

Τρία χρόνια πριν ήμουν άλκοολικός. Δεν πίστευα στο Θεό και έπινα δύο σχεδόν μπουκάλια βότκα την ημέρα. Πήγα στους θεραπευτές με το όνομα «Old Wines» αλλά δεν έγινε τίποτα. Στο Εθνικό Αποθεραπευτικό Κέντρο μου είπαν να πάω στη Μονή Βισότσκϊι στην εικόνα «Το Ακένωτο Ποτήριον». Ήρθα αλλά τότε δεν μπορούσα να κάνω ούτε τον σταυρό μου, ήμουν παρών στη Θεία Λειτουργία. Αγόρασα μία εικόνα και πήρα αγιασμό, δεν ένιωσα τίποτα. Ο θεραπευτής μου είπε να μην πιώ τίποτα για ένα χρόνο. Δεν ήπια. Τώρα καταλαβαίνω ότι δεν με βοήθησε ο θεραπευτής, αλλά η Μητέρα του Θεού κάτι μου ψιθύρισε στην εκκλησία. Άρχισα να εξομολογούμαι και να μεταλαμβάνω συχνά. Είχα ακόμη ένα πάθος, το κάπνισμα. Ήμουν καπνιστής για 22 χρόνια. Προσπάθησα να το κόψω αλλά δεν μπορούσα. Ήρθα στο μοναστήρι αυτό για τρίτη φορά να προσευχηθώ στην Παναγία. Πριν το μοναστήρι κάπνισα το τελευταίο τσιγάρο και πέταξα το πακέτο. Μετά τη Θεία Λειτουργία η επιθυμία του τσιγάρου παρέμεινε αλλά η ναρκωτική του εξάρτηση εξαφανίστηκε. Σε ένα μήνα ακριβώς ξέχασα ότι υπήρξα καπνιστής. Μόνο μερικές φορές ο εχθρός επιτίθεται αλλά αμέσως φωνάζω τη Μητέρα του Θεού και η επιθυμία εξαφανίζεται. Δόξα τω Θεώ για όλα.

Σέργιος, Σέλκοβο Μόσχα, 24 Μαρτίου 2001

Άρχισα να πίνω 16 χρονών και έφτασα στο σημείο να πίνω χωρίς μέτρο. Το 1998 παντρεύτηκα αλλά συνέχισα να πίνω πολύ και έπινα για δυο χρόνια. Το 2000 την ημέρα της Αγίας Σκέπης της Κυρίας Θεοτόκου η γυναίκα μου είπε ότι είναι απαραίτητο να πάμε στην θαυματουργή εικόνα «Ακένωτον Ποτήριον». Αυτή πήγε στο Σερπούγοφ κατευθείαν έφερε λάδι, αγιασμό και προσπάθησε να με κάνει να κόψω το ποτό. Αλλά εγώ δεν έδωσα καμιά σημασία σε αυτό. Το Φεβρουάριο του 2001 η γυναίκα μου πήγε για τρίτη φορά και όταν γύρισε είδα ένα όνειρο: «Είδα την Μαρία από την Αίγυπτο και μου είπε ότι δεν υπάρχει κάποιος ειδικός γιατρός Εθισμολόγος να με βοηθήσει και μετά από αυτό είδα την εικόνα της Παναγίας “Το Ακένωτο Ποτήριον”». Ξύπνησα με τρέμουλο. Δεν έπαιρνα απόφαση να πάω αμέσως στο μοναστήρι αλλά δεν μπορούσα να ηρεμήσω τον εαυτό μου πριν επισκεφθώ την εικόνα της Παναγίας «Το Ακένωτον Ποτήριον». Όταν ήρθα ένιωσα ήρεμος και προσευχήθηκα με ήσυχη ψυχή. Έδωσα μια υπόσχεση. Δεν θα ξαναέβαζα στο στόμα μου αυτή την κοπριά. Ευχαριστώ την Παναγία που δεν με εγκατέλειψε σε αυτό το πρόβλημα.

Αλέξιος, Μόσχα, 24 Μαρτίου 2001

Ήρθα στο μοναστήρι όταν έμαθα από την κόρη μου ότι μπορώ να θεραπευτώ από το πάθος του καπνίσματος μπροστά στην εικόνα της Παναγίας «Το Ακένωτον Ποτήριον». Είχα προσπαθήσει να κόψω το κάπνισμα πολλές φορές αλλά απέτυχα. Κάπνιζα για πάνω από 25 χρόνια πάνω από ένα πακέτο την ημέρα. Βαπτίστηκα πρόσφατα. Πήγαινα στην εκκλησία και ένιωθα ντροπιασμένη που δεν μπορούσα να κάνω τίποτα με το πάθος μου. Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής αποφάσισα να κόψω το κάπνισμα και να συναντήσω το Πάσχα ελευθερωμένη από το τσιγάρο. Στις 4 Απριλίου 2001 ήρθα στο μοναστήρι από σεβασμό στην εικόνα της Παναγίας «Το Ακένωτον Ποτήριον», ήπια αγιασμό και χρήσθηκα με Άγιο Έλαιο. Την επόμενη μέρα επέστρεψα σπίτι. Στην αρχή δυσκολεύτηκα πολύ. Στο σπίτι τοποθέτησα το σταυρό και την εικόνα που αγόρασα από το μοναστήρι. Ένιωσα ανάλαφρη. Έπινα αγιασμό που είχα πάρει από το μοναστήρι, έχριζα τον εαυτό μου με Άγιο Έλαιο και πήγαινα κάθε μέρα στην Εκκλησία. Έτσι συνάντησα το Πάσχα χωρίς κανένα τσιγάρο. Δεν καπνίζω μέχρι τώρα. Ακόμα δεν έχω ούτε το πάθος να καπνίσω. Ευχαριστώ όλους όσοι προσευχήθηκαν για μένα την αμαρτωλή. Ευχαριστώ την Μητέρα του Θεού. Ευχαριστώ το Θεό για όλα.

Μαρία, Μόσχα, 16 Ιουνίου 2001

Ευχαριστώ την Παναγία που ονομάζεται «Το Ακένωτον Ποτήριον» και με βοήθησε να απαλλαγώ από το αλκοόλ. Μετά την επίσκεψή μου στο μοναστήρι προσευχήθηκα, διάβασα τους Χαιρετισμούς και η κλίση προς το ποτό πέρασε. Έχω να πιώ δύο χρόνια. Έχω μια καλή οικογένεια και δουλειά.

Αλέξανδρος. Μόσχα, 10 Μαΐου 2001

Δεν μπορούμε να περιγράφουμε την ευγνωμοσύνη μας στην Παναγία «Το Ακένωτον Ποτήριον». Μας έφερε μαζί ζωή και εύτυχία. Γιάτρεψε τον πατέρα μας Νικόλαο, την κόρη του Ναταλία και το γιό του Αλεξέι από τον αλκοολισμό.

Ανώνυμο, Ριαζάν, 31 Μαΐου 2001

Ο σύζυγός μου άρχισε να πίνει και έφτασε σε ένα φοβερά κρίσιμο σημείο. Στις 22 Μαΐου ήρθαμε στο μοναστήρι και οι δυο πέσαμε μπροστά στη θαυματουργή εικόνα «Το Ακένωτον Ποτήριον». Τώρα ο άνδρας μου έχει κόψει το ποτό και επέστρεψε στη δουλειά του. Η ευγνωμοσύνη μας στην Ευλογημένη Παρθένο «Το Ακένωτον Ποτήριον» δεν έχει όρια. Χαρά σνάπαυση και ησυχία έχει έλθει στο σπίτι μας. Υποκλινόμαστε σε όλους τους ιερείς που προσευχήθηκαν για εμάς.

Λιούμποβ, Βολγοντόνσκ, 5 Μαΐου 2001

Στις 24 Αύγούστου του 2000 ήρθαμε στην εικόνα «Το Ακένωτον Ποτήριον» με τον άνδρα μου. Ήρθαμε για να ζητήσουμε βοήθεια γιατί ο άνδρας μου έπινε πάρα πολύ. Δεν ήταν χριστιανός. Βαπτίστηκε λίγο πριν την επίσκεψη μας στο μοναστήρι. Συνέχισε όμως τα βαριά ποτά με μεγάλη ορμή. Εδώ, στο μοναστήρι, ήμασταν παρόντες στις λειτουργίες και προσευχόμασταν μπροστά στην εικόνα «Το Ακένωτον Ποτήριον». Αλλά όταν ήρθαμε σπίτι είδαμε ότι το θαύμα ειχε γίνει. Ο άνδρας μου δεν έπινε πιά βότκα ούτε καν μπύρα. Δεν είχε πιά το πάθος του αλκοολισμού. Ήρθαμε να ευχαριστήουμε την ευλογημένη Παρθένο, που γιάτρεψε τον άνδρα μου από αυτή την ασθένεια. Είναι δύσκολο να εκφράσουμε τα αισθήματα μας και την ευγνωμοσύνη μας με λόγια.

Ν. Πσκόβ, 13 Ιουνίου 2001

Άρχισα να πίνω όταν σπούδαζα στην Τεχνική Σχολή αλλά μπορούμε να πούμε πως έπινα μέσα στα όρια. Όταν ήμουν 25 χρονών συνέβη να πιώ μέχρι λιποθυμίας. Σε αυτή την κατάσταση μου συνέβησαν φρικτά πράγματα. Όταν ξεμεθούσα ήμουν σοβαρός, φοβόμουν και ντρεπόμουν για αυτά που έκανα. Αυτές οι περιπέτειες με έκαναν να σταματήσω να πίνω για μια περίοδο αλλά σύντομα σε μερικές εβδομάδες όλα επαναλαμβάνονταν με πολλά περισσότερα προβλήματα για εμένα και για τους συγγενείς μου. Συνέβαιναν σκάνδαλα στην οικογένειά μου. Οι αγαπημένοι μου υπέφεραν και εγώ υπέφερα στην ψυχή μου μετά από τόσο ποτό. Κάποια στιγμή κατάλαβα ότι ήμουν εθισμένος στο αλκοόλ και ήταν αδύνατο να κόψω αυτή την κοπριά και έτσι έπρεπε να ψάξω μια διέξοδο. Τί είδους απόφαση θα μπορούσα να πάρω εγώ που ήμουν βαπτισμένος αλλά δεν πίστευα; Πήγα στους γιατρούς και έκανα θεραπείες. Για μερικούς μήνες το πάθος περνούσε και μετά άρχισα να πίνω πιο πολύ. Πήγαινα στο γιατρό κατ’ επανάληψη και μπήκα σε πρόγραμμα. Αλλά αυτό δεν έλυσε το πρόβλημά μου. Ο εχθρός του ανθρωπίνου γένους, ο διάβολος, με πολέμησε με μεγαλύτερη δύναμη. Ενέδιδα στους πειρασμούς ακούγοντας τους ψιθυρισμούς του. «Γιατί δεν πίνεις με μέτρο στις διακοπές ή με καλή παρέα για παράδειγμα;». Αλλά ήταν μια απάτη του εαυτού μου. Κατάλαβα ότι η επιθυμία που είχα να πιώ δεν ήταν δική μου αλλά μου ερχότανε εξωτερικά.

Η γυναίκα μου έμαθε για την θαυματουργή εικόνα «Το Ακένωτον Ποτήριον». Πήρε τους Χαιρετισμούς και μου είπε για τα θαύματα που έγιναν από την εικόνα. Άρχιζα σύντομα να διαβάζω και να πίνω μόνο νερό αλλά δεν πίστευα και βεβαίως δεν τα κατάφερα. Η ζωή μου ήταν μαύρη κλωστή από μετάξι. Κάποια στιγμή μετά από ένα ντροπιαστικό για εμένα πάρτυ κρασιού συνειδητοποίησα ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα μόνος μου. Ζήτησα βοήθεια από τη Μητέρα του Θεού, της ζήτησα να αλλάξει τη ζωή μου, να επουλώσει το τραύμα μου και να θεραπεύσει την αρρώστια μου. Υπήρχαν όμως κάποιες αμφιβολίες στην ψυχή μου. Πως ήταν δυνατόν να εξαφανισθεί το πάθος του αλκοολισμού; Πως θα μπορούσα να εγκαταλείψω τις «ευχάριστες» στιγμές της χαμένης αυτής ζωής; Πως θα πάλευα με τον πειρασμό να πιώ; Αλλά η Μητέρα του Θεού με πήρε υπό την προστασία της και άλλαξε θαυμαστά τη ζωή μου. Δημιούργησε τέτοιες συνθήκες ώστε σιγά σιγά oι επιθυμίες μου να πιώ με άφησαν. Οι πειρασμοί έγιναν λιγότεροι και άλλαξε η ζωή μου. Γεννήθηκε άλλο ένα παιδί και προέκυψαν άλλες ανάγκες. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το παιδί μου αρρώστησε και ένιωθα ότι η αρρώστια του δόθηκε για την δική μου πληγή, το ποτό, το κάπνισμα και την αμαρτωλή ζωή μου. Σταθερά όταν ο πειρασμός ερχότανε ένιωθα ότι δεν είμαι μόνος στον πόλεμο με τον διάβολο άλλα ότι έχω σαν ισχυρό υπερασπιστή τη Μητέρα του Θεού. Έχω να πιω εδώ και δύο χρόνια. Έκοψα το ποτό με τη Χάρη του Θεού.

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές. Γράφω αυτό γιατί βλέπω πραγματική βοήθεια από την Παναγία στην ιστορία της αμαρτωλής ζωής μου και στην θεραπεία από αυτή την ασθένεια.

Όλεγκ, Μόσχα, 5 Δεκεμβρίου 1999

http://www.diakonima.gr/
Πηγή: Παρακλητικός Κανών και Χαιρετισμοί εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον την καλουμένη «Ακένωτο Ποτήριο», Β΄έκδοση, μοναστικού οίκου Υ.Θ. «Χαράς των Θλιβομένων», Παλαιοχώριον Χαλκιδικής, Επιμέλεια Αρχιμ. Ιγνατίου

ΜΟΝΗ ΦΙΛΟΘΕΟΥ

Μισή ώρα πιο ψηλά από το προηγούμενο μοναστήρι βρίσκεται η μονή του Φιλοθέου πάνω σε ένα κατάφυτο οροπέδιο, όπου, σύμφωνα με μια παράδοση, υπήρχε κατά την αρχαιότητα το Ασκληπιείον. Απέχει από τις Καρυές δυόμιση ώρες δρόμο και είναιαφιερωμένη στην εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (25 Μαρτίου). Επίσημα κάνει την εμφάνισή της σ' ένα έγγραφο του έτους 1 015, που αποτελεί υπόμνημα του Πρώτου Νικηφόρου και στο οποίο υπάρχει ανάμεσα σε άλλα και το όνομα «Γεώργιος μοναχός καί ήγούμενος Φιλοθέου». Επίσης σώζεται και ένα άλλο, περίπου σύγχρονο με αυτό, έγγραφο (1021), στο οποίο η Φιλοθέου ονομάζεται «μονή της Πτέρης» και όπου μάλιστα επιχειρείται μια προσπάθεια διευθετήσεως των συνόρων ανάμεσα στις τρεις γειτονικές μονές, του Κραβάτου της Λαύρας, του Μαγουλά και της Πτέρης, δηλαδή του Φιλοθέου.Εξάλλου λίγο αργότερα, στο Β'Τυπικό του Αγίου 'Ορους, στη δωδέκατη θέση υπογράφει ο Λουκάς ως «ήγούμενος της μονης της Θεοτόκου ή Φιλοθέου». Από αυτά και άλλα στοιχεία γίνεται φανερό ότι η μονή ιδρύθηκε στο τελευταίο τέταρτο του 1 Οου αιώνα, χρονολογία που συμφωνεί και με την παράδοση, σύμφωνα με την οποία ιδρυτής της είναι ο σύγχρονος του Αθανασίου Αθωνίτου όσιος Φιλόθεος. Την άποψη αυτή άλλωστε επιβεβαιώνει ένα εγκλητικό, λεγόμενο, γράμμα, που έγραψε για λογαριασμό του Παύλου Ξηροποταμηνού ο παραπάνω ηγούμενος της Φιλοθέου Γεώργιος (1016), Η μονή Φιλοθέου έμεινε για ένα χρονικό διάστημα στην αφάνεια, παρ' όλες τις δωρεές που έλαβε από τον αυτοκράτορα Νικηφόρο Βοτανειάτη (1078-1081), με τις οποίες μπόρεσε να ανοικοδομηθεί και να πάρει, μόλις τότε, τη μορφή του μοναστηριού. Στο τέλος του 130υ και στον 140 αιώνα, οι Παλαιολόγοι αυτοκράτορες φροντίζουν πολύ για τη μονή και μάλιστα ο Ανδρόνικος Β ' , ο Ανδρόνικος Γ ' και ο Ιωάννης Ε ' .Ακόμη η έκδοση στην ίδια εποχή ενός χρυσοβούλλου από τον Στέφανο Δουσάν (1346), στην προσπάθειά του να επανδρώσει τη μονή, είχε ως αποτέλεσμα να έρθουν σ' αυτήν πολλοί Σέρβοι και σε λίγο και Βούλγαροι μοναχοί. 'Ενα δείγμα της καταστάσεως που δημιουργήθηκε και που φαίνεται ότι κράτησε πολύ, είναι μια πράξη του Πρώτου του έτους 1483, όπου ο ηγούμενος της μονής Φιλοθέου υπογράφει σλαβικά και όχι ελληνικά. Στο Β'Τυπικό (1046) η μονή κατέχει τη δέκατη ένατη σειρά και στο Γ 'Τυπικό (1394) τη δέκατη τρίτη ανάμεσα σε όλα τα άλλα αθωνικά μοναστήρια. Στις αρχές του 160υ αιώνα ο ηγούμενός της Διονύσιος πρόσφερε πολλές υπηρεσίες στη μονή και τη μετέτρεψε από ιδιόρρυθμη σε κοινόβια. Λόγω όμως της εχθρικής στάσεως των σλαβοφίλων Φιλοθε-ιτών μοναχών , που αναχώρησαν από εδώ πολύ αργότερα, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το 'Ορος και να καταλήξει στον 'Ολυμπο, όπου ίδρυσε το δικό του μοναστήρι, που σώζεται μέχρι σήμερα γνωστό ως «μονή του αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω» .

Στα μέσα περίπου του επομένου, 170υ, αιώνα (1641), ο τσάρος Μιχαήλ επέτρεψε στους Φιλοθείτες μοναχούς να περιέρχονται τη χώρα του κάθε έβδομο ή όγδοο χρόνο και να συγκεντρώνουν χρήματα από εράνους. Και αυτή όμως η χειρονομία δεν στάθηκε ικανή για να καλυτερεύσει πραγματικά η κατάσταση, που άλλαξε μόλις τον 180 αιώνα, ύστερα από το ενδιαφέρον που έδειξαν οι 'Ελληνες ηγεμόνες των παραδουναβίων χωρών . 'Ετσι ο Βλάχος ηγεμόνας Γρηγόριος Γκίκας το 1734 καθόρισε με ειδικό χρυσόβουλλό του ετήσια χορηγία για τη μονή από 6.600 άσπρα, με τον όρο να στέλνεται μια φορά το χρόνο στην ηγεμονία του για αγιασμό το δεξί χέρι του Χρυσοστόμου. παρόμοια απόφαση πήρε αργότερα και ο Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος. Η βοήθεια αυτή, αν και κράτησε λίγα μόνο χρόνια, ήταν αρκετή για να αναλάβει κάπως η μονή και να επιδιορθώσει πολλές από τις οικοδομές της. Την εποχή αυτή ξεχώρισε μέσα από τους μοναχούς της μονής μια μεγάλη προσωπικότητα για την Εκκλησία και το Γένος, ο Κοσμάς ο Αιτωλός, γνωστός από τους αγώνες του κατά του κινδύνου του εξισλαμισμού της χώρας μας στα μαύρα εκείνα χρόνια της σκλαβιάς. Το 1871 το μοναστήρι, εκτός από το καθολικό, την τράπεζα και τη βιβλιοθήκη του, κάηκε σχεδόν ολόκληρο. Δεν έλειψε όμως και τη φορά αυτή η ευλάβεια των μοναχών , που το κράτησε πάντοτε ζωντανό και χάρη στην οποία, μαζί και με τις διάφορες δωρεές, ανακαινίστηκε σιγά σιγά και πήρε τη σημερινή του μορφή. Στα χρόνια αυτά βρήκαν την ευκαιρία να έρθουν σ' αυτό πολλοί Ρώσοι μοναχοί με τελικό σκοπό να το καταλάβουν , αλλά δενπραγματοποιήθηκαν και αυτή τη φορά τα σχέδιά τους χάρη στη σθεναρή στάση των Ελλήνων μοναχών . Τα κτίρια της μονής είναι τοποθετημένα σ' ένα τετράπλευρο περίβολο και, όπως και στις άλλες μονές του 'Ορους, προέρχονται κυρίως από τρεις περιόδους, δηλαδή αρχές 160υ μέσα 180υ και τέλος 190υ αιώνα. αλλά ειδικά στη μονή Φιλοθέου και τη στιγμή αυτή γίνονται αδιάκοπα διάφορες εργασίες και μάλιστα ανοικοδομείται η βορεινή πλευρά της. Το καθολικό της μονής, σύμφωνα με μια επιγραφή στον τοίχο του παραθύρου του δεξιού χορού, κτίστηκε το 1746 πάνω στα θεμέλια του παλαιού, το οποίο στο μεταξύ είχε πέσει Η τοιχογράφησή του γινόταν συνέχεια επί πολλά χρόνια και τελείωσε του κυρίως ναού το 1752, ενώ της λιτής και του εξωνάρθηκα το 1765. Επίσης η μαρμαρόστρωσή του συμπληρώθηκε το 1848 και το χρωμάτισμα και γυάλισμα του τέμπλου το 1853. Ο πύργος, τέλος, του κωδωνοστασίου είναι κτίσμα της ίδιας εποχής (1764). Η ενσωματωμένη στη δυτική πτέρυγα της μονής, απέναντι ακριβώς από την κύρια είσοδο του καθολικού, τράπεζα διευρύνθηκε τον 160 αιώνα. Σ' αυτή σώζονται, αν και όχι σε καλή κατάσταση, αξιόλογες τοιχογραφίες του 160υ αιώνα, ίσως Κρητικής σχολής. Μεταξύ του καθολικού και της τράπεζας υπάρχει η φιάλη του αγιασμού, κατασκευασμένη ολόκληρη από ωραίο άσπρο μάρμαρο. Εκτός από τον κεντρικό της ναό η μονή Φιλοθέου διαθέτει 6 ακόμη παρεκκλήσια μέσα στον περίβολό της. Αυτά είναι: τα δύο τοιχογραφημένα δεξιά και αριστερά της λιτής, δηλαδή των Αρχαγγέλων (1752) και του Τιμίου Προδρόμου (1776), όπου υπάρχει ωραίο ξυλόγλυπτο τέμπλο (1786), της Αγίας Μαρίνας στον πύργο του κωδωνοστασίου, των Αγίων 5 Μαρτύρων στην ανατολική πλευρά και του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και Αγίου Νικολάου στη δυτική. 'Εξω από τη μονή είναι άλλα τρία, των Αγίων Πάντων στο κοιμητήρι, των Τριών Ιεραρχών ή Αγίου Τρύφωνος στον κήπο και της Παναγούδας ή Γενεσίου της Θεοτόκου. Επίσης 12 κελλιά που βρίσκονται γύρω της, από τα οποία τα μισά δεν κατοικούνται, και ένα στις Καρυές, του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, που χρησιμεύει και για αντιπροσωπείο της. Στο σκευοφυλάκιο της μονής φυλάσσονται: ένα τεμάχιο Τιμίου Ξύλου, δώρο του αυτοκράτορα Νικηφόρου Γ ' Βοτανειάτη, το δεξί χέρι του Χρυσοστόμου, δώρο του Ανδρονίκου Β ., λείψανα άλλων αγίων, σταυροί, πολλά άμφια και εκκλησιαστικά σκεύη. Οπωσδήποτε όμως το καλύτερο κειμήλιο για τη μονή Φιλοθέου, για το οποίο αυτή ιδιαίτερα σεμνύνεται, είναι η αξιόλογη καί θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Γλυκοφιλούσας, που βρίσκεται στο αριστερό προσκυνητάρι του καθολικού. Η παράδοση τη θέλει πολύ παλαιά και μάλιστα ότι ήρθε στο 'Ορος πάνω στα κύματα, όπου την έρριξε στην Πόλη η Βικτωρία, σύζυγος του πατρικίου Συμεών , για να την περισώσει από τη μανία των εικονομάχων. Θεωρείται από τις πιο σεβαστές εικόνες στο ’γιον 'Ορος και είναι ντυμένη με μια νεότερη αλλά πολύ βαριά επένδυση. Εκτός από τη Γλυκοφιλούσα υπάρχει και μια άλλη αξιόλογη εικόνα της Παναγίας της Γερόντισσας, που και γι' αυτή λένε ότι ήρθε εδώ κατά θαυμαστό τρόπο από τη Νιγρίτα. Η βιβλιοθήκη της μονής περιέχει μαζί με τα πολλά έντυπά της και 250 χειρόγραφα, από τα οποία τα 54 είναι περγαμηνά. επίσης 2 λειτουργικά, πάλι περγαμηνά, ειλητάρια. Από τα εικονογραφημένα χειρόγραφα ξεχωρίζουμε εδώ το Τετραευάγγελο (αριθμ. 33), από τα αρχαιότερα του 'Ορους, με την παράσταση του Ευαγγελιστού Μάρκου. Η μονή Φιλοθέου ύστερα από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ιδιόρρυθμης ζωής, έγινε κοινόβια την 1η Οκτωβρίου 1973 με απόφαση της Ιεράς Κοινότητος του τότε πατριάρχη Δημητρίου. Από το έτος 1574 κατέχει τη δωδέκατη θέση στη σειρά των 20 μοναστηριών στον ’Αθωνα και αριθμεί πάνω από 90 συνολικά μοναχούς.


10 Το ανθρώπινο σώμα Γ' Λυκείου

Το βρήκα! αν βάλετε στο search      ντοκιμαντέρ του ΒΒC για το ανθρώπινο σώμα
το πρώτο που μπορεί να σας βγάλει είναι


http://greekdocumentaries1.blogspot.com/2012/07/bbc_08.html
 σ' αυτό το site θα τα δείτε όλα σιγά σιγά εμείς είδαμε το2

τελικα υπαρχει και εδω  στο youtube δεν έχει όμως υπότιτλους
https://www.youtube.com/watch?v=gOUKD6qj5uU

The Human Body An Everyday Miracle

ταινίες σχετικές με τα μαθήματά μας

Βρήκα από κάποιο συνάδελφο αρκετές πληροφορίες για ταινίες σχετικές με τα μαθήματά μας. Δεν τις είδα βέβαια εκτός από ελάχιστες. ΄Ισως με κάποιες δεν συμφωνώ καθόλου ούτε  με την παρουσίαση του τίτλου τους. Είναι στην κρίση σας και μου λέτε σχετικά. Παραθέτω τον κατάλογο χωρίς αφαιρέσεις ή προσθέσεις, άνκαι έχω υπόψη μου και είδα αρκετές άλλες ενδιαφέρουσες -κατάλληλες. Σε εύθετο χρόνο μπορεί να συμπληρώσω ή να αφαιρέσω ανάλογα....

Γιώργος Παπαδόπουλος
   Θεολόγος-Φιλόλογος
ΠΡΟΤΑΣΗ
ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ ΣΤΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ 
ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑΣ (σχόλια μου με κόκκινο)

1. « Αμήν» [ σκην. Κ. Γαβράς, 2002,126΄: ο ρόλος του Βατικανού και γενικότερα του κλήρου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στο Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο και η στάση τους απέναντι στα εγκλήματα των Ναζί ] : Β΄& Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

2. «Ανατολικά της Εδέμ» [ σκην. Η.Καζάν, 1954, 113΄: σχέσεις γονέων και παιδιών, λειτουργία ηθικής συνείδησης, τα κίνητρα των πράξεών μας] : Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

3. «Επαναστάτης χωρίς αιτία» [ σκην. Ν. Ρέϊ, 1955, 106΄: Εφηβεία, μοναξιά, απογοήτευση, οργή] : Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

4. «Γένεσις» [ σκην. Ερμάνο ΄Ολμι, 1994, 93΄: η δημιουργία του κόσμου και του ανθρώπου ] : Α΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ & Β΄ΛΥΚΕΙΟΥ

5. «Η Βίβλος» [ σκην. Τζόν Χιούστον, 1966, 174΄: σημαντικές στιγμές από την Π.Δ (Δημιουργία, Αβραάμ, Νώε κλπ) : Α΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

6. « Η θάλασσα μέσα μου» [ σκην. Αλεχάντρο Αμενάμπαρ, 2004, 125΄: τετραπληγικός που επιθυμεί το θάνατο] : Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ(ευθανασία)

7. « Λεπτή κόκκινη γραμμή» [σκην. Τ. Μαλίκ, 1998, 164΄: οι ανθρώπινες σχέσεις μέσα στη φρίκη του πολέμου]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

8. « Θα σε βρω στον παράδεισο» [ σκην. Βίνσεντ Γουόρντ, 1998, 108΄: αγάπη & ανθρώπινες σχέσεις, θάνατος και ζωή μετά..]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ (ενότητες 23-24)

9. « Καλά Χριστούγεννα» [ σκην. Κριστιάν Καριόν, 2006, 115΄: η ιστορία μιας αυθόρμητης ανακωχής  στα χαρακώματα του δυτικού μετώπου στον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο με αφορμή τη γιορτή των Χριστουγέννων]: Α΄, Β΄& Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

10. « Μπεν Χουρ» [ σκην.Ουίλιαμ Γουάϊλερ, 1959, 212΄: χρόνοι του Χριστού στην Ρωμαιοκρατούμενη Παλαιστίνη, πρώτοι χριστιανοί]: Β΄& Γ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

11. « Μωϋσής» [σκην. Ρότζερ Γιάνγκ, 1996, 176΄]: Α΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

12. « Ο άνθρωπος της βροχής» [ σκην. Μπ.Λέβινσον, 1988, 128΄: ανθρώπινες σχέσεις ]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

13. « Ο ιερωμένος» [ σκην. Γιουτζίν Μάρτιν, 2004, 94΄: ο ρόλος ενός κληρικού σε μια σύγχρονη αμερικανική μεγαλούπολη]: Α΄& Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

14. «Λώρενς της Αραβίας» [σκην. Ντ. Λύν, 1962, 202΄: ανθρώπινες σχέσεις μέσα στον πόλεμο, προβλήματα συνείδησης, όψεις του Ισλάμ]: Β΄& Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ κλασσική-ιστορική
15. « Ο κύκλος των χαμένων ποιητών» [ σκην. P.Weir, 1989, 128΄: ανθρώπινες σχέσεις μέσα από τη σχολική ζωή]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

16. «Ο τελευταίος Αυτοκράτορας» [σκην. B. Bertolucci, 1987, 156΄: Κίνα, έθιμα και θρησκευτικές παραδόσεις]: Β΄ΛΥΚΕΙΟΥ Πολύ καλή

17. « Ο Χιτών» [ σκην. H. Koster, 1953, 135΄: πρώτοι διωγμοί κατά χριστιανών] : Γ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ωραιότατη

18. « Οι δέκα εντολές» [ σκην. Σεσίλ Ντε Μίλ, 1956, 220΄ ]: Α΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

19. « Οι ζωές των άλλων» [ σκην. F.Henckel von Donnersmarck, 2006,137΄ : αυθαιρεσία κρατικής εξουσίας, ανθρώπινες σχέσεις, ελευθερία και αξιοπρέπεια, προβλήματα συνείδησης]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

20. « Στη φωλιά του κούκου» [σκην. Μίλος Φόρμαν, 1975,133΄: ανθρώπινες σχέσεις, μοναξιά, περιθωριοποίηση κλπ] : Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

21. «21 γραμμάρια» [ σκην. A.G. Inarritu, 2003, 121΄: ο άνθρωπος μπροστά στο θάνατο, βιοηθική, μεταμοσχεύσεις, ευθανασία]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

22. «Λούθηρος» [σκην. ΄Ερικ Τιλ, 2004, 120΄: Η ζωή και το έργο του Λούθηρου, η Ρ/Κ εκκλησία τον 16ο αι.] : Γ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ & Β΄ΛΥΚΕΙΟΥ αξιόλογη

23. « Γκάντι» [σκην. Ρ.Ατένμπορο, 1982, 188΄: η ζωή και το έργο του μεγάλου Ινδού οραματιστή και αγωνιστή της ειρήνης και κατά του ρατσισμού και του κοινωνικού αποκλεισμού]: Β΄& Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ αρκετά καλή

24. « Η έβδομη σφραγίδα» [σκην. Ι. Μπέργκμαν, 1957,100΄: ο άνθρωπος μπροστά στο θάνατο, αγωνία και υπαρξιακές αναζητήσεις]: Β΄& Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

25. « Αντρέϊ Ρουμπλιόφ» [σκην. Α. Ταρκόφσκι. 1966. 205΄: η ζωή και το έργο του μεγάλου Ρώσου αγιογράφου μέσα από ιστορία της κοινωνίας και της εκκλησίας της εποχής του]: Α΄& Β΄ΛΥΚΕΙΟΥ  κλασσική-ιστορική(όμως δεν την είδα)

26. «Μοντέρνοι καιροί» [σκην. Τ. Τσάπλιν, 1936,87΄: η θέση του ατόμου στην νεωτερική κοινωνία της τεχνολογίας και του αυτοματισμού]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

27. « 4 Μήνες, 3 Εβδομάδες, 2 Ημέρες» [σκην. Κριστιάν Μουνγκίου, 2007, 113΄: η ιστορία μιας παράνομης έκτρωσης ή η κατάληξη μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

28. « Η γενιά του πρόζακ» [ σκην. ΄Ερικ Σκιόλμπτζεργκ, 2001,91΄: κοινωνικά αδιέξοδα, ψυχολογικά προβλήματα,ναρκωτικά]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

29. « Το Θαύμα» [σκην. Σάλμα Χάγιεκ, 2004, 96΄: πίστη και απιστία, Θεός, εκκλησία, θαύμα] : Α΄, Β΄& Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ
30. «΄Ανοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας και ΄Ανοιξη» [σκην. Κιμ Κι Ντουκ, 2003, 99΄: γέννηση, ανάπτυξη, φθορά μέσα από την εναλλαγή των εποχών και με τα μάτια δύο βουδδιστών μοναχών]: Β΄ΛΥΚΕΙΟΥ

31. « Αδελφός ΄Ηλιος, Αδελφή Σελήνη» [ σκην. Φράνκο Τζεφιρέλλι, 1972, 117΄: η ζωή του αγίου Φραγκίσκου της Ασσίζης]: Γ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ & Β΄ΛΥΚΕΙΟΥ πολύ ωραία

32. «Οσάμα: για μια θέση στον ήλιο» [ σκην. Σιντίκ Μπαρμάκ, 2003. 82΄: η ζωή των γυναικών στο Αφγανιστάν των Ισλαμιστών Ταλιμπάν]: Β΄ΛΥΚΕΙΟΥ

33. «Σιμόν» [σκην. Α. Νίκολ, 2003, 113΄: σύγχρονη τεχνολογία και εικονική πραγματικότητα, μοναξιά, άγχος]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

34. « Το πράσινο μίλι» [ σκην. Frank Darabont, 2000, 181΄: πίστη και θαύμα, θανατική ποινή]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

35. « Κράμερ εναντίον Κράμερ» [σκην. Ρόμπερτ Μπέντον, 1979, 100΄: Οικογενειακές σχέσεις, σύζυγοι, παιδιά]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ πολύ καλή

36. « Μουσικό κουτί» [ σκην. Κ. Γαβράς, 2003, 99΄: Πόλεμος, έγκλημα, συνείδηση, μετάνοια, συγχώρηση]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

37. « Η γέφυρα του ποταμού Κβάϊ» [ σκην. Ντ.Λύν, 1957, 155΄: Πόλεμος, ανθρώπινα δικαιώματα]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ θαυμάσια (βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο)

38. « Η λίστα του Σίντλερ» [σκην. Σ. Σπίλμπεργκ, 1993, 187΄: πόλεμος, ανθρώπινα δικαιώματα, συνείδηση, μετάνοια, συγχώρηση]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

39. «Ο Μισισσιπής καίγεται» [σκην. ΄Αλαν Πάρκερ, 1991, 127΄: ανθρώπινα δικαιώματα, ελευθερία, ρατσισμός, φανατισμός]: Β΄& Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

40. « Ο δρόμος της επανάστασης» [σκην. Σαμ Μέντες, 2008,119΄: αδιέξοδα και συγκρούσεις στη σχέση ενός ζευγαριού, προβλήματα γάμου, μοναξιά, περιθωριοποίηση] : Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

41. « Κβό Βάντις» [σκην. Μ. Λιρόϊ, 1951, 161΄: διωγμοί Νέρωνα]: Γ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

42. « Το βασίλειο των Ουρανών» [σκην. Ρίντλεϊ Σκοτ, 2005, 139΄: Σταυροφορίες, Μοναχικά Τάγματα, φανατισμός]: Γ΄ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ & Β΄ΛΥΚΕΙΟΥ

43. « Ο άνθρωπος ελέφαντας» [σκην. Ντ. Λίντς, 1980, 118΄: ανθρώπινο σώμα, μοναξιά, περιθωριοποίηση]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

44. « Το όνομα του Ρόδου» [ σκην. Ζ.Ζ. Ανό, 1986, 130΄: μοναχική ζωή στη μεσαιωνική δύση]: Β΄ΛΥΚΕΙΟΥ εντυπωσιακή (βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο)

45. « Η Αποστολή» [ σκην. Ρόλαντ Τζοφέ, 1986, 117΄: η δράση ιεραποστόλων της Ρ/Κής εκκλησίας στη Λατινική Αμερική]: Β΄ΛΥΚΕΙΟΥ
46. «Κραυγές στη σιωπή» [σκην Ρόλαντ Τζοφέ, 1984, 136΄: πόλεμος, θάνατος, ανθρώπινα δικαιώματα, ανθρώπινες σχέσεις, ελευθερία]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

47. « Ο θάνατος του εμποράκου» [ σκην. V.Schlendorf, 1985, 130΄: οικογένεια, σχέσεις συζύγων, γονείς και παιδιά, άγχος, μοναξιά, απογοήτευση]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

48. «Σκιές» [σκην. Τζον Κασσαβέτης, 1959, 79΄: οικογενειακές σχέσεις, φυλετικές διαφορές]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

49. « Απιστία» [ σκην. Λιβ Ούλμαν,2000,150΄: συζυγικές σχέσεις, έρωτας , αγάπη, απιστία, διαζύγιο]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

50. « Ο Τζόνι πήρε τ’ όπλο του» [σκην. Ντάλτον Τράμπο,1971, 115΄: η φρίκη του πολέμου μέσα από την ιστορία ενός στρατιώτη που ακρωτηριάζεται από νάρκη]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

51. «Σάκο και Βαντσέτι» [ σκην. G. Montaldo , 1971, 119΄:Ιταλοί μετανάστες στην Αμερική κατηγορούνται για φόνο και καταδικάζονται σε θάνατο, ρατσισμός, φανατισμός, ανθρώπινα δικαιώματα]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

52. «Σολάρις» [σκην. Α. Ταρκόφσκι, 1972, 165΄: επιστημονική φαντασία και διερεύνηση των ανθρωπίνων σχέσεων]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

53. «Ζωή μετά θάνατον» [σκην. A. Schwartzstein, 1995, 90΄: ζωή, ασθένεια, θάνατος]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

54. « Goodbye Bafana» [ σκην. Μπίλ ΄Ογκουστ, 2007, 117΄: ρατσισμός, ανθρώπινα δικαιώματα, βία της εξουσίας, αγώνας για την ελευθερία]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

55. « Θα ζήσω» [ σκην. Τιμ Ρόμπινς, 1995, 112΄: θανατική ποινή, ζωή και θάνατος, ψυχολογικά προβλήματα θανατοποινίτη, ανθρώπινες σχέσεις]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ πολύ ωραία

Στην ταινία «Θα ζήσω» (Dead man walking, 1995) που οδήγησε στο Όσκαρ τη Σούζαν Σάραντον και στις υποψηφιότητες τον Τιμ Ρόμπινς που τη σκηνοθέτησε και τον Σον Πεν στον καλύτερο, ίσως, ρόλο της καριέρας του. Υποδύεται έναν θανατοποινίτη που καταδικάστηκε για τον φόνο ενός αγοριού και τον βιασμό της φίλης του και στην πορεία του προς την εκτέλεση, βρίσκει στήριγμα στο λόγο του θεού και σε μια καλόγρια που είναι η μόνη που του συμπαραστέκεται. (βλέπε ξεχωριστή ανάρτηση για ταινίες με θανατική ποινή στο τέλος της ανάρτησης αυτής )

56. « Και οι χελώνες μπορούν να πετάξουν» [ σκην. B. Ghobadi, 2004, 92΄: Αφγανιστάν, πόλεμος και παιδιά, αναπηρία, πόνος, αδιέξοδα] : Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

57. « Μάθημα ζωής» [ σκην. Lloyd Kramer, 2004, 133΄: Αυτοθυσία, ζωή μετά θάνατον, αμαρτία, κάθαρση]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

58. « Ζωή χωρίς εμένα» [σκην. Ιζαμπέλ Κοϊξέ, 2003, 106΄: ο άνθρωπος μπροστά στην ασθένεια και τον θάνατο]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

59. « Η μπλέ ταινία» [ σκην. Κ. Κισλόφσκι, 1993, 94΄: ο θάνατος και το νόημα της ζωής, ύμνος στη δύναμη της αγάπης]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

60. «Το σύνδρομο της Κίνας» [ σκην. James Bridges, 1979, 122΄: σύγχρονη τεχνολογία, πυρηνική ένέργεια, οικολογία, ο ρόλος των ΜΜΕ]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ
61. « Το κύμα» [ σκην. Ντένις Γκάνσελ, 2008, 101΄: σχόλιο πάνω στην ελευθερία του ανθρώπου, στη γέννηση του φασισμού και στη βούληση του ανθρώπου για διάκριση και δύναμη] : Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

62. « Ντέρσου Ουζαλά» [σκην. Ακίρα Κουροσάβα, 1975, 141΄: η σχέση του ανθρώπου με τη φύση, η ικανότητά του  να «διαβάζει» τα μηνύματά της και να καλλιεργεί οικολογική συνείδηση]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

63. «Η πόλη του Θεού» [σκην. F.Meiselles & K. Lund, 2002, 130΄: αλλοτρίωση, περιθωριοποίηση, ναρκωτικά εγκληματικότητα στις φτωχογειτονιές του Ρίο ντε Τζανέϊρο] : Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

64. «΄Εριν Μπρόκοβιτς» [σκην. Steven Sodegbergh, 2000, 130΄: ο αγώνας του ανθρώπου για την προστασία του περιβάλλοντος  στη σύγχρονη αμοραλιστική κοινωνία]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

65. « Η επόμενη μέρα» [ σκην.Ν.Μέγιερ, 1983, 126΄: οι επιπτώσεις στον πλανήτη και στην ανθρώπινη κοινωνία από μια τυχαία ή προσχεδιασμένη χρήση πυρηνικών όπλων]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

66. « ΄Ονειρα» [σκην. Ακίρα Κουροσάβα, 1990, 119΄: σπονδυλωτή ταινία με θέμα ονειρικές καταστάσεις-βιώματα του σκηνοθέτη, που έχουν σχέση με τη ζωή του ανθρώπου στο φυσικό περιβάλλον, την πυρηνική απειλή και το θάνατο]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

67. « Birdy» [σκην. ΄Αλαν Πάρκερ, 1984, 120΄: ο πόλεμος του Βιετνάμ και οι θύτες που έγιναν θύματά του, αντιμιλιταριστικός και αντιπολεμικός προβληματισμός]: Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

68. «Περσέπολις» [ σκην . Marjane Satrapi, 2007, 95΄: καταγραφή εμπειριών(με κινούμενα σχέδια) της σκηνοθέτιδος από την παιδική και εφηβική της ηλικία στο θεοκρατικό καθεστώς του Ιράν και ταυτόχρονα ένα ιδιαίτερο σχόλιο για τον ατομοκεντρισμό της δυτικής κοινωνίας, όπου ο ξένος θεωρείται παρείσακτος]: Β΄(Ισλάμ Β΄) & Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

69. « Το νησί» (Ostrov) [σκην.Pavel Lounguine, 2006, 112΄:η πίστη ως ιδανικό μακριά από δόγματα μέσα από τη ζωή ενός χαρισματικού γέροντα μοναχού σ’ ένα μικρό ορθόδοξο μοναστήρι του Ρωσικού βορρά]: Β΄& Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ απόσπασμά της είδαμε στο 6ο  μάθημα!!!

ακόμη και για το μάθημα ΠΡΟΤΑΣΗ
Αξιοποίησης  κινηματογραφικών έργων στη διδακτική διαδικασία του μαθήματος των Θρησκευτικών

           Μια πρόχειρη έρευνα στη παραγωγή της 7ης Τέχνης [ταινίες μυθοπλασίας & τεκμηρίωσης (ντοκιμαντέρ)], αποκαλύπτει ένα σημαντικό αριθμό έργων, τα οποία θεωρούνται κατάλληλα για την υποστήριξη του μαθήματος των Θρησκευτικών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Η παρουσίασή τους, εφόσον βέβαια λειτουργούν κάποιες βασικές προϋποθέσεις, οι οποίες καθορίζονται και αξιολογούνται από τον υπεύθυνο διδάσκοντα,  και με την υποστήριξη των σχετικών τεχνικών υποδομών, θα έδινε ασφαλώς μια άλλη διάσταση στη διδασκαλία του μαθήματος.
          Τα προτεινόμενα έργα στοχεύουν στην ενίσχυση του μαθήματος και στην περαιτέρω ανάδειξη των σκοπών του σε όλες τις τάξεις, στην προσφορά γνώσεων και πληροφοριών με τρόπο ζωντανό και παραστατικό, στη δημιουργία ατμόσφαιρας έντονου προβληματισμού και την ανάδειξη πλουραλιστικού και γόνιμου διαλόγου, στη διδασκαλία «πολιτισμού», στην ανακάλυψη και αποκάλυψη δεδομένων  για τον άνθρωπο, τη ζωή και τον κόσμο. Τα ποιοτικά κινηματογραφικά έργα έχουν θέση στο σχολικό χώρο όχι μόνο για ψυχαγωγικούς σκοπούς αλλά για την συμπλήρωση κενών ή την θεραπεία αδυναμιών και αστοχιών των παραδοσιακών «μοντέλων» και μεθόδων διδασκαλίας. Το σχολείο στοχεύει ασφαλώς, μεταξύ άλλων, στη μόρφωση του αυριανού πολίτη και σε θέματα πολιτισμού αλλά πρέπει να είναι ανοικτό, ώστε να ωφεληθεί ταυτόχρονα από όλες τις δημιουργίες του.
          Η συγκεκριμένη πρόταση περιλαμβάνει δείγματα δουλειάς μεγάλων δημιουργών (σκηνοθετών-ηθοποιών), από όλα σχεδόν τα είδη της κινηματογραφικής «γλώσσας» ή «γραφής». Ο  ενδεικτικός κατάλογος των προτεινόμενων έργων, περιλαμβάνει σύντομο ενημερωτικό-πληροφοριακό σημείωμα (τίτλος, όνομα δημιουργού, έτος, θέμα/περιεχόμενο, διάρκεια) αλλά και την πρόταση για την τάξη και ενδεχομένως τη διδακτική ενότητα ή γενικότερα θεματική, για την οποία θεωρείται κατάλληλη η προβολή της.

Επισήμανση
Σαφώς επισημαίνεται ότι οι προτεινόμενες ταινίες δεν έχουν την επίσημη έγκριση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου ή του ΥΠΕΠΘ, αλλά αποτελούν απλώς μια ενδεικτική πρόταση. Ο διδάσκων πρέπει να συνεκτιμήσει τόσο τις συνθήκες του σχολικού περιβάλλοντος, όπου εργάζεται, όσο και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του επιλεχθέντος έργου, πριν προχωρήσει σε  οποιαδήποτε αξιοποίησή του στην εκπαιδευτική διαδικασία.



ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗΣ (Ντοκυμαντέρ)

1. «Μασάϊ : Ο Πολεμιστής της βροχής» (σκην.Pascal Plisson- 2004): Β΄Λυκείου [ Αφρικανικά Θρησκεύματα] πολύ καλό, το είδα!

2. « Μια άβολη αλήθεια» (Τα οικολογικά προβλήματα και το μέλλον του πλανήτη- σκην. Davis Guggenheim) : Γ΄Λυκείου [ Η Εκκλησία και το Οικολογικό πρόβλημα]

3. « Genesis» (σκην. Μαρί Περινού-Κλωντ Νουριτζανί-2004-40΄): Β΄Λυκείου [Αρχή και πορεία του κόσμου]
4. « Αγέλαστος Πέτρα» (σκην . Φίλιππος Κουτσαφτής-2001-84΄:Η Ελευσίνα διαχρονικά/μυστικισμός/αρχαιότητα/παράδοση) : Α΄& Β΄Λυκείου [Λατρεία, παράδοση, Ελληνισμός & Χριστιανισμός, Πολιτισμός, Αρχαία Ελληνική Θρησκεία]

5. «Σινασός» (σκην. Σίμων Κούλμασης-1996-57΄: Καππαδοκία/ιστορική μνήμη/παράδοση) : Γ΄Γυμνασίου [Μ.Βασίλειος, Μοναχισμός, Εκκλησιαστική Τέχνη
]
6. « Fight for Life» (αγώνας για τη ζωή) [ Παραγωγή BBC  μεταγλωττισμένη & με υπότιτλους σε 5 Θεματικές ενότητες : Η Γέννηση, Εφηβεία, Ενήλικας, Μεσήλικας, Τα τελευταία χρόνια] : Γ΄Λυκείου (Το ανθρώπινο σώμα, τα δύο φύλα, η οικογένεια, ο σεβασμός της ανθρώπινης ζωής, ΄Αμβλωση, ευθανασία, Βιοϊατρική και ηθική)

7. «Τα δύο πρόσωπα του Χομεϊνί» (ΝΕΤ/εκπομπή EXANTAS -2003-60΄:Πολιτική εξουσία στο Ιράν/πολιτικές και κοινωνικές ελευθερίες) : Β΄Λυκείου  [Ισλάμ Β΄]

8. «Σαουδική Αραβία:κάτω από το πέπλο» ( ΝΕΤ/EXANTAS -2006-60΄:Το κέντρο του Ισλαμικού κόσμου ανάμεσα στην παράδοση και τον δυτικό τρόπο ζωής) : Β΄Λυκείου [Ισλάμ Β΄]

9. « Τα παιδιά μαχητές» (ΝΕΤ/EXANTAS-2003/4-60΄:Ο εμφύλιος πόλεμος στη Λιβερία και τα παιδιά –πολεμιστές) : Γ΄Λυκείου [ Το όραμα της ειρήνης και η πραγματικότητα, Παραβίαση και περιφρόνηση της ανθρώπινης ζωής, Το κοινωνικό πρόβλημα]

10. «Νίγηρας-σκλάβοι» (ΝΕΤ/EXANTAS -2005-54΄:Σύγχρονα σκλαβοπάζαρα σττην Αφρική του 21ου αιώνα): Γ΄Λυκείου [Το κοινωνικό πρόβλημα, Η βούληση του ανθρώπου για διάκριση και δύναμη]

11. « Η γη των πατέρων» (σκην. Ν. Μάτσας – 39΄: Μ. Ασία-Ιωνία-Πόντος) Γ΄Γυμνασίου [Περιοδείες Απ. Παύλου, Μ. Βασίλειος]

12. « Σινά το ΄Ορος του θεού» (ΣΚΑΪ –βλ. http://www.livemovies.gr ): Α΄Γυμνασίου (΄Εξοδος), Γ΄Γυμνασίου (Ναοδομία/Αγιογραφία), Β΄ Λυκείου (Μοναχισμός, Ιουδαϊσμός, Ισλάμ) πολύ ωραίο

13. « Η ζωή και το έργο του πάτερ Παΐσιου (1983): Β΄Λυκείου (Μοναχισμός) μία από τις πολλές ταινίες....που υπάρχουν ήδη!
14. « Το μυστικό τραγούδι της γης ή “Baraka(=αρχαία λέξη των Σούφι, που σημαίνει ευλογία, η ουσία της ζωής-1992: ΄Ενας ύμνος στην οικολογία και στην περιπέτεια της ζωής του ανθρώπου ) : Β΄Λυκείου [Η αρχή και η πορεία του κόσμου] & Γ΄Λυκείου [η Εκκλησία και το Οικολογικό πρόβλημα, Ο σεβασμός της ανθρώπινης ζωής, κλπ]

15. «Περάσματα απ’ τον Παράδεισο-΄Αγιον ΄Ορος» ( σκην. Γ. Λάμπρου-2002-α΄βραβείο για ντοκυμαντέρ μεγάλου μήκους Φεστιβάλ Μόσχας) :Β΄Λυκείου [η Ορθόδοξη άσκηση
]
16. « Ένα τραγούδι για τον Αργύρη» (σκην. Στέφαν Χάουπτ-2007-105΄): Γ΄Λυκείου [ Πόλεμος, φόνος, θάνατος , ηθική συνείδηση, η βούληση του ανθρώπου για διάκριση και δύναμη]

17. «Ακήρυχτος Πόλεμος» (σκην. Μ. Μουρ-2003-114΄: το θέμα της οπλοκατοχής & οπλοχρησίας στις ΗΠΑ και των μαζικών δολοφονιών σε σχολεία ]: Γ΄Λυκείου [Βία, σεβασμός της ανθρώπινης ζωής, φόνος, βούληση για διάκριση και δύναμη]

18. « Η 11η ώρα» (σκην. Λεϊλά Κόνερς Πίτερσον & Νάντια Κόνερς-2008-88΄: Περιβαλλοντικά προβλήματα αιχμής) : Γ΄Λυκείου [Οικολογικό πρόβλημα]

19. « Τα θαύματα του Σύμπαντος» (Discovery Channel -    2006-320΄): Α΄Γυμνασίου & Β΄ Λυκείου

20. « Θεός για μια μέρα» (σκην. Γ. Αυγερόπουλος-ΝΕΤ/EXANTAS-2007): Γ΄Λυκείου [ Ευθανασία, υποβοηθούμενη αυτοκτονία, ο σεβασμός της ανθρώπινης ζωής, Βιοϊατρική και ηθική] ναι, αλλά δεν την είδα ακόμη  εγώ!!

21. «Βυζάντιο, η χαμένη Αυτοκρατορία» ( Discovery Channel-2006-208΄με ελληνικούς υπότιτλους): Γ΄Γυμνασίου[εκκλησιαστική τέχνη], Β΄Λυκείου [Χριστιανισμός & Ελληνισμός, Χριστιανισμός & Πολιτισμός]

22. « Χριστιανικά μνημεία της Ελλάδος» (σκην. Γ.Σμαραγδής/Αποστολική Διακονία): Γ΄Γυμνασίου,Α΄Λυκείου, Β΄Λυκείου [ Τέχνη, Ναοδομία, Αγιογραφία, Πολιτισμός]

23. « Τα Μοναστήρια της Εγναντίας οδού» (΄Ιδρυμα Μπότση-ΥΠΠΟ-Συνεταιρισμός Ελλήνων Σκηνοθετών & εταιρεία Π.Γ.Ζερβουλάκος Α.Ε-26΄): Γ΄Γυμνασίου [Ναοδομία/Αγιογραφία], Β΄Λυκείου (Ορθόδοξη άσκηση]

24. «Μυστράς» (σκην. Δ. Αρβανίτη-ΥΠΠΟ/ΤΑΠΑ-30΄): Γ΄Γυμνασίου [Ναοδομία/Αγιογραφία], Α΄Λυκείου [Οι άγιες εικόνες]

25. «Κασσιανή, η Βυζαντινή υμνογράφος» (δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ σε σκην. Κλεώνη Φλέσσα-50΄): Γ΄Γυμνασίου[υμνολογία], Α΄Λυκείου[Εκκλησιαστική ποίηση, Κασσιανή(μάθημα 44)] δεν ξέρω αν είναι αυτό που είδα παλαιότερα, είχε φτωχή σκηνογραφία?

26. « Η Βυζαντινή Καστοριά» (αρχείο ΕΡΤ/Ιστορικά Ντοκιμαντέρ στο www.alfavita): Γ΄Γυμνασίου (Ναοδομία/Αγιογραφία), Α΄Λυκείου [Οι άγιες εικόνες]

27. «Μονή Σινά» (αρχείο ΕΡΤ κλπ ως ανωτέρω): Α΄Γυμνασίου[΄Εξοδος], Γ΄Γυμνασίου [Ναοδομία/Αγιογραφία], Α΄Λυκείου [Οι άγιες εικόνες], Β΄Λυκείου [Ορθόδοξη άσκηση
]
28. « Πάτμος: αναφορά στο βυζαντινό Μοναχισμό» (σκην.Σ.Χαραλαμπόπουλος-΄Ιδρυμα Μελετών Λαμπράκη-20΄) : Γ΄Γυμνασίου [Χριστιανική άσκηση/Μοναχισμός], Β΄Λυκείου [Ορθόδοξη άσκηση]

29. « Τα θαυματουργά αγιάσματα της Πόλης» (σκην. Γ. Μουτεβελής-26΄): Γ΄Γυμνασίου και Α΄Λυκείου
30. «Τα Βυζαντινά μνημεία των Πρεσπών» (σκην.Κλεωνή Φλέσσα-1997 ΥΠΠΟ/ΤΑΠΑ): Γ΄Γυμνασίου [Ναοδομία/Αγιογραφία
]
31. « Το άστρο των Χριστουγέννων» (εκδ. ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ: επιστημονικές αστρονομικές θεωρίες για το άστρο των Χριστουγέννων): Β΄Γυμνασίου, Α΄Λυκείου πάρα πολύ ωραίο

32. « ΄Αγιον ΄Ορος: το ΄Ορος της σιωπής» (σκην. Γ.Ζερβουλάκος/ΤΑΠΑ): Γ΄Γυμνασίου & Β΄Λυκείου εξαιρετικό! το χρησιμοποιούσα πάντοτε

33. «Ακολουθώντας τα παλιά σημάδια.΄Ένα οδοιπορικό στην Καππαδοκία» (σκην. Ν. Γκίνης-ΕΡΤ.Α.Ε. -26΄-1991): Γ΄Γυμνασίου [Μ. Βασίλειος]
(το συγκεκριμένο βρίσκεται στην ιστοσελίδα http://www.ert-archives.gr Το κατεβάζουμε εύκολα και το προβάλλουμε στη τάξη με τη βοήθεια ενός βιντεοπροβολέα)

34. «Κων/πολη, η ίδρυση μιας παγκόσμιας πρωτεύουσας» (σκην. Θ. Λαμπρόπουλος - ΄Ιδρυμα Μελετών Λαμπράκη): Γ΄Γυμνασίου

Ταινίες  με θέμα τη θανατική ποινή

Θα ζήσω» [ σκην. Τιμ Ρόμπινς, 1995], 112΄  Απόσπασμα https://www.youtube.com/watch?v=xpqZyZ6GAIM Radiohead How to disappear completely - Dead Man Walking (Final Scene)

όλη η ταινία  http://www.cinemainfo.gr/exostis/755/deathpenalty/index.html

 Ξεκινώντας την αναφορά μας, στεκόμαστε στην ταινία «Θα ζήσω» (Dead man walking, 1995) που οδήγησε στο Όσκαρ τη Σούζαν Σάραντον και στις υποψηφιότητες τον Τιμ Ρόμπινς που τη σκηνοθέτησε και τον Σον Πεν στον καλύτερο, ίσως, ρόλο της καριέρας του. Υποδύεται έναν θανατοποινίτη που καταδικάστηκε για τον φόνο ενός αγοριού και τον βιασμό της φίλης του και στην πορεία του προς την εκτέλεση, βρίσκει στήριγμα στο λόγο του θεού και σε μια καλόγρια που είναι η μόνη που του συμπαραστέκεται.
 Μια πιο πρόσφατη ταινία που ασχολείται με το θέμα είναι «Η ζωή του Ντέιβιντ Γκέιλ» (The life of David Gale, 2003) του Άλαν Πάρκερ.
Ο καθηγητής πανεπιστημίου, Ντέιβιντ Γκέιλ (τον οποίο υποδύεται ο Κέβιν Σπέισι) υπέρμαχος της κατάργησης της θανατικής ποινής, κατηγορείται για τη δολοφονία μιας συναδέλφου του (την οποία υποδύεται η Λόρα Λίνεϊ) και καταδικάζεται από το δικαστήριο του Τέξας σε θάνατο. Προτού η ποινή του εκτελεστεί, θα ζητήσει να δώσει συνέντευξη σε μια δημοσιογράφο (την οποία υποδύεται η Κέιτ Γουίνσλετ) μια συνέντευξη που θα οδηγήσει τη δημοσιογράφο στην αμφισβήτηση της ενοχής του Γκέιλ και στον αγώνα της για τη δικαίωσή του.
 Άλλη μια ταινία που αναφέρεται στη θανατική ποινή είναι και το «Πράσινο Μίλι» (The Green Mile, 1999) του Φρανκ Ντάραμποντ, με τον Τομ Χανκς να υποδύεται έναν δεσμοφύλακα του οποίου η ζωή αλλάζει όταν γνωρίζει τον θανατοποινίτη Μάικλ Κλαρκ Ντάνκαν, ο οποίος διαθέτει υπερφυσικές ικανότητες.
 Η ταινία του Λαρς φον Τρίερ «Χορεύοντας στο σκοτάδι» (Dancer in the dark, 2000) θίγει και αυτή με τον τρόπο της το ζήτημα της θανατικής ποινής.
Η Μπγιορκ είναι μια οικονομική μετανάστρια, η οποία αναζητά μια καλύτερη τύχη στην Αμερική γι’ αυτήν και το γιο της και προσπαθεί να μαζέψει χρήματα για μια εγχείρηση που πρέπει να κάνει το παιδί της στα μάτια. Τα πράγματα, όμως, δεν έρχονται όπως θέλει, θα κατηγορηθεί άδικα για ληστεία και φόνο και θα οδηγηθεί στην κρεμάλα.
Μια ταινία από το παρελθόν που κάνει αναφορά στη θανατική ποινή είναι και το «Κολασμένες Ψυχές» (Angels with dirty faces, 1938) του Μάικλ Κέρτιζ. Ο υπέροχος Τζέιμς Κάγκνεϊ είναι ο πιο επικίνδυνος γκάνγκστερ της εποχής του, γυρίζει στην παλιά του γειτονιά σαν τοπικός ήρωας, αλλά τελικά καταδικάζεται σε θάνατο στην ηλεκτρική καρέκλα, θρυμματίζοντας τις ψευδαισθήσεις των νεότερων μικροκακοποιών που τον θαύμαζαν.
Αναφορά γίνεται και στην ταινία «Ο χορός των τεράτων» (The monster’s ball, 2001) του Μαρκ Φόρστερ, όπου η Χάλι Μπέρι θα ερωτευτεί το ρατσιστή αστυνομικό, Μπίλι Μπόμπ Θόρντον, ο οποίος ήταν ένας απ’ αυτούς που οδήγησαν τον καταδικασμένο σε θάνατο άντρα της στην ηλεκτρική καρέκλα,
αλλά και στην περσινή ταινία «Καπότε» (Capote, 2005), όπου παρακολουθούμε το συγγραφέα, τον οποίο υποδύεται ο Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν, να συνομιλεί με τους δυο θανατοποινίτες πρωταγωνιστές του βιβλίου του «Εν Ψυχρώ» (αναφορά έχουμε και στην ομώνυμη ταινία του Ρίτσαρντ Μπρουκς).
 Μια τηλεταινία που έχει για θέμα της τη θανατική ποινή είναι και «Ο θανατοποινίτης» (Redemption: The Stan Tookie Williams Story, 2004) του Βόντι Κέρτις Χολ, με την πολύ καλή ερμηνεία του Τζέιμι Φοξ, ο οποίος υποδύεται τον Στάν Τούκι Ουίλιαμς, που από τις συμμορίες του Λος Άντζελες, τους φόνους και τις ληστείες, οδηγήθηκε στη φυλακή και τη θανατική καταδίκη για να αρχίσει έναν αγώνα ενημέρωσης και επιμόρφωσης των νέων για ν’ αποφύγουν τον «κακό δρόμο» που ακολούθησε εκείνος. Αν και υποψήφιος για νόμπελ Ειρήνης και Λογοτεχνίας (έγραψε παιδικά βιβλία) ο Ουίλιαμς δεν κατάφερε να γλιτώσει το θάνατο, αφού εκτελέστηκε πριν μερικούς μήνες.
Αληθινή είναι και η ιστορία του ντοκιμαντέρ «Λεπτή Μπλε Γραμμή» (The Thin Blue Line, 1988) του Έρολ Μόρις, όπου μέσα από μια συνέντευξη μ’ έναν θανατοποινίτη, ο σκηνοθέτης καταφέρνει να συγκεντρώσει αρκετά στοιχεία που θα οδηγήσουν στην αθώωσή του.
Παρόμοια είναι και η υπόθεση της ταινίας του Ίστγουντ «Αληθινά εγκλήματα» (True crime, 1999), όπου ο Κλιντ υποδύεται έναν δημοσιογράφο ο οποίος προσπαθεί να σώσει έναν θανατοποινίτη που ξέρει πως είναι αθώος.
Τέλος, δυο ταινίες που τώρα παίζονται στον κινηματογράφο αναφέρονται επίσης στη θανατική ποινή. Στο «The Prestige» του Κρίστοφερ Νόλαν, ο Κρίστιαν Μπέιλ καταδικάζεται άδικα σε θάνατο για τη δολοφονία του Χιου Τζάκμαν και στο «Άρωμα: Η ιστορία ενός δολοφόνου» του Τομ Τίκβερ, ο Μπεν Γουίσοου πρέπει να πληρώσει το τίμημα για να φτιάξει το τέλειο άρωμα.
Μέσα απ’ αυτά τα κινηματογραφικά παραδείγματα λοιπόν γεννιέται το ερώτημα: Έχουμε το δικαίωμα να αφαιρέσουμε τη ζωή ακόμα και απ’ τον χειρότερο εγκληματία ή μήπως η θανατική ποινή δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια ανθρωποκτονία με τη συγκατάθεση του κράτους; Η απάντηση έγκειται στην ηθική του καθενός.
Ορέστης Μανασής