Παραβίαση και υποτίμηση της ζωής/ Αυτοκτονία

16. ΄Αρνηση  και υποτίμηση της ζωής
 Επιμέρους θέματα: Αυτοκτονία,Αυτοθυσία, Ευθανασία, ΄Αμβλωση

σημερινός φιλόσοφος.... που αυτοκτόνησε τελικά...

Μια συζήτηση....για το θέμα.....!!!

προσοχή στα αντικαταθλιπτικά!!!!

και ένα σχετικό ενδοσχολικό σεμινάριο για παιδιά

και τώρα με την κρίση....χρειάζεται Πρόληψη!!!

Ορθόδοξος λόγος περί του θέματος...

και η λεπτή γραμμή  μεταξύ απόγνωσης και αυτοκτονίας...

 και πώς ο Άγιος Νεκτάριος μιλά γι αυτό..... μέσα από την εργασία μιας παλιάς μας μαθήτριας

ΘΕΜΑ:    Η ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ, ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΡΙΝΕΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Παθήσεις που έχουν ως αποτέλεσμα την αυτοκτονία.  Μια από τις ποίο σοβαρές παθήσεις που προκαλούν την αυτοκτονία είναι η απόγνωση.

Η απόγνωση είναι μια φοβερή  λέξη.  Γεμάτη καταστροφή, γεμάτη από όλα τα κακά.  Η απόγνωση είναι αθεράπευτο πάθος.  Ποτέ δεν θεραπεύεται, γιατί αυτός που καταλαμβάνεται από αυτό, δεν τρέχει να θεραπευτεί.  Αφήνει το πάθος να ληστεύει την ψυχή του και να καταστρέφει ό,τι καλό υπάρχει μέσα του. Τα συμπτώματα που παρουσιάζει ένας απεγνωσμένος είναι ότι ενώ ζει έχει πεθάνει, γιατί έχασε το σύνδεσμο που του κρατούσε στο κόσμο.  Ο σύνδεσμος αυτός είναι η ψυχική αίσθηση, με την οποία η ψυχή γνωρίζει τις χαρές του κόσμου και απολαμβάνει την ευχαρίστηση που απορρέει από αυτόν.  Η απόγνωση δεν βρίσκει πια καμία γοητεία στο χαριτωμένο αυτό κόσμο.  Η εξαίσια ομορφιά της φύσης που το περιβάλλει δεν του παρέχει καμία ευχαρίστηση.  Η ευθυμία που λάμπει  σ’ ολόκληρο το ζωικό βασίλειο δεν του φέρνει καμία παρηγοριά.  Νιώθει έτσι γιατί πουθενά δεν βρίσκει κάτι που να μπορεί να αλλάξει τη λίπη του, με την ευθυμία.  Μεγάλη μελαγχολία γεμίζει την καρδία του.  Δημιουργήθηκε μεγάλο κενό στην ψυχή του, που τίποτε πια δεν μπορεί να το γεμίσει.  Θέλει να πεθάνει γιατί «Πώς να ζει, αφού έχασε τα πάντα; Πώς μπορεί να συνεχίζει τη ζωή μέσα στο χάος;» Η ζωή έγινε θλιβερή.  Το βάρος της ασήκωτο.  Εκείνα που σκέπτεται κάποιος και αποφασίζει να αυτοκτονήσει είναι τα έξης: « Γιατί να περιμένω χωρίς σκοπό;  Γιατί να υποφέρω; Γιατί να μη επιταχύνω το θάνατο, αφού αργεί; Ποιο είναι το εμπόδιο, αφού μπορώ να απαλλαγώ από τα δείνα;

Η άλλη πάθηση είναι η φρενοπάθεια.  Οι φρενοπαθείς   επιχειρούν και μετά από την τρίτη και πολλές αυτοκτονίες.  Τα σημεία της φρενοπάθειας είναι φανερά από τις τρελές και παράλογες πράξεις τους.  Ο φρενοπαθής ποτέ δεν εκλέγει όπλον ή μέσο προς αυτοκτονία.  Ούτε σκέπτεται την αυτοκτονία.  Ο φρενοπαθής αυτοκτονεί, γιατί ξαφνικά τον κυριεύει άγνωστο και επίπονο συναίσθημα ή παραισθήσεις τον τρομάζουν ή σκοτίζουν πάρα πολύ με δειλία το λογικό του.  Οι αισθήσεις του τόσο πολύ χαλαρώνουν, ώστε να χωρίς να το συνειδητοποιεί πέφτει όπου τον σπρώχνει ή εκτροχιασμένη πνευματική του κατάσταση. Ο φρενοπαθής  δεν ζήτα το θάνατο.  Ο θάνατος είναι συνέπεια απεγνωσμένης πράξης.  Όσοι θέλουν να αυτοκτονήσουν δεν βρίσκονται σε κατάσταση παραφροσύνης.  Αυτοί που αυτοκτονούν από απόγνωση δεν είναι παράφρονες.  Όσοι σώζονται μετά από απόπειρα αυτοκτονίας, δεν παρουσιάζουν κανένα δείγμα φρενοπάθειας.  Δεν θέλουν ξανά να αυτοκτονήσουν, γιατί όταν εξωτερικεύουν το πάθος και θεραπευθούν από την απόγνωση, ούτε αμέσως, ούτε αργότερα επιχειρούν κάτι τέτοιο.  Τον υπόλοιπο χρόνο τους τον περνούν με πολλή σύνεση.  Οι φρενοπαθείς αναγνωρίζουν ότι η απόγνωση τους οδήγησε στην αυτοκτονία και η λανθασμένη εκτίμηση των πραγμάτων.  Τρομάζουν όταν έρχεται στη μνήμη τους ο γκρεμός που με τα ίδια τους τα χέρια είχαν ανοίξει για να κατακρεμνισθούν και να καταστρέψουν τη ζωή.  

Βιβλιογραφία:  Αγίου Νεκτάριου «ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ»

Όταν ένας άνθρωπος βρίσκεται σε βαθιά απόγνωση, και ταυτόχρονα έχει μέσα του θυμό και πικρία, είναι πιθανό να αρχίσει να σκέφτεται, πώς να τερματίσει ο ίδιος τη ζωή του.

Σε τέτοιες καταστάσεις, οι ορίζοντες φαίνονται να κλείνουν γύρω του, ώστε τίποτε στο παρελθόν, το παρόν ή το μέλλον να φαίνεται να έχει πια νόημα για αυτόν. Οι άνθρωποι του περιβάλλοντος βιώνονται ως απόμακροι και ανίκανοι να προσφέρουν ο,τιδήποτε, ενώ ο ίδιος αισθάνεται τις δικές του δυνάμεις να τον έχουν πια εγκαταλείψει. 

Ναι, όλα φαίνονται μαύρα εκείνη την ώρα, όπως όταν ένα πυκνό και σκοτεινό σύννεφο σκεπάζει τον ήλιο.  Το σύννεφο όμως, δεν παρέρχεται κάποια ώρα; Έτσι και το σκοτάδι μέσα στο νου, κάποια ώρα θα παρέλθει, και θα μπορέσει να δει  τα πράγματα και πάλι με άλλο φως.

Αίτια αυτοκτονιών:

Δεν υπάρχει ένας καθολικά αποδεκτός παράγοντας ο οποίος προκαλεί την πράξη της αυτοκτονίας.  Παρόλα αυτά, ένα κύριο χαρακτηριστικό που μοιράζονται οι αυτόχειρες, είναι η κατάθλιψη.  Δεν είναι όμως ασυνήθιστο ορισμένα άτομα να οδηγούνται στην αυτοκτονία λόγω πιέσεων από το κοινωνικό ή οικογενειακό περιβάλλον στο οποίο ζουν.  Ακολουθούν και άλλοι παράγοντες:

·        Πόνος (π.χ. σωματικός ή συναισθηματικός χωρίς περιθώρια βελτίωσης)

·        Στρες (π.χ. θρήνος μετά από το θάνατο αγαπημένου προσώπου)

·        Έγκλημα (π.χ. η προσπάθεια αποφυγής ευθυνών σε έγκλημα που διέπραξε το άτομο)

Ψυχική ασθένεια και αναπηρία (π.χ. κατάθλιψη, διπολική διαταραχή, τραύμα και σχιζοφρένεια)

·        Σοβαρός τραυματισμός (π.χ. παράλυση, παραμόρφωση, αποκοπή άκρου)

·        Κατάχρηση ουσιών

·        Αρνητικό περιβάλλον (π.χ. σεξουαλική κακοποίηση, φτώχεια, έλλειψη στέγης, διακρίσεις)

·        Οικονομική ζημία (π.χ. εθισμός σε τυχερά παιχνίδια, απώλεια εργασίας, χρηματιστηριακή κατάρρευση, χρέη)

·        Σεξουαλικά θέματα (π.χ. σεξουαλικός αποπροσανατολισμός, έρωτας χωρίς ανταπόκριση και νοσταλγία χωρίς μέλλον, χωρισμός)     

·        Αποφυγή ατίμωσης (π.χ. χαρακίρι)

·        Θρησκευτικές πεποιθήσεις (π.χ. επιθέσεις αυτοκτονίας)

·        Υπερεθνικιστική ιδεολογία (π.χ. επιθέσεις καμικάζι)                                          

Σε αρκετές περιπτώσεις, η ορθόδοξη εκκλησία  αρνείται  τη νεκρώσιμη ακολουθία στον αυτόχειρα, θεωρώντας την αυτοκτονία ισοδύναμη με δολοφονία και ερχόμενη σε αντίθεση με το θέλημα του Θεού. Η τέλεση ή όχι νεκρώσιμης ακολουθίας, εξαρτάται από τη θέληση του ιερέα και δεν είναι δεσμευτική.?

και τι διαφέρει από την αυτοθυσία?