Σκεφτείτε με βάση αυτό το κείμενο και πέστε μου τι νομίζετε.....
Αποκάλυψη Ιωάννη 4:1 Μετὰ ταῦτα εἶδον, καὶ ἰδοὺ θύρα ἠνεῳγμένη ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ἡ φωνὴ ἡ πρώτη ἣν ἤκουσα ὡς σάλπιγγος λαλούσης μετ’ ἐμοῦ λέγων, Ἀνάβα ὧδε, καὶ δείξω σοι ἃ δεῖ γενέσθαι μετὰ ταῦτα. 2 εὐθέως ἐγενόμην ἐν πνεύματι· καὶ ἰδοὺ θρόνος ἔκειτο ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τὸν θρόνον καθήμενος, 3 καὶ ὁ καθήμενος ὅμοιος ὁράσει λίθῳ ἰάσπιδι καὶ σαρδίῳ, καὶ ἶρις κυκλόθεν τοῦ θρόνου ὅμοιος ὁράσει σμαραγδίνῳ. 4 καὶ κυκλόθεν τοῦ θρόνου θρόνους εἴκοσι τέσσαρες, καὶ ἐπὶ τοὺς θρόνους εἴκοσι τέσσαρας πρεσβυτέρους καθημένους περιβεβλημένους ἐν ἱματίοις λευκοῖς, καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτῶν στεφάνους χρυσοῦς. 5 καὶ ἐκ τοῦ θρόνου ἐκπορεύονται ἀστραπαὶ καὶ φωναὶ καὶ βρονταί· καὶ ἑπτὰ λαμπάδες πυρὸς καιόμεναι ἐνώπιον τοῦ θρόνου, ἅ εἰσιν τὰ ἑπτὰ πνεύματα τοῦ θεοῦ, 6 καὶ ἐνώπιον τοῦ θρόνου ὡς θάλασσα ὑαλίνη ὁμοία κρυστάλλῳ. Καὶ ἐν μέσῳ τοῦ θρόνου καὶ κύκλῳ τοῦ θρόνου τέσσαρα ζῷα γέμοντα ὀφθαλμῶν ἔμπροσθεν καὶ ὄπισθεν· 7 καὶ τὸ ζῷον τὸ πρῶτον ὅμοιον λέοντι, καὶ τὸ δεύτερον ζῷον ὅμοιον μόσχῳ, καὶ τὸ τρίτον ζῷον ἔχων τὸ πρόσωπον ὡς ἀνθρώπου, καὶ τὸ τέταρτον ζῷον ὅμοιον ἀετῷ πετομένῳ. 8 καὶ τὰ τέσσαρα ζῷα, ἓν καθ’ ἓν αὐτῶν ἔχων ἀνὰ πτέρυγας ἕξ, κυκλόθεν καὶ ἔσωθεν γέμουσιν ὀφθαλμῶν· καὶ ἀνάπαυσιν οὐκ ἔχουσιν ἡμέρας καὶ νυκτὸς λέγοντες, Ἅγιος ἅγιος ἅγιος κύριος ὁ θεὸς ὁ παντοκράτωρ, ὁ ἦν καὶ ὁ ὢν καὶ ὁ ἐρχόμενος. 9 καὶ ὅταν δώσουσιν τὰ ζῷα δόξαν καὶ τιμὴν καὶ εὐχαριστίαν τῷ καθημένῳ ἐπὶ τοῦ θρόνου τῷ ζῶντι εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, 10 πεσοῦνται οἱ εἴκοσι τέσσαρες πρεσβύτεροι ἐνώπιον τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ θρόνου καὶ προσκυνήσουσιν τῷ ζῶντι εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, καὶ βαλοῦσιν τοὺς στεφάνους αὐτῶν ἐνώπιον τοῦ θρόνου λέγοντες, 11 Ἄξιος εἶ, ὁ κύριος καὶ ὁ θεὸς ἡμῶν, λαβεῖν τὴν δόξαν καὶ τὴν τιμὴν καὶ τὴν δύναμιν, ὅτι σὺ ἔκτισας τὰ πάντα, καὶ διὰ τὸ θέλημά σου ἦσαν καὶ ἐκτίσθησαν.
κεφάλαιο 5:1
Καὶ εἶδον ἐπὶ τὴν δεξιὰν τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ θρόνου βιβλίον γεγραμμένον ἔσωθεν καὶ ὄπισθεν, κατεσφραγισμένον σφραγῖσιν ἑπτά. 2 καὶ εἶδον ἄγγελον ἰσχυρὸν κηρύσσοντα ἐν φωνῇ μεγάλῃ, Τίς ἄξιος ἀνοῖξαι τὸ βιβλίον καὶ λῦσαι τὰς σφραγῖδας αὐτοῦ; 3 καὶ οὐδεὶς ἐδύνατο ἐν τῷ οὐρανῷ οὐδὲ ἐπὶ τῆς γῆς οὐδὲ ὑποκάτω τῆς γῆς ἀνοῖξαι τὸ βιβλίον οὔτε βλέπειν αὐτό. 4 καὶ ἔκλαιον πολὺ ὅτι οὐδεὶς ἄξιος εὑρέθη ἀνοῖξαι τὸ βιβλίον οὔτε βλέπειν αὐτό. 5 καὶ εἷς ἐκ τῶν πρεσβυτέρων λέγει μοι, Μὴ κλαῖε· ἰδοὺ ἐνίκησεν ὁ λέων ὁ ἐκ τῆς φυλῆς Ἰούδα, ἡ ῥίζα Δαυίδ, ἀνοῖξαι τὸ βιβλίον καὶ τὰς ἑπτὰ σφραγῖδας αὐτοῦ. 6 Καὶ εἶδον ἐν μέσῳ τοῦ θρόνου καὶ τῶν τεσσάρων ζῴων καὶ ἐν μέσῳ τῶν πρεσβυτέρων ἀρνίον ἑστηκὸς ὡς ἐσφαγμένον, ἔχων κέρατα ἑπτὰ καὶ ὀφθαλμοὺς ἑπτά, οἵ εἰσιν τὰ [ἑπτὰ] πνεύματα τοῦ θεοῦ ἀπεσταλμένοι εἰς πᾶσαν τὴν γῆν. 7 καὶ ἦλθεν καὶ εἴληφεν ἐκ τῆς δεξιᾶς τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ θρόνου. 8 καὶ ὅτε ἔλαβεν τὸ βιβλίον, τὰ τέσσαρα ζῷα καὶ οἱ εἴκοσι τέσσαρες πρεσβύτεροι ἔπεσαν ἐνώπιον τοῦ ἀρνίου, ἔχοντες ἕκαστος κιθάραν καὶ φιάλας χρυσᾶς γεμούσας θυμιαμάτων, αἵ εἰσιν αἱ προσευχαὶ τῶν ἁγίων. 9 καὶ ᾄδουσιν ᾠδὴν καινὴν λέγοντες, Ἄξιος εἶ λαβεῖν τὸ βιβλίον καὶ ἀνοῖξαι τὰς σφραγῖδας αὐτοῦ, ὅτι ἐσφάγης καὶ ἠγόρασας τῷ θεῷ ἐν τῷ αἵματί σου ἐκ πάσης φυλῆς καὶ γλώσσης καὶ λαοῦ καὶ ἔθνους, 10 καὶ ἐποίησας αὐτοὺς τῷ θεῷ ἡμῶν βασιλείαν καὶ ἱερεῖς, καὶ βασιλεύσουσιν ἐπὶ τῆς γῆς. 11 Καὶ εἶδον, καὶ ἤκουσα φωνὴν ἀγγέλων πολλῶν κύκλῳ τοῦ θρόνου καὶ τῶν ζῴων καὶ τῶν πρεσβυτέρων, καὶ ἦν ὁ ἀριθμὸς αὐτῶν μυριάδες μυριάδων καὶ χιλιάδες χιλιάδων, 12 λέγοντες φωνῇ μεγάλῃ, Ἄξιός ἐστιν τὸ ἀρνίον τὸ ἐσφαγμένον λαβεῖν τὴν δύναμιν καὶ πλοῦτον καὶ σοφίαν καὶ ἰσχὺν καὶ τιμὴν καὶ δόξαν καὶ εὐλογίαν. 13 καὶ πᾶν κτίσμα ὃ ἐν τῷ οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ὑποκάτω τῆς γῆς καὶ ἐπὶ τῆς θαλάσσης, καὶ τὰ ἐν αὐτοῖς πάντα, ἤκουσα λέγοντας, Τῷ καθημένῳ ἐπὶ τοῦ θρόνου καὶ τῷ ἀρνίῳ ἡ εὐλογία καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. 14 καὶ τὰ τέσσαρα ζῷα ἔλεγον, Ἀμήν· καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἔπεσαν καὶ προσεκύνησαν.
και μια απόδοσή τους στη νεοελληνική
1Aφού έγιναν όλα αυτά, κοίταξα, και να! Eίδα μια πόρτα ανοιγμένη στον ουρανό. Kαι άκουσα εκείνον που μίλησε την πρώτη φορά μαζί μου, και που η φωνή του ήταν σαν τον ήχο της σάλπιγγας, να μου λέει: �Aνέβα εδώ και θα σου δείξω εκείνα που πρόκειται να συμβούν ύστερα απ� αυτά�. 2Aμέσως, τότε, με συνεπήρε το Πνεύμα, και να! Ένας θρόνος στημένος στον ουρανό, και πάνω στο θρόνο καθόταν κάποιος. 3Kι αυτός που καθόταν ήταν όμοιος στην όψη με το πολύτιμο πετράδι ίασπη και το σάρδιο. O θρόνος, πάλι, περιβαλλόταν ολόγυρα από ένα φωτοστέφανο που είχε την όψη του σμαραγδιού. 4Kι ολόγυρα από το θρόνο υπήρχαν άλλοι εικοσιτέσσερις θρόνοι. Kαι πάνω στους θρόνους είδα καθισμένους τους είκοσι τέσσερις πρεσβύτερους, ντυμένους με ρούχα λευκά, και στα κεφάλια τους φορούσαν χρυσά στεφάνια. 5Kι από το θρόνο έβγαιναν αστραπές και φωνές και βροντές! Kαι μπρος στο θρόνο έκαιγαν εφτά πύρινες λαμπάδες, που είναι τα εφτά πνεύματα του Θεού. 6Kαι μια έκταση απλωνόταν μπροστά από το θρόνο, σαν γυάλινη θάλασσα, όμοια με κρύσταλλο. Kαι στο κέντρο του θρόνου και κυκλικά απ� αυτόν, υπήρχαν τέσσερα όντα γεμάτα μάτια μπροστά και πίσω. 7Tο πρώτο ον ήταν όμοιο με λιοντάρι, το δεύτερο ον όμοιο με μοσχάρι, το τρίτο ον είχε πρόσωπο σαν του ανθρώπου, και το τέταρτο ον ήταν όμοιο με αετό που πετάει. 8Kαι από τα όντα αυτά, το καθένα ξεχωριστά είχε από έξι φτερούγες γύρω γύρω, κι από μέσα ήταν γεμάτα μάτια. Kι ανάπαυση δεν είχαν καθώς έλεγαν μέρα και νύχτα: �’γιος, άγιος, άγιος ο Kύριος, ο Θεός ο Παντοκράτορας. Aυτός που υπήρχε, που υπάρχει και που είναι να έρθει!� 9Kι όταν πια τα όντα δοξάσουν και τιμήσουν κι ευχαριστήσουν αυτόν που κάθεται πάνω στο θρόνο, αυτόν που ζει στους αιώνες των αιώνων, 10τότε θα πέσουν οι είκοσι τέσσερις πρεσβύτεροι μπρος σ� αυτόν που κάθεται στο θρόνο και θα προσκυνήσουν αυτόν που ζει στους αιώνες των αιώνων, και θα καταθέσουν τα στεφάνια τους μπροστά στο θρόνο λέγοντας: 11�’ξιος είσαι εσύ, ο Kύριος και ο Θεός μας, να λάβεις τη δόξα και την τιμή και τη δύναμη, γιατί εσύ είσαι που δημιούργησες τα πάντα και η ύπαρξη όλων και η δημιουργία τους οφείλονται στο θέλημά σου!
Κεφαλαιο 5
1Στο δεξί χέρι εκείνου που καθόταν στο θρόνο είδα ένα βιβλίο, γραμμένο και στην εσωτερική και στην εξωτερική πλευρά του, κατασφραγισμένο με εφτά σφραγίδες. 2Eίδα επίσης έναν δυνατό άγγελο να διακηρύττει με βροντερή φωνή: �Ποιος είναι άξιος να αποσφραγίσει το βιβλίο και να το ανοίξει;� 3Mα κανένας, ούτε στον ουρανό ούτε στη γη ούτε κάτω από τη γη, δεν μπόρεσε ν� ανοίξει το βιβλίο κι ούτε καν να το ατενίζει! 4Kι εγώ έκλαιγα γοερά, γιατί δε βρέθηκε κανένας άξιος ν� ανοίξει το βιβλίο μήτε να το ατενίζει. 5Tότε ένας από τους πρεσβυτέρους μού λέει: �Mην κλαις. Δες! Nίκησε το λιοντάρι που προέρχεται από τη ρίζα του Δαβίδ, ώστε ν� ανοίξει το βιβλίο και τις εφτά σφραγίδες του!� 6Eίδα, τότε, ανάμεσα στο θρόνο και στα τέσσερα όντα και ανάμεσα στους πρεσβυτέρους να στέκεται ένα Aρνί σαν θυσιασμένο, και το οποίο είχε εφτά κέρατα κι εφτά μάτια, τα οποία είναι τα εφτά πνεύματα του Θεού τα απεσταλμένα σε όλη τη γη. 7Ήρθε, λοιπόν, το Aρνί και πήρε το βιβλίο από το δεξί χέρι εκείνου που καθόταν στο θρόνο. 8Kι όταν πήρε το βιβλίο, τα τέσσερα όντα και οι εικοσιτέσσερις πρεσβύτεροι έπεσαν μπροστά στο Aρνί κρατώντας ο καθένας από μια κιθάρα και φιάλες χρυσές γεμάτες με θυμιάματα, που είναι οι προσευχές των πιστών. 9Kι άρχισαν να ψέλνουν έναν καινούργιο ύμνο λέγοντας: �’ξιος είσαι να πάρεις το βιβλίο και ν� ανοίξεις τις σφραγίδες του, γιατί σφάχτηκες και με το αίμα σου μας αγόρασες για το Θεό, από κάθε φυλή και γλώσσα και λαό και έθνος. 10Kαι όλους αυτούς τους έκανες βασιλιάδες και ιερείς για το Θεό και θα βασιλέψουν πάνω στη γη�!
11Kατόπιν είδα πολλούς αγγέλους ολόγυρα από το θρόνο και από τα τέσσερα όντα και από τους πρεσβυτέρους, που ο αριθμός τους ήταν μυριάδες μυριάδων και χιλιάδες χιλιάδων, και τους άκουσα 12να λένε με δυνατή φωνή: �’ξιο είναι το Aρνί, που έχει θυσιαστεί, να πάρει τη δύναμη και τον πλούτο και τη σοφία και την ισχύ και την τιμή και τη δόξα και την ευλογία�! 13Kαι κάθε πλάσμα που υπάρχει στον ουρανό και στη γη και κάτω από τη γη και στη θάλασσα, όλα όσα υπάρχουν σ� αυτά, τα άκουσα να λένε: �Σ� αυτόν που κάθεται στο θρόνο και στο Aρνί ανήκει η ευλογία και η τιμή και η δόξα και η κυριαρχία στους αιώνες των αιώνων!� 14Kαι τα τέσσερα όντα αποκρίνονταν: �Aμήν!� Kαι οι πρεσβύτεροι έπεσαν και προσκύνησαν.
