Εἶναι θαῦμα Θεοῦ ἡ Ἱεραποστολή στήν Ἰνδία.

Εἶναι θαῦμα Θεοῦ ἡ Ἱεραποστολή στήν Ἰνδία.

Στά περίχωρα τῆς τρίτης μεγαλύτερης πόλης τῶν Ἰνδιῶν, τήν Καλκούτα, ὑπάρχει μία "ὄαση" στοργῆς καί ἀγάπης γιά τά ἀπορφανισμένα παιδιά καί ὄχι μόνον τοῦ Μπακεσουάρ. Μίας περιοχῆς ἀκραίας φτώχειας, μέ καταφανή τά σημάδια τῆς ἐξαθλίωσης τῶν ἀνθρώπων καί τῆς πατημένης, ὅπως θά λέγαμε, φτώχειας. Μέσα σ' αὐτό τό τριτοκοσμικό περιβάλλον ἔδωσε ὁ Θεός νά ἀναπτυχθεῖ ἡ Ὀρθόδοξη Ἱεραποστολή τῆς Καλκούτας, πού ὑπάγεται στήν Ἱερά Μητρόπολη Σιγκαπούρης. Ἡ "ὄαση" φέρει τό ὄνομα «Ἡ Θεοτόκος» καί λειτουργεῖ ὡς Φιλανθρωπική Ὀργάνωση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ψυχή τῶν Ἱδρυμάτων (Σχολεῖα, Οἰκοτροφεῖο, Πνευματικό Κέντρο κ.λπ.) εἶναι ἡ μοναχή Νεκταρία τῆς Ἱ. Μονῆς Ὁσίου Παταπίου Λουτρακίου. Γιά περισσότερα ἀπό 25 χρόνια ἡ ἀδελφή Νεκταρία, ἔχει ἀφιερώσει τή ζωή της στό ἔργο στήριξης καί ἀποκατάστασης κυρίως τῶν μικρῶν κοριτσιῶν, πού ὑφίστανται τά πάνδεινα ἀπό τήν ἐμπορία, τήν οἰκονομική ἐκμετάλλευση ἀπό τούς γονεῖς, τήν κακοποίηση,  μέχρι καί τόν ἐξαφανισμό (δολοφονία).

Στήν καλλιέργεια τῶν παιδικῶν ψυχῶν συντελεῖ πρωτίστως ὁ "παραδεισένιος" χῶρος. Τά κτίρια γιά τή φιλοξενία τῶν παιδιῶν, τό σχολεῖο καί οἱ λοιποί χῶροι βρίσκονται μέσα σέ ἕνα μαγευτικό τοπίο καί περιστοιχίζονται ἀπό πανύψηλα δένδρα, ἀνθισμένα παρτέρια καί πλακόστρωτους διαδρόμους. Εἶναι τρέλα νά βλέπεις τό μελισσομάνι τῶν 100 προστατευόμενων κοριτσιῶν μέ τά ὁμοιόχρωμα φορεματάκια τους καί τίς παιδικές τους φωνοῦλες νά ξεχύνονται στούς χώρους τῆς Ἱεραποστολῆς. Ἐξίσου ὑπέροχο καί συγκινητικό εἶναι νά βλέπεις 650 παιδιά, ἀγόρια καί κορίτσια, ὅλα μέ ὁμοιόμορφη ἔνδυση νά ἔρχονται στό Σχολεῖο μέ τά λεωφορεῖα τῆς Ἱεραποστολῆς μας ἀπό τίς γύρω περιοχές. Τά μαθήματα πού παρακολουθοῦν, γίνονται στήν ἀγγλική γλώσσα. Πραγματικά, ἄν σκεφτεῖ κανείς τό τί βιώνουν τά χιλιάδες ἄλλα παιδιά, πού γεννιοῦνται καί ζοῦν στά πεζοδρόμια ἤ στούς τάφους τῆς Καλκούτα τῶν τεσσεράμισυ  ἑκατομμυρίων ἀνθρώπων, μίας μεγαλούπολης γνωστῆς γιά τήν οἰκονομική της ἀνάπτυξη ἀλλά παράλληλα καί τήν ἀκραία φτώχεια της, κατανοεῖ ἀμέσως τό σωτηριῶδες καί ἀφανές ἔργο πού συντελεῖται γι' αὐτά τά παιδιά. Ἐδῶ βρίσκουν τήν ἀληθινή ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, τήν παραδεισένια χαρά καί τήν καλύτερη δυνατή μόρφωση, χωρίς νά στιγματίζονται ἀπό τόν ἀναλφαβητισμό. Γιά τά παιδιά ἡ μοναχή Νεκταρία ἀναφέρει: “Πόθος μου εἶναι νά δῶ αὐτά τά παιδιά, ἰδιαίτερα τά κορίτσια, νά μποροῦν νά κυνηγήσουν ἕνα λαμπρό μέλλον χωρίς σκιές”.

Τό πνευματικό ἔργο τῆς Ἱεραποστολῆς συνεχίζεται ἀπρόσκοπτα μέ τούς δεκατρεῖς Ἰνδούς ἱερεῖς, δύο ἐκ τῶν ὁποίων χειροτονήθηκαν πρόσφατα ἀπό τόν Σεβ. Μητροπολίτη Σιγκαπούρης κ. Κωνσταντῖνο. Στά χωριά λειτουργοῦν δώδεκα Ἱεροί Ναοί καί μέσα στήν Καλκούτα τρεῖς Ἱεροί Ναοί καί δύο παρεκκλήσια.   

Ὅμως, ἡ δραστηριότητα τῆς ἀκούραστης ἱεραποστόλου δέν περιορίζεται ἐδῶ, ἐπεκτείνεται καί σέ ἔργα φιλαλληλίας, ὅπως ἡ διανομή πρωινοῦ σέ περισσότερα ἀπό  ἑκατό ἄστεγα παιδιά τῆς περιοχῆς Καλιγκάτ τῆς Καλκούτας, πού ζοῦν καί πεθαίνουν στούς δρόμους. Ἐπίσης, φαγητό διανέμεται σέ ἑκατό ἀναπήρους, τυφλούς καί ἀσθενεῖς,  πού ἀδυνατοῦν νά ἐργαστοῦν. Σέ πέντε ἀπομακρυσμένα χωριά τῆς Δυτικῆς Βεγγάλης καταβάλλονται οἱ μισθοί τῶν δασκάλων καί διανέμονται δωρεάν τά βιβλία καί ἡ γραφική ὕλη τῶν μαθητῶν. Σέ αὐτά τά χωριά διατηροῦμε πέντε ἰατρεῖα γιά τήν περίθαλψη καί τήν παροχή φαρμάκων σέ ἀσθενεῖς. Στό Ὀρφανοτροφεῖο Θηλέων λειτουργεῖ Ὀφθαλμιατρεῖο γιά τά παιδιά καί τούς κατοίκους τῆς περιοχῆς.   

Πρωτεργάτης αὐτοῦ τοῦ ἔργου ὑπῆρξε ὁ Ἱεραπόστολος π. Ἰγνάτιος Σεννής, ὁ σημερινός Μητροπολίτης Μαδαγασκάρης, πού εἶχε συνεργάτιδα τήν ἀδελφή Νεκταρία. Ὁ π. Ἰγνάτιος, παράλληλα μέ τίς προσπάθειες ἐγκαθίδρυσης τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, στά πλαίσια ἑνός μεγάλου κοινωνικoανθρωπιστικοῦ ἔργου  συνέλαβε καί ὑλοποίησε τήν ἵδρυση ὀρφανοτροφείου γιά ἀγόρια καί κορίτσια. Τόν διαδέχθηκε στό ἔργο ἡ μοναχή Νεκταρία, ὅταν ἐκεῖνος ἐξελέγη ἀπό τό Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας Ἐπίσκοπος Μαδαγασκάρης (2004).

Οἱ δυσκολίες γιά τή συνέχιση καί ἐνδυνάμωση τοῦ ἔργου εἶναι πάμπολλες, οἱ δοκιμασίες ἀνυπέρβλητες καί ὅμως, χάριτι Θεοῦ, ἔχει συντελεστεῖ ἕνα θαῦμα, γιά τό ὁποῖο σεμνύνεται σήμερα ἡ Ὀρθοδοξία. Τό ἐκκλησιαστικό φρόνημα τῆς ἤδη καταξιωμένης μοναχῆς Νεκταρίας συνάγεται ἀβίαστα ἀπό μία ἐπιστολή πού λάβαμε καί μεταξύ ἄλλων ἀναφέρει:

-Πιστεύω ὅτι ὁ Θεός ἔφερε ἐδῶ μία ἀδύναμη γυναίκα, νά ἀναλάβει ἕνα τόσο τεράστιο ἔργο, διότι μέσα ἀπ' τή δική μας ἀδυναμία φαίνεται ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ. Ἡ προσπάθεια στήν κάθε Ἱεραποστολή, ὅπως καί στήν Ἰνδία, δέν εἶναι αὐτόνομη προσπάθεια ἑνός μεμονωμένου ἀτόμου.  Εἶναι προσπάθεια τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, στό πλαίσιο τῆς ποιμαντικῆς της μέριμνας γιά τόν Ἄνθρωπο, ὡς εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, καί μάλιστα γιά τόν πάσχοντα καί ἐμπερίστατο Ἄνθρωπο, μέ ἕνα καί μοναδικό σκοπό: τή δόξα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καί Πατέρα μας καί τή σωτηρία τοῦ ἀδελφοῦ! Μέ τήν εὐλογία τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Σιγκαπούρης  κ. Κωνσταντίνου ἐξακολουθῶ νά διακονῶ σέ αὐτήν τήν προσπάθεια. Ἐπίσης καί μέ τήν εὐλογία καί ἄδεια τῆς Ἱ. Μητρόπολης Κορίνθου, ὅπου ἀνήκει τό Μοναστήρι μου, τοῦ Ἁγίου Γέροντά μας καί τῆς Μονῆς μου. Πιστεύω ἀκράδαντα ὅτι οἱ προσευχές τοῦ Ἐπισκόπου μας καί τοῦ Γέροντά μας, τῆς Γερόντισσας καί τῶν Ἀδελφῶν τῆς Μονῆς μου καί ὅλων τῶν ἀγαπητῶν ἀδελφῶν, φίλων καί συνεργατῶν τῆς Ἱεραποστολῆς, εἶναι αὐτές πού μέ στηρίζουν καί συνεργοῦν καταλυτικά στά τεκταινόμενα. Παράλληλα, θά ἦταν παράλειψη νά μήν σημειώσω τήν πνευματική καί ὑλική συνδρομή τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Ἱεραποστολικῶν Συλλόγων καί ἄλλων δωρητῶν καί ἐθελοντῶν. Χωρίς τή συνδρομή ὅλων τῶν παραπάνω ἡ προσπάθεια στήν Ἰνδία δέν θά εἶχε τά μέχρι σήμερα θετικά ἀποτελέσματα. Ἡ εὐγνωμοσύνη μου εἶναι βαθιά καί ἀπέραντη καί δέν μπορεῖ νά ἐκφραστεῖ μέ λόγια.

Πιστεύω καί τό ἐπαναλαμβάνω ὅτι τό ἔργο τῆς Ἱεραποστολῆς εἶναι ἔργο τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του, πού τό διακονῶ ταπεινά πρός δόξαν Θεοῦ καί στό ὁποῖο ἐργάστηκαν πολύ σκληρά καί ἄλλοι πρίν ἀπό ἐμένα. Καί εἶναι ὁ Θεός πού εὐλογεῖ τό ἔργο Του, ἀναπληρώνει τίς ἐλλείψεις μου καί διορθώνει ὅ,τι λανθασμένο πράττω λόγω τῆς ἀνθρώπινης ἀδυναμίας μου, γιά τήν ὁποία ζητῶ νυχθημερόν τό ἔλεός Του! Ἄς μήν ξεχνᾶμε τή μόνη καί βασική ἀλήθεια: “Ἐάν μή Κύριος οἰκοδομήσει οἶκον, εἰς μάτην ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες” (Ψαλ. 126,1)!

Καί εἶναι πράγματι ἕνα θαῦμα ὅ,τι ἔχει γίνει καί γίνεται μέχρι σήμερα στήν Ἰνδία, ἀλλά μόνο ὁ Θεός κάνει θαύματα καί σέ Αὐτόν καί μόνο ἀνήκει ἡ τιμή καί ἡ δόξα!

Ναί, Δόξα Σοι ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα Σοι! Τριάς Ἁγία, Δόξα Σοι!

Ὁ Ἱεραποστολικός Σύνδεσμος «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός», συμπαριστάμενος ἀπό τά πρῶτα χρόνια τόν π. Ἰγνάτιο, συνέδραμε οἰκονομικά στήν ἀνέγερση δύο Ἱερῶν Ναῶν, μίας πτέρυγας τοῦ Ὀρφανοτροφείου καί τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου καί βοήθησε τό ἐν γένει φιλανθρωπικό ἔργο. Τά τελευταῖα χρόνια στηρίζει μέ οἰκονομικές ἐνισχύσεις τίς προσπάθειες τῆς μοναχῆς Νεκταρίας. Στίς ἄμεσες προθέσεις τοῦ Προέδρου καί τῶν μελῶν τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ Ἱ. Συνδέσμου εἶναι ἡ ἀποστολή σημαντικῆς χρηματικῆς βοήθειας, γιά τήν ἀποπεράτωση τοῦ νεοαναγειρόμενου Σχολείου πλησίον τοῦ Ὀρφανοτροφείου. Ἐκτενέστερα γιά τό σημαντικό αὐτό ἔργο θά ἀναφερθοῦμε στό ἑπόμενο τεῦχος.

Οἱ εὐχές καί προσευχές ὅλων μας, φίλων καί δωρητῶν τοῦ Ἱ. Συνδέσμου, εἶναι ἡ ἐξ ὕψους δύναμη καί φώτιση τῆς ἀγαπητῆς μας μοναχῆς Νεκταρίας καί ἡ ἀνάπτυξη τοῦ ἔργου τῆς Ἱεραποστολῆς στήν Ἰνδία.